"میمی ویگینز پرولت " ( Mimi Wiggins Perreault) در گزارش خود که در پایگاه اینترنتی "موسسه صلح آمریکا " (usip.org) منتشر شده است، با اشاره به برنامه "اشعار صلح: میزگرد خوانندگان عرب موسیقی رپ با جوانان و رسانه " تأکید کرده که شعر و موسیقی رپ این قابلیت را دارند که اندیشههای جوامع عرب را به سایر فرهنگها انتقال دهند.
"نارسیسیست " (Narcicyst)، خواننده عرب موسیقی رپ در ویدئو کنفرانسی در 27 اکتبر 2010 گفت: "آیا فکر میکنید موسیقی رپ عربی آنقدر پیشرفت کرده که توانسته باشد توجه اقوام مختلف جهان را به سوی خود جلب نماید. فکر میکنم که هنوز به این حد نرسیدهایم. به عقیده من، موسیقی همواره جلوتر از زمان در حرکت است. برای رفع موانع موجود و رساتر شدن صدای موسیقی عرب در جهان باید اندکی صبر کرد. "
ویگینز همچنین افزوده است: نارسیسیست، "عمر افندوم " (Omar Offendum) و "مانا " (Mana) به این میزگرد دعوت شده بودند. "تئو دولان " (Theo Dolan) کارمند ارشد بخش برنامهریزی در مرکز نوآوری برای رسانه، منازعه و برقراری صلح نیز در این میزگرد از فعالیت خود در زمینه تولید برنامههای ویژه صلح برای جوانان عراقی سخن گفت. "منال عمر " (Manal Omar)، مدیر برنامههای عراق در موسسه صلح آمریکا نیز این جلسه را اداره میکرد.
وی همچنین به نقل از نارسیسیست ادامه داد: وقتی درباره خاورمیانه و مناقشات این منطقه حرف میزنیم، مهم است که بدانیم "منطقه خاورمیانه پر از علقههای احساسی بوده و تاریخی چندلایه دارد که باید به آنها توجه کرد. "
نارسیسیست خود متولد عراق است و هماکنون در مونترال کانادا زندگی میکند. اشعار سروده وی به زبان عربی و انگلیسی ظاهراً ریشه در هویت متناقض یعنی هویت شرقی و غربی او دارد. موسسه صلح آمریکا موزیک ویدئویی از ترانه "حمدلله " او پخش کرد که "شیدا منصور " (Shadia Mansour) خوانندگی این قطعه را بر عهده داشت. معنای الحمدالله در زبان عربی یعنی "ستایش مخصوص خداست. "
ویگینز پرولت با اشاره به اجرای ترانه "ابرقهرمان " افندوم گفت: که این ترانه از امیدی سخن میگوید که مردم خاورمیانه در جستجوی آن هستند. اشعار این ترانه اندیشه ابرقهرمان را با این عبارت نشان میدهد که "به آسمان بنگر، پرندهای در آنجاست، هواپیمایی بر فراز آن پرواز میکند، آن یک ابرقهرمان از دیار عرب است. " این عبارت مدام در بخشهای مختلف ترانه تکرار میشود.
به نوشته این نویسنده، افندوم در شهر واشنگتن بزرگ شده است اما به سراسر جهان سفر کرده و هنر خود را در نقاط مختلف جهان به نمایش گذاشته است.
وی یک دورگه سوری - آمریکایی است که در شهر لسآنجلس ساکن بوده و اولین آلبوم کامل خود را با عنوان "Syrianamericana " منتشر کرد که با آن در جستجوی هویت دمشقی خود بود این در حالی است که وی احترام بسیاری برای "نزار قبانی " (Nizzar Qabbani) شاعر سوری و "عبدل حلیم الحافظ " (Abdul Halim al-Hafez) موسیقیدان مصری قائل است.
نویسنده مقاله همچنین به نقل از افندوم اظهار داشت: "مردم آهنگهای رپ او را سدشکن یا یخ شکن مینامند. "
افندوم تشریح میکند چگونه آهنگهای رپ این فرصت را به وی میدهد تا بین دو هویت خود - یعنی هویت عربی و آمریکایی- ارتباط برقرار کند.
به گفته وی، هویت عربی مسئله پیچیدهای است و هدف او از اجرای موسیقی رپ کمک به مردم برای درک این حقیقت است که در سراسر جهان عربها متفاوت از یکدیگرند اما صرفنظر از قومیت، اشتراکات بسیاری نیز با یکدیگر دارند.
وی همچنین افزود با وجود همه تفاوتها، در میان اعراب معتقدان به دین اسلام، مسیحیت، یهودیت و حتی اعراب بیدین نیز دیده میشوند.
نویسنده همچنین به نقل از افندوم ادامه داد: "باید نسبت به مذهب رویکردی کلی داشت. " به همین دلیل او در ترانههایش از شخصیتها و منابع مختلف در دین مسیحیت، اسلام و یهودیت استفاده میکند.
