وضعیت امروز جامعه ایران با سالهایی که مخاطب برای دیدن فیلمهای خارجی به سالن سینما میرفت و آثار خارجی را روی پرده میدید تفاوت عمدهای کرده است. آن سالها نه سی‌دی بود و نه دی‌وی‌دی و نه فیلمهای روز خارجی با زیرنویس فارسی به این سادگی در اختیار افراد بود. ورود امکانات جدید به حوزه نمایش خانگی کل معادلات سینما را تغییر داده است.
ممکن است الگویی که در ساهای گذشته جواب میداد امروز دیگر برای سینمای ایران همان نتایج را به همراه نداشته باشد و باید با در نظر گرفتن تمامی این تغییر و تحولات برنامه تازه مورد نیاز سینما را ارائه کرد.
افرادی که در مورد اکران فیلمهای خارجی در سینماها برنامهریزی میکنند باید این را در نظر داشته باشند که تغییراتی ایجاد شده و به نظر میرسد این تغییرات کمتر در معادلات لحاظ میشود و غفلت از آنها قابل درک است
ذهنیت مدیران این است که چطور میتوان مخاطب را به سینمای ایران آورد و جذابیت را در سینما ایجاد کرد. رسیدن به این خواسته سخت و دشوار است، زیرا نکاتی در این مورد دخالت دارد که نمیتوان به این سادگیها از آن عبور کرد و گذشت.
به لحاظ فنی و ملاحظات اخلاقی موجود در فیلمهای سینمایی ایران ایجاد جذابیت و تولید کاری که بتواند نظر افراد را به خود جذب کند، کار دشواری است.
درامهای خانوادگی در چارچوب سینما و به عنوان فیلمی که قرار باشد روی پرده سینما برود جواب نمیدهد. این در شرایطی است که اغلب فیلمهای سینمایی ما شرایط اینچنینی دارند و همه اتفاقات آن در محیطهای بسته آپارتمانی اتفاق میافتد.
بنیه اقتصادی سینما ضعیف است و باید این کاستیها به نوعی جبران و تامین شود. شاید اکران فیلمهای خارجی راهکاری برای کشاندن مخاطب به سینما باشد که البته باید عملاً مورد آزمون قرار گیرد تا در مورد نتیجه آن نظر دهیم، اما به هر حال باید تغییر و تحولاتی که در سالهای اخیر در مورد دسترسی افراد به فیلمهای خارجی رخ داده را در نظر داشته باشیم تا در نیمه راه با مشکلات دیگری مواجه نشویم.
نظر شما