* انتخابات پارلمان برگزار شد، فراکسيونها و ائتلافها به نسبتي متفاوت رأي آوردند، برخي اعتراض کردند و بازشماري انجام شد و هرکدام به جلساتي پيدرپي مشغول شدند تا «نخستوزير» را برگزينند، اما همگي فراموش کردند که «عراق جديد» ميخواهد متولد شود و رفتار، زبان، استراتژي و تاکتيک آن همچون گذشته نيست. فقط «مرجعيت اعلاي نجف» اين را ميدانست و تئوريهاي اين عراق را در خطبههاي نماز جمعه کربلا بازگو ميکرد؛
* در حالي كه همچنان سياستمداران مشغول برگزاري جلسات دونفره و چندنفره
بودند. ناگهان اعتراضات و ناآراميهاي عراق شروع شد و همه ائتلافها به کما
رفتند. آنها متوجه نبودند که اين ناآراميها درد زايمان «عراق جديد» است.
* خالق و مدير «عراق جديد» مرجعيت نجف است که هم نياز جامعه عراق را رصد و
هم تئوري و نظريه سياسي آن را طراحي كرده و هم قدرتي فراتر از جريانهاي
سياسي دارد.
* نظام جمهوري عراق بر پايه نظام مرجعيتي شکل گرفته که ايرانيان درک و
آشنايياي با اين نظام ندارند. مگر ميشود فرمانده حشدالشعبي، رئيسجمهور،
نخستوزير و مقامات ارشد و گروههاي سياسي را منصوب و تعيين نکند، اما آنها
را در بستري طراحيشده قرار دهد و ممنوعيات و مباحات سياسي آنان را تعيين
کند و همه برابرش دست به سينه بايستند و لام تا کام سخني نگويند و در
چارچوب او گام بردارند؟! بله نهتنها امکانپذير است، بلکه رخ داده.
* ضعف اين نظام مرجعيت فقط يک مورد است که
قائم به فرد است و اگر فردا آيتالله سيستاني نباشد، مشخص نيست رابطه
مرجعيت نجف و نظام سياسي عراق چگونه خواهد شد؟ البته آيتالله اميدوار است
که «عراق جديد» متولد ميشود، رشد ميکند و روي پاهايش ميايستد و ديگر
آنچنان نياز به مرجعيت نخواهد داشت. همچنين در اين دوره زعامتش، سبک و
سياقي در نجف طراحي کرده که آيندگانِ جانشينِ او در همان ريل به حرکت ادامه
خواهند داد.
* اين درد زايمان شايد سخت و دردآور باشد، اما بعد از 15 سال فرزند مرجعيت
متولد ميشود؛ برآمده از کرامت انساني، حق آزادي، حقوق شهروندي، رفاه و
مدنيت و البته مبارزه با فساد دولتي.
17302
نظر شما