هفتمین نشست هفتگی، فرهنگی، هنری، ادبی و رسانه‌ای حوزه‌های علمیه تهران با موضوع «آخرالزمان در سینمای آمریکا» با حضور جهانگیر الماسی بازیگر در دفتر تبلیغات اسلامی تهران برگزار شد.

به گزارش خبرآنلاین، این نشست که با استقبال برادران و خواهران طلاب تهران برگزار شد، با نمایش فیلم مستندی در خصوص حضور شیطان و تفکر شیطان‌پرستی و تقدیس شیطان در آثار سینمایی آمریکا آغاز شد.
 

در ادامه علیرضا زهاوی دبیر اجرایی و علمی نشست‌ها، ضمن ارائه گزارشی از شش نشست قبلی با موضوعات متنوع فرهنگی و هنری به جمع طلاب جوان حوزه‌های تهران به ضرورت پرداختن به سینمای روز آمریکا که عمدتا دغدغه‌ها و باورهای دینی کشورهای اسلامی را آماج خود قرار داده و نوعی اسلام‌هراسی و شیوع وحشت از وقوع حادثه عظیم ظهور را بن‌مایه اغلب آثار سینمایی دو دهه اخیر هالیود قرار داده است، اشاره کرد.

جهانگیر الماسی در این نشست، ضمن ادای احترام به طلاب پیشکسوت حاضر در مجلس با اشاره به موضوع نشست هفتم («آخر الزمان در سینما آمریکا») بیان مقدماتی را قبل از پرداختن به این موضوع مبسوط و دامنه‌دار ضروری دانست و ادامه داد: «خارج از مبحث حاضر، شناخت هویت تاریخی خودمان و بزرگان قوم‌مان مانند، سهروردی‌ها و خیام‌ها و خواجه نصیر‌ها لازم‌تر است، چرا که بزرگان سینمای آمریکا با شناخت کامل و تحقیقات جامع از فرهنگ مشرق زمین و آراء و نظریات دانشمندان اسلامی و حتی مطالعه دقیق آموزه‌های قرآنی و حدیثی ما نسبت به طراحی آنتی تیزرهایی برای آن‌ها اقدام می‌کنند.»


بازیگر فیلم‌های «نار و نی» «افسانه آه» در ادامه گفت: «آن‌ها تمام طرح‌های داستانی و موقعیتی سینمای آخرالزمانی را بر اساس آموزه‌های داستانی تورات و انجیل و قرآن انجام می‌دهند و با تسلط به تکنیک و زبان بیانی سینما و با توسل به جلوه‌های ویژه بصری کاری کرده‌اند که مخاطب نسل جوان در اقصی نقاط دنیا به دنبال این سینما می‌روند، به نحوی که امروزه سینمای بومی هر کشوری مغلوب سینمای آمریکا شده است.»

این بازیگر باسابقه سینمای ایران افزود: «سینمای آخرالزمان آمریکا تمامی نماد‌ها و استعاره‌های خود را وام‌دار اساطیر باستانی شرق و غرب است، مانند پرومته در غرب و شخصیت‌های روئین‌تن حماسی در شرق در امثال شاهنامه و سایر آثار کلاسیک و نمایشی خودمان.»


الماسی گفت: «در سینمای آمریکا در ارتباط تز و آنتی‌تزی بیشترین سرمایه‌گذاری مادی و فکری روی سنتز‌هایی است که به عنوان خروجی آن سینما در دنیا مطرح است. از طرفی ایمان و باورهای مردم مشرق زمین و عمدتا مسلمان و بخصوص شیعه را به بازی گرفته و از طرفی برای مخاطب غربی نیز نوعی اسلام‌هراسی را ترویج می‌کنند که در صورت تحقق ظهوری که مد نظر دنیای تشیع هست، دنیا دچار اغتشاش و ویرانی و ترور و خشونت خواهد شد. پس آن منبع به درد صلح جهانی نمی‌خورد و منجی‌های ساخته و پرداخته سینمای آمریکا که مبنی بر تفکرات باطل پایگاه‌های مسیحیان و یهودیان صهیونیست است، منجی‌های واقعی هستند و دقیقا بر عکس حقیقت، نیروهای خیر در جوامع مسلمان را به عنوان نیروهای شر و اهریمنی و نیروهای شیطانی خود را به عنوان صاحبان اقتدار مطلق و نجات دهنده‌های بشریت قلمداد می‌کنند.»
 

او ادامه داد: «پس ما باید ابتدا موقعیت و نیات دشمن را بشناسیم و مهم‌تر از آن موقعیت و داشته‌های خودمان را شناسایی کنیم، هر چقدر ما خودمان باشیم در مقابله با هجمه‌های فرهنگی دشمن موفق‌تر خواهیم بود. اخلاص و نیات پاک در کنار دانش سخت‌افزاری و تسلط بر ابزارهای بیانی مانند سینما و رسانه خواهد توانست در عرصه مقابله به مثل، پیروزی را از آن فرزندان اسلام و قرآن کند. دقیقا تجربه‌ای که رزمندگان اسلام در هشت سال دفاع مقدس داشتند و بر صدام که دست پرورده جهان غرب و شرق بود پیروز شدند، آن‌ها اخلاص را در کنار دانش رزمی و امکانات به کار بستند و پیروز میدان شدند.»

58304 

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 1
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • بدون نام IR ۱۵:۳۰ - ۱۳۹۱/۱۰/۰۳
    1 12
    دقیقا همین طوره من قبلا هم گفته بودم حتی بعضی شخصیت های داستانی هالیوودی و اساطیر کارتونی دقیقا بر اساس افسانه های شرقی خصوصا هند و ایران و مصر و عراق است. مثلا توی یک داستانی که شخصیت داستانی می رود داخل آیینه و به گذشته سفر می کند دقیقا در این افسانه کردی هست یا شخصیتی که پرواز می کند یا شخصیتی که صورت ژله ایی است که در افسانه های ما ژله نه اما خاصیت تغییر وضعیت تا حد یک چانه خمیر دارد یعنی شخصیت افسانه ایی به صورت یک چانه خمیر در می آید نان می شود و می رود زیر دست پسر پادشاه و از همان جا گرما و طراوت و عطر خودش را به او می بخشد تا بعدها پسر پادشاه که به مطبخ آمد او را در میان کنیزکان نان پز مطبخ شاهی است بازشناسی کند خلاصه همه اش مال خودمانه فقط ما کم کاری کردیم