اسکانیاها در آتش/ پرونده

امید کریمی: سوختن، زجرآورترین نوع مرگ. این سرنوشت ۴۴ انسان در شامگاه دوشنبه ۱۸ شهریور ماه ۹۲ بود؛ ساعت ۲۲:۵۵ در کیلومتر ۲۸ اتوبان تهران قم، پس از مجتمع مهتاب لاستیک اتوبوس اسکانیا که از اصفهان به سمت تهران در حرکت بود ترکید؛ اتوبوس پس از انحراف با یک سواری هوندا تصادف کرد، سپس از گاردریل وسط اتوبان رد و وارد لاین غربی شد،‌ در همین حال یک اتوبوس اسکانیای دیگر که از تهران به اردکان یزد در حال تردد بود با مشاهده اتوبوسی که از لاین مخالف وارد مسیر شد سعی به فرار کرد و به سمت راست منحرف شد، اما این تلاش فایده ای نداشت؛ هر دو اتوبوس با هم شاخ به شاخ شدند.

نتیجه؛ هر دو اتوبوس آتش گرفتند. ۴۴ نفر کشته و ۳۹ نفر زخمی شدند. مصیبت وارد شد. (اینجا)

نخستین تصاویری که از حادثه منتشر شد روی خروجی سایت پلیس قرار گرفت. (اینجا) فاجعه آنقدر بزرگ بود که سردار اسکندر مومنی، رییس پلیس راهنمایی و رانندگی ناجا شخصا در محل حادثه حاضر شد و موضوع را پیگیری کرد. او پس از این دلیل اصلی فاجعه را اتوبوس اسکانیا اعلام کرد: شرکت تولیدکننده اتوبوس اسکانیا 50 درصد در این حادثه مقصر شناخته شده است. (اینجا) به گفته مومنی آنچه موجب شدت حادثه شده، نقص سیستم برق رسانی اتوبوس‌ها بوده است.

و این نخستین بار نبود که اسکانیاها موجب فاجعه در جاده های ایران شدند؛ ماجرای اتوبوس راهیان نور دانش آموزی در پاییز گذشته هم به دلیل ضعف بدنه اتوبوس اسکانیا اتفاق افتاد. (اینجا)

اما تا پلیس و دستگاه قضایی از کارخانه تولید کننده اتوبوس های اسکانیا حساب کشی کنند، مهمتر، فاجعه ای است که هنوز قابل هضم نیست. (این فیلم را ببینید)

در میان نظراتی که مخاطبان خبرآنلاین برای خبرهای مربوط به این فاجعه ارسال کردند، تعدادی از شاهدان عینی ماجرا بود و یا آنهایی که کسی را در این حادثه از دست داده اند.

یکی از مخاطبان برای این خبر نوشته است: من دیشب سر صحنه رسیدم به سمت تهران میومدم اولای آتش سوزی بود، یک کپسول 3 کیلویی داشتیم که اصلا فایده نداشت، همه سنگ میزدن به شیشه ها که بشکونن، مجروحا وسط اتوبان اینور و اونور میرفتن، خیلی بد بود، همه توجه کنین وقتی که آتش به آخر اتوبوس رسیده بود، هنوز آتش نشانی نیومده بود!!! ولی آمبولانسا آتش که نصف رو رد کرده بود رسیدن! جالب این بود که راننده دوم که پایین میخوابه دیگه وقتی داشت آتش بهش میرسید اومد بیرون!! وای چشمتون نبینه همچین حادثه ای رو، چقدر صدای ترکیدن میومد، جمجمه های اون بیچاره ها بود!!! فقط تورو خدا اگه بازم خدایی نکرده همچین حادثه هایی رو دیدین فورا کمک کنین، به این زودیا منفجر نمیشن این اتوبوسا، فرصت هست برای نجات. چندتا اتوبوس رد شد ولی هیچ کدوم نایستادن که کپسول بزرگ بیارن! 

تعداد زیادی از مخاطبان هم از حذف چکش های اضطراری در اتوبوس های بین شهری گله کردند. 

حادثه با عزای عمومی در استان های اصفهان و یزد همراه شد (اینجا و اینجا) و البته بازتابی هم در رسانه های خارجی داشت (اینجا)

ساعاتی پس از انتشار خبر حادثه، تسلیت روسای قوه مجریه و قوه قضاییه هم منتشر شد.

حسن روحانی،‌ رییس جمهور در پیام تسلیت خود نوشت: از وزیر بهداشت و درمان می‌خواهم در مورد درمان آسیب‌دیدگان حادثه شخصاً مراقبت و اقدام کنند و از وزیر راه و شهرسازی و وزیر کشور می‌خواهم ضمن بررسی دقیق عوامل حادثه، تدابیر لازم را برای جلوگیری از تکرار اینگونه وقایع اتخاذ نموده و گزارش اقدامات را به اینجانب ارائه نمایند (اینجا)

رییس جمهور همچنین سخنان ابتدایی نخستین گفت و گوی تلویزیونی خود را به تسلیت به بازمانده های حادثه اختصاص داد و گفت به سه وزیر دستور پیگیری حادثه را داده است (اینجا)

همچنین آیت الله آملی لاریجانی،‌ رییس قوه قضاییه هم در پیام تسلیت خود نوشت: درپی وقوع این حادثه غم انگیز و تاسف بار به داستان محترم کل کشور دستور داده شده است که تمامی جوانب امر را بررسی و نتیجه را به اینجانب گزارش نماید. (اینجا)

پیش از این البته محسنی اژه ای، دادستان کل کشور گفته بود پیگیر این ماجراست (اینجا) 

اما شدت حادثه و سوختگی ها تا حدی بود که پزشکی قانونی قم، تا روز جمعه، هویت آخرین قربانی را شناسایی کرد (اینجا، اینجا، اینجا، اینجا و اینجا) همچنین یک جسد هم روز بعد در محل حادثه توسط خانواده یکی از قربانیان کشف شد (اینجا)

آخرین خبر هم از این حادثه، کشف ۶ کیلو طلا از یکی از اتوبوس هاست (اینجا) 

اما چرا در جاده های ایران غم می بارد؟ چرا این همه تصادف وجود دارد و این همه تلفات از تصادفات به جا می ماند؟ چرا با وجود این همه بگیر و ببندی که پلیس در قوانین راهنمایی و رانندگی دارد، باز هم میزان تلفات جاده ای در ایران بالاست؟

مخاطبان خبرآنلاین فرهنگ غلط رانندگی و سپس ایمنی ناقص خودروها را عوامل اصلی می دانند. (اینجا) عواملی که هر روز کشته های بسیاری به جا می گذارد، کافی است به خبرهای این صفحه رجوع کنید (اینجا) و خبری درباره افزایش طول جنازه هایی که هر سال در جاده ها بر جا می ماند بیابید. طولی که تا ۳۰ کیلومتر هم می رسد (اینجا)

۴۷۴۷