با ما عین اجنبی رفتار می کنند!

فهمی هویدی

این است وضعیت ما که به اسم اقتدار حکومت بر سرمان می‌آید: در مصر سازمان امنیت بر معرکه انتخاباتی چنان مسلط می‌شود و چنان نامزدهای انتخاباتی و طرفدارانشان را به باد کتک و ضرب و شتم می‌گیرد که پیش از این سابقه نداشته است.

در کویت، پلیس آن چنان به جان شماری از نمایندگان مخالف دولت و مستقل می‌افتد که در کل تاریخ پارلمانی کویت نخستین بار است که چنین حادثه‌ای پیش می‌آید.

از آن طرف در تونس فرماندهان پلیس و سازمان‌های امنیت کشورهای عربی گردهم می‌آیند و درباره امنیت کشورهای عربی صحبت می‌کنند. برخورد با معترضان در کویت و مصر با نشست تونس ارتباط مستقیم دارد.

آنچه سازمان امیت در مصر با نمایندگان، نخبگان، قضات و اعضای گروه‌های نظارت بر انتخابات کرد پیام لازم را به همه داد. این دستگاه امنیتی است که تشخیص می‌دهد، دوست کیست، دشمن کیست و با کسانی که با نامزدهای حزب ملی رقابت می‌کنند چگونه باید برخورد کرد. سازمان امنیت و پلیس مصر همیشه در حال «تادیب» مخالفان کشورند.

اما خلاصه اتفاقی که در کویت عصر روز چهارشنبه 8 دسامبر افتاد از این قرار است: شماری از نمایندگان مجلس در مخالفت با رفتار خلاف قانون دولت در منطقه دیوانیه گرد هم می‌آیند، کاری که همیشه می‌کنند و این نشست یکی از نشست‌های همیشگی آنها با هدف بررسی یکی از موضوع‌های خاص دولتی است. به هنگام آغاز نشست برخی از نمایندگان حاضر احساس کردند که فضا فضای عادی نیست، از این رو شماری از آنها از ورود به منزل محل اجتماع اجتناب می‌کنند. تجمع در خارج از منزل بهانه‌ای شد تا نیروهای امنیتی به سرعت وارد عمل شوند. آنها به جان نمایندگان می‌افتند و وقتی که افرادی که در داخل ساختمان بودند بیرون می‌آیند تا با نیروهای امنیتی گفتگو کنند تا از ضرب و شتم جلوگیری شود، از آنها با باطوم استقبال می‌شود که در نهایت باعث شد دست یک نماینده شکسته شود و دو نفر دیگر نیز از شدت جراحات به بیمارستان منتقل شوند.

این وضعیت جدید کویت است. این اتفاق افتاد تا همه بدانند که حتی نمایندگان مجلس نیز ممکن است در صورت تشخیص دولت مورد ضرب و شتم قرار بگیرند.

همه می‌دانیم که ضرب و شتم نمایندگان مجلس در مصر چیز تازه‌ای نیست. این جا نماینده مخالف دولت ارزش ندارد. در حالی که نمایندگان مجلس بر اساس قانون اساسی کشور از مصونیت قضایی برخوردارند. اما هیچ گاه گمان نمی‌کردیم چنین رفتارهایی مسری باشد و به کویت سرایت کند.

بدون خجالت و رودر بایستی باید اعتراف کنم که رفتار سازمان امنیت با جامعه مصر به خصوص فرهنگیان و اهالی سیاست در سایه قانون حالت اضطراری، به دیگر کشورهای عربی نیز قوت قلب داده تا همین شیوه را در کشورشان پیش بگیرند. اگر چه برایم خطرناک است ولی می‌گویم که بارها به یاد استاد بهاء الدین می‌افتم که همیشه می‌گفت: «انقلاب مصر در دهه پنجاه قرن گذشته اهانتی به سیاستمداران، فرهنگیان، منتقدان و مخالفان بود چرا که با آنها رفتاری شد که قبل از آن هیچ گاه سابقه نداشت. انگار که فرهنگیان و منتقدان و مخالفان اجنبی هستند و باید با آنها مثل یک دشمن خونی رفتار کرد.»

قبل از انقلاب رفتار با مخالفان بسیار بهتر از بعد از انقلاب بود. لااقل در اختیارشان کتابخانه و میز و صندلی بود و هر روز اجازه دیدار با خانواده‌هایشان را داشتند. غذایی که می‌خوردند از خارج زندان تهیه می‌شد و کیفیت بسیار بالایی داشت. اما پس از انقلاب همه این امکانات لغو شد و با سیاستمداران و فرهنگیان بدترین رفتارها شد و حتی بسیاری از آنها شکنجه شدند. به اعتقاد بسیاری از منتقدان رواج بی‌پروای این رفتار در مصر باعث شد تا دیگر کشورهای عربی از آن الگوبرداری کنند و به خود جرات دهند که با سیاستمداران و اهالی فرهنگ خود نیز بدرفتاری کنند. یعنی دقیقا رفتاری که ما این روزها در کویت و بحرین و دیگر کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس شاهدیم.

حال پرسش این جا است پس از حوادث کویت و مصر چه تجربه‌ای قرار است در اختیار دیگر کشورهای عربی قرار گیرد که سازمان‌های امنیتی عربی در تونس گرد هم می‌آیند؟ نمی‌دانم پاسخ به این سئوال چیست ولی این را خوب می‌دانم که دولت تونس در برخوردهای امنیتی با مخالفانش ید طولایی دارد. همه می‌دانیم که در تونس هم همانند بسیاری دیگر از کشورهای عربی، سازمان امنیت حرف اول و آخر را می‌زند و تنها این سازمان امنیت است که در سراسر کشورهای عربی به خود جرات می‌دهد که بی‌محابا با هر منطقی که خود تشخیص می‌دهد با مخالفان شدیدترین برخوردها را داشته باشد. آیا می‌توانیم بگوییم رهبران سازمان‌های امنیتی عربی ارکان مخفی حکومت‌های جهان عرب هستند؟/162/ن

منبع: الشروق