این مجری و برنامه‌ساز تلویزیون در این زمینه می‌گوید: حق است که بگوییم مجریان واقعا نمی‌دانند جایگاهشان کجاست. مجریان هنوز در اصول اولیه مباحثی همچون فراهم آوردن سابقه شغلی و تأمین اجتماعی محروم هستند.
کامیار اسماعیلی در گفت‌وگویی درباره جایگاه مجریان صداوسیما در این رسانه اظهار کرد: خود مجریان واقعا نمی‌دانند جایگاهشان کجاست. یک کارمند، کارگر، یک باغبانی که می‌آید و گل‌ها را آب می‌دهد دفترچه بیمه‌ای دارد، یک تأمین اجتماعی دارد اما واقعا این نکته در تلویزیون راجع به همه مجریان حکم نمی‌کند. حال ممکن است در جایگاه روابط اداری و قراردادی سازمان صداوسیما، بگویند ما با تهیه‌کننده قرارداد می‌بندیم و تهیه‌کننده آن آدم‌ها را می‌آورد که این هم طبق قانونِ کار، مقرراتی دارد؛ به عنوان مثال اگر فردی شرکتی داشته باشد و برای آن شرکت حتی هفته‌ای یک ساعت به طور منظم نیروی کار بیاورد، موظف است آن نیرو را بیمه کند و این در سوابق کارش حساب شود. اما مجریانی هستند که سال‌های سال کار می‌کنند و یک روز هم بیمه خدمات درمانی در صداوسیما به آنها تعلق نگرفته که این روند باید اصلاح شود؛ البته گفته شده است فراخوانی در این زمینه زده شده است که دوستانی که قبلا کار می‌کردند بروند و سوابق کاری را از سازمان بگیرند که اگر این اتفاق بیفتد اتفاق خوبی است.
او با بیان اینکه از اصول اولیه کار کردن فراهم آوردن سابقه شغلی و تأمین اجتماعی است، گفت: ما هنوز در اصول اولیه این مباحث مشکل داریم و بعد از مطرح کردن این مسائل است که می‌توانیم مسائل دیگر را مطرح کنیم. اینکه برای مجریان چه ممیزی‌هایی در تلویزیون وجود دارد. چه خطایی بخشودنی است و چه خطایی نابخشودنی، چه اتفاقی بیفتد مجری کار می‌کند یا چه اتفاقی بیفتد کار نمی‌کند و اینکه چه مسائلی هست که همیشه یک نفر کار داشته باشد و خیلی‌ها بیکار باشند. آیا واقعا کسی که همیشه آنتن دارد به لحاظ اجرا تواناتر است یا در جذب مخاطب بهتر بوده است یا صدا و تصویر بهتری داشته است؛ این‌ها همه مسائلی است که مبهم است.
مجری «نیمرخ» درباره‌ی تفاوت مجریانی که خیلی وقت است، برنامه‌ای ندارند یا برنامه‌سازانی که بیکار هستند، توضیح داد: خیلی از دوستان تهیه‌کننده، سال‌های سال است که در تلویزیون حضور دارند و برنامه روتین خود را می‌سازند. خیلی از تهیه‌کننده‌ها هم هستند که بیکار هستند؛ به آنها برنامه نمی‌دهند یا اگر به آنها برنامه می‌دهند پولشان را چند سال بعد می‌دهند. طوری با آنها حساب و کتاب می‌کنند که دیگر آنها نمی‌توانند تمایل به کار داشته باشند.
اسماعیلی همین مساله را به یک گام بالاتر در سازمان صداوسیما بسط داد و گفت: این مساله در ارتباط با مدیران گروه‌ها و حتی مدیران شبکه‌ها نیز صدق می‌کند. آیا واقعا کسانی که مدیر گروه می‌شوند سابقه‌شان در برنامه‌سازی از بقیه بیشتر بوده است؟ آیا واقعا خوش‌فکرتر بوده‌اند؟ همه این‌ها را می‌توان به مدیران شبکه‌ها هم بسط داد. اینکه بر اساس حرفه کاری و بر اساس توان کاری انتخاب می‌شوند یا نه. خیلی از مسائل زنجیروار به هم متصل شده‌اند.
اسماعیلی با تأکید بر اینکه شایسته‌سالاری باید در هر سازمان و ارگانی نهادینه شود، گفت: من فکر می‌کنم در صداوسیما و هر ارگان و سازمانی یک حرف را باید تأکید کنیم و آن شایسته‌سالاری است. هر کسی هر مسؤولیتی که می‌گیرد باید شایستگی لازم برای ابزار آن مسؤولیت را داشته باشد. وقتی به اشتباه مدیران ضرری ایجاد می‌شود این ضرر از جیب مردم است که به هدر می‌رود. اگر دایره انتخاب مجریان، مدیران و ... در دایره خودی و غیرخودی و جناحی قرار بگیرد نتیجه آن همان می‌شود. ولی اگر نگاه بازتری وجود داشته باشد شایسته‌سالاری پیاده خواهد شد.
او در بخش دیگری از این گفت‌وگو درباره مکانیزیمی که برای انتخاب مجری در صداوسیما وجود دارد، اظهار کرد: از مکانیزم صداوسیما برای تربیت مجری، اطلاعات کافی ندارم؛ در واقع می‌توانم بگویم که چنین چیزی به طور واضح به سمع من نرسیده است. در حال حاضر مجری معرفی کردن خیلی دشوار شده است. تهیه‌کنندگان و مدیران، مجریان خود را با شناخت دایره اطرافیان خود معرفی می‌کنند. این مکانیزم تربیت مجری در عرصه رسانه نیست. متأسفانه هیچ تضمینی برای اینکه آن مجری بعدها در سازمان صداوسیما برنامه داشته باشد وجود ندارد و هیچ مکانیزمی هم برای آن طراحی نشده است.
این مجری در ادامه یادآور شد: اصل مطلب این است که اغلب مدیرانی که در سازمان صداوسیما هستند اگر هم سابقه رسانه داشته باشند، آیا کار اجرایی برنامه‌سازی را می‌دانند؟ و از نظر روانشناسی ِبرخورد، هنر برخورد با عوامل را می‌دانند؟ و چقدر در این کار تبحر دارند؟
اسماعیلی در پاسخ به نحوه کار گرفتن تهیه‌کننده در صداوسیما گفت: متاسفانه اغلب، برنامه‌سازی در تلویزیون ما به یکسری تهیه‌کننده‌ی خاص محدود و آدم‌هایی که همیشه برنامه دارند بسنده شده است و تعداد زیادی نیروی خوش‌فکر برنامه ندارند و مشکل اصلی این است که آیا قانون ضدانحصار در سازمان ما رعایت می‌شود؟
کامیار اسماعیلی در پایان این گفت‌وگو با اشاره به نبود تأمین شغلی برای مجریان در صداوسیما گفت: وقتی تأمین شغلی وجود نداشته باشد نارضایتی در کار هنر تأثیر می‌گذارد اگر قرار است قدمی برای مجریان برداشته شود باید اصول اولیه کار و قانون برای آنها حاکم شود.
2323
نظر شما