عکسهای ارسالی از قنبر آقایی زاد

یوش ، روستایی است از توابع بخش بلده شهرستان نور در استان مازندران ایران. این روستا به دلیل آن که زادگاه نیما یوشیج پدر شعر نو فارسی است، شهرت یافته‌است. روستای یوش در البرز مرکزی در میانه جاده‌ای آسفالته شرقی-غربی به طول 110 کیلومتر که از چهل کیلومتری آمل در جاده هراز تا پل زنگوله در جاده کندوان کشیده شده است قرار دارد. این روستا از ییلاقات بسیار خوش آب و هوا بوده که دارای چهارده چشمه می‌باشد که کنار هر چشمه مسجدی کوچک برای نمازگزاران وجود دارد. روستای یوش دارای باغ‌های زیبای گردو، فندق، گیلاس و زردآلو می‌باشد.

اوزرود یکی از دو سرشاخه اصلی رود هراز از پایین دست و جنوب این روستا می گذرد که دشتی سرسبز، پر از درخت و باریک را ایجاد کرده است. از شواهد و قرائن موجود قدمت این روستا تا دوره ساسانیان براورده می‌شود که آتشکده رو ویرانی کیا داود منسوب به آن دوران است. ناصرالدین شاه قاجار نیز برای تفریح و شکار در این روستا اقامت داشته است و از این روستا به عنوان مکانی مفرح و خرم نام برده است. اقتصاد این روستا از دامداری، باغداری و پرورش زنبور عسل می گذرد و محصولات عمده آن شیر، سرشیر، پنیر، کره، ماست، قره قوروت، گردو، زردآلو، گیلاس، فندق، سیب، آلو، لواشک و عسل می‌باشد.

علی اسفندیاری مشهور به نیما یوشیج (زاده 21 آبان 1274 خورشیدی در دهکده یوش از توابع نور استان مازندران - درگذشته 13 دی 1338 خورشیدی در شمیران شهر تهران) شاعر معاصر ایرانی است. وی بنیانگذار شعر نو فارسی است.

نیما یوشیج با مجموعه تأثیرگذار افسانه که مانیفست شعر نو فارسی بود، در فضای راکد شعر ایران انقلابی به پا کرد. نیما آگاهانه تمام بنیادها و ساختارهای شعر کهن فارسی را به چالش کشید. شعر نو عنوانی بود که خود نیما بر هنر خویش نهاده بود.

 

 

==

شما هم می توانید مطالب، عکسها و فیلم های تولیدی خود را برای ما به آدرس shoma@khabaronline.ir ارسال کرده تا آنرا با نام خودتان منتشر کنیم.

لطفا فیلم ها بیشتر از 5 مگابایت نباشد و ترجیحا در فرمت اف.ال.وی .flv ارسال کنید. همچنین عرض هر عکس حداکثر 500 بوده و حجم عکس بیشتر از 100 کیلوبایت نباشد. مطالب خود را نیز در قالب مایکروسافت ورد به صورت ضمیمه ارسال کنید.

/5656
 

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
6 + 2 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 7
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • باران IR ۱۸:۲۹ - ۱۳۹۱/۰۵/۲۸
    31 0
    فریاد من شکسته اگر در گلو، وگر فریاد من رسا من از برای راه خلاص خود و شما فریاد می زنم فریاد می زنم!
  • رضا IR ۱۹:۲۳ - ۱۳۹۱/۰۵/۲۸
    8 24
    من هم اگر مثل نیما تو اون بهشت گمشده و بکر با طبیعت خارق العاده و هوای مسحور کننده و دلپذیرش دنیا می اومدم، طبع شعرم گل می کرد!
    • بدون نام IR ۱۹:۴۲ - ۱۳۹۱/۰۵/۲۸
      39 4
      اگه اینجوری بود الان باید تمام مایه داران و ویلاداران حومه خوش آب و هوای تهران و کلی از مدیران ما شاعر بودند پس همش این نیست .
  • بدون نام IR ۲۲:۳۶ - ۱۳۹۱/۰۵/۲۸
    10 0
    خوشحالم که خانه را تر و تمیز و مرمت شده می بینم. جا دارد که از بانیان کار تشکر شود. (هم چنین از عکاس این عکس ها)
  • مریم IR ۰۲:۰۰ - ۱۳۹۱/۰۵/۲۹
    9 0
    آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید! یک نفر در آب دارد میسپارد جان. یک نفر دارد که دست و پای دائم میزند روی این دریای تند و تیره و سنگین که میدانید. آن زمان که مست هستید از خیال دست یابیدن به دشمن آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید که گرفتستید دست ناتوانی را تا توانایی بهتر را پدید آرید، آن زمان که تنگ میبندید بر کمرهاتان کمربند، در چه هنگامی بگویم من؟ یک نفر در آب دارد میکند بیهوده جان قربان! آن آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید! نان به سفره ،جامه تان بر تن؛ یک نفر در آب میخواند شما را . موج سنگین را به دست خسته میکوبد باز میدارد دهان با چشم از وحشت دریده سایه هاتان را ز راه دور دیده آب را بلعیده در گود کبود و هر زمان بی تابیش افزون می کند زین آبها بیرون گاه سر،گه پا . آی آدمها! او ز
  • بدون نام IR ۲۲:۵۹ - ۱۳۹۱/۰۵/۳۰
    8 0
    تورو خدا تورو به جان هر کسی که دوست دارین اگر به این روستا و اساسا به هر جای طبیعت زیبای میهنمون میرین اون جا رو الوده نکنین. زباله هاتون رو ببرید به شهر هایی که سیستم باز یافت دارن . حداقل چیزهایی مثل کیسه پلاستیک بطری اب و نوشابه وکاغذ چیپس و این ات و اشعال هارو در طبیعت رها نکنین . به خدا این دره قشنگ (پل زنگوله - دو آب ) یک بهشته افسوس که یه مشت تازه به دوران رسیده که فرهنگ مصرف در زندگی مدرن را با پرت کردن آشغال از ماشین های شیکشون تجربه میکنن اینجارو به گند کشیدن... به خدا این میراث تجدید ناپذیزه .(علیرضا اهل بلده )
  • علی CH ۲۳:۰۰ - ۱۳۹۱/۰۶/۲۵
    0 0
    با سلام خدمت دوستان عزیز عرض کنم نیمای بزرگ در زمینه شعر طبری دستی بر اتش داشته که بزرگوارانی چون مجید اسدی نسبت به جمع اوری ان همت گماشته اند .انتقاد از میراث فرهنگی مازندران دارم که در خانه نیما شما اثری از نیمای بزرگ یا طاهباز یا اسدی ها وجود ندارد