پای ایران هم به قرارداد استارت کشیده شد

به گزارش مجله «آتلانتیک»، تحولات اخیر در جلسه ناتو در لیسبون و تمایل روسیه برای پیوستن به سپر دفاع موشکی ناتو، با مخالفت جمهوریخواهان کنگره با قرارداد «استارت» با روسیه در تعارض قرار گرفته است.

بر اساس این گزارش، تحلیل گران معتقدند که همراهی روسیه با آمریکا در موافقت با تحریم های سازمان مللل علیه ایران و همچنین عدم فروش سامانه های موشکی «اس 300» از سوی روسیه به ایران به خاطر امضای معاهده جدید «استارت» بین «اوباما» و «مدودیف» بوده است.

گفتنی است که پیمان «استارت» جدید میان روسیه و آمریکا در آوریل سال ۲۰۱۰ در شهر «پراگ» میان روسای جمهوری ایالات متحده آمریکا و روسیه و به منظور کاهش سلاح های اتمی دوکشور به امضا رسید؛ این پیمان جایگزین پیمان «استارت» پیشین شد که به دوران جنگ سرد بازمی ‌گشت. برپایه پیمان «استارت» جدید، روسیه و آمریکا هر یک متعهد شده‌اند در طول هفت سال، نزدیک به ۳۰ درصد از زرادخانه هسته ‌ای خود را کاهش دهند.

با این وجود سنای آمریکا تا کنون از تصویب این معاهده خودداری کرده است و اعلام نموده است که تا زمانی که مطمئن نشود سلاح ها و زیر دریایی ها و سایر تجهیزات روسی روز آمد شده و در توازن با سلاح های روسی قرار نگرفته است این معاهده جدید را امضا نمی کند .

این در حالی است که تحلیل گران و برخی از دمکرات ها بر این باورند که عدم تصویب این معاهده جدید توسط سنای آمریک ممکن است تغییری در مواضع روسیه در قبال ایران ایجاد کند، چرا که آنان معتقدند ایران و روسیه دارای پیوند های شدید اقتصادی و نظامی هستند و عدم تصویب «استارت» جدید زمینه ای برای تشدید این روابط خواهد بود.

همچنین باید افزود که تحلیل گران معتقدند که اگر چه روسیه بعید است در واکنش به عدم تصویب «استارت »جدید به تحویل موشک های «اس 300» به ایران مبادرت ورزد، با این وجود روسیه خواهد کوشید تا به صورت غیر مستقیم تحریم های اعمالی علیه  ایران را تضعیف کند و در برخی جهات جانب این کشور را بگیرد.

خاطر نشان می سازد: در روز های اخیر و به ویژه پس از جلسه ناتو در «لیسبون» حدس و گمان های پیشین به یقین تبدیل شده است  که روسیه همراهی با ایران را به خاطر معامله ای که همانا معاهده «استارت» جدید با «اوباما» می باشد، رها کرده است. اما اکنون بهترین فرصت در اختیار ایران است تا با تلاش های دیپلماتیک از شرایط کنونی به بهترین نفعی منافع خود را به دست آورد، چرا که علاوه بر سنای آمریکا دومای روسیه نیز با این معاهده مخالف است و این گروه های لابی گر هستند که توان تاثیر گذاری بر تصمیمات طرفین را دارا هستند و اکنون فرصتی است که باید از این گروه های لابی گر به نفع منافع ایران به صورت مستقیم و غیر مستقیم استفاده نمود.