دیپلماتهای کنسولگری ایران در «اربیل» که از 21 دی 1385ماه توسط نظامیان ارتش آمریکا به اسارت گرفته شده اند بیش از 23 ماه در سایه سکوتی دو سویه از سوی ایران و آمریکا به سر بردهاند.
اگر بدانیم که پیگیریهای صلیب سرخ جهانی که به گفته «خوان پدرو شرر» رئیس دفتر کمیته بینالمللی صلیب سرخ در عراق که 26 خرداد ماه سال جاری گفته بود «دیپلماتهای ایرانی بهزودی میتوانند باخانوادههایشان دیدار کنند» را در کنار خبر دیداری که با تاخیر 6ماهه برگزار شد قرار دهیم در می یابیم که جمعه29 آذر ماه و چند روز مانده به سال نو میلادی، عیدی بود که آمریکایی ها به زعم خود به خانواده های دیپلماتهای ایرانی دربند داده اند.
اولین دیدار تعدادی از خانواده های دیپلماتهای ایرانی 27 آبان 86 و در سکوت رسانهها انجام شد و پس از آن اگر نگوییم درباره آنها کمتر گفته شده است، البته چیزی هم شنیده نشد.
ملاقات روز جمعه با دیپلماتهای ایرانی در زندان «کروبر» که در فرودگاه بغداد قرار دارد جدیترین اقدامی بود که درباره آنها در سال اخیر انجام شد و پیگیریهای چند ماهه سفارت ایران در عراق منجر به آن شد که 27 نفر از اعضای خانوادههای این دیپلماتها موفق شوند بیش از چهار ساعت با عزیزانشان دیدار کنند. این ملاقات گفته میشود با هماهنگی دولت عراق و صلیب سرخ جهانی ترتیب داده شد.
اقدامهایی که انجام می دهند، کارهایی که ما نمیکنیم
در حالی که تا کنون اقدام عملی برای آزادی دیپلماتهای ایران انجام نشده است، سفیر ایران در عراق بدون اشاره به اقدامات عملی ایران گفته است که «آن چه مقامات عراقی اعلام کردهاند حکایت از تلاش جدی آنان برای آزاد کردن دیپلماتهای دارد.»
حسن کاظمی قمی با اشاره به تصویب توافقنامه خروج نیروهای آمریکایی از عراق و تاکید آمریکا بر محترم شمرده شدن حاکمیت ملی عراقیها تصریح کرده است: «آمریکاییها باید تمام پروندههای در اختیارشان را تحویل مقامات عراقی دهند که این موضوع شامل پرونده دیپلماتهای ربوده شده ایرانی نیز میشود.» سفیر ایران در عراق بر این اساس ابراز امیدواری کرد که توافقنامه خروج نیروهای آمریکایی از عراق« امیدی برای آزادی دیپلماتهای ایرانی است.»
نظر شما