ویگینز در ادامه مقاله خود مینویسد: مانا یک خواننده رپ ایرانی- آمریکایی است که به دو زبان فارسی و انگلیسی ترانه میخواند و در شهر واشنگتن زندگی میکند. وی ترانه "آزادی " (Azadi) را اجرا کرد که در زبان فارسی نیز به معنای آزادی است. آهنگ "آزادی " به مناسبت سال نو ایرانی منتشر شد. وی هماکنون بر روی پروژه دیگری با عنوان "انقلاب ماتیکی " (Lipstick Revolt) فعالیت میکند که در بهار 2011 کلید خواهد خورد و موضوع آن مشکلات زنان عرب در منطقه خاورمیانه است.
نویسنده به نقل از مانا گفت: "بهترین راهی که موسیقی میتواند صلح را با خود به ارمغان آورد، رسیدن به آرامش فکری از طریق موسیقی رپ است که میتواند مرزها را در هم نوردد. "
وی همچنین به نقل از مانا افزود: در زمان تحصیل در مدارس دولتی آمریکا، به عنوان یک شهروند ایرانی - آمریکایی برای برقراری ارتباط با هویت اصلی خود از موسیقی بهره گرفت. وی همچنین افزود که پس از حملات 11 سپتامبر 2001 علاوه بر نوعی ابراز عقیده، موسیقی او به ابزاری تبدیل شد که میتوانست از آن به عنوان یک هدف نیز استفاده کند.
به اعتقاد او، این ابزار همچنین اجازه میداد تا وی در مورد موضوعات سیاسی و اجتماعی با افرادی سخن بگوید که معمولاً به ترانههای او تا آن زمان گوش نمیدادند. به عنوان یک هنرمند در حال پیشرفت، وی قصد دارد تا ترانههای خود را به صورت آنلاین در اختیار زنان ایرانی در سراسر جهان قرار دهد.
نویسنده مقاله در ادامه به نقل از مانا نوشت: "به عنوان یک زن ایرانی- آمریکایی، همچنین میتوانم صدای اعتراض زنان در بند زندان باشم. هرچند یک ایرانی هستم، اما یک انسان هستم. به همین دلیل در راستای حقوق بشر از هر اقدام مثبتی حمایت خواهم کرد. "
پس از اجرای برنامه مدعوین، دولان از تجربیات خود در عراق سخن گفت. وی در ساخت یک فیلم تلویزیونی مستند با عنوان "سلام شباب " (Salam Shabab) با نوجوانان (18-14 ساله) و رسانههای محلی همکاری کرد. این فیلم 9 قسمتی در چارچوب آموزشهای لازم برای گسترش صلح بوده و 54 دانشآموز از مناطق مختلف عراق را در یک محیط رقابتی گرد هم آورده است.
دولان کلیپهایی از این فیلم را نشان داد و استدلال کرد که چگونه از رسانههای صلحطلب میتوان برای تغییر نگرش جوانان عراقی استفاده کرد.
فیلم "سلام شباب " همچنین یک سایت شبکهای اجتماعی دارد که در آن جوانان میتوانند درباره تجربیات و فعالیتهای خود با یکدیگر بحث و تبادلنظر کنند.
این سایت کاملاً به دست خود جوانان مدیریت میشود و محیطی را برای بحث و گفتوگو میان اتباع عراقی خارج از کشور فراهم میآورد که در حالت عادی با یکدیگر تعامل و ارتباطی ندارند. این جوانان بیشتر اوقات به فکر خود هستند تا سایر شهروندان.
ویگینز به نقل از دولان گفت: "یکی از اهداف این برنامه کمک به جوانان عراقی است تا در مورد هویت خود تامل کنند. این اقدام میتواند رویکرد واحدی در مورد هویت ملی در میان آنها شکل دهد. "
نویسنده در بخش پایانی مقاله خود با اشاره به موافقت مشروط افندوم با نقش موثر جوانان در اقدامات صلحآمیز مینویسد: جوانان برای طرح مباحث سازنده حول محور مسائل خاورمیانه باید از موسیقی رپ استفاده نمایند.
وی همچنین گفت: "به عنوان یک شهروند آمریکایی باید در مورد این مسائل بحث کنیم زیرا که سایر ملتها ارزش چندانی برای حق آزادی بیان قائل نیستند.
در میان کسانی که تحت چنین شرایطی میتوانند فعالیت کنند، تنها تعداد انگشتشماری از جوانان بیپروا و بیباک وجود دارد. ما در آمریکا نه تنها فضای لازم برای ارائه هنر خود را داریم بلکه از حق آزادی بیان نیز برخورداریم که بسیاری از مردم جهان آن را ندارند. "
این گزارش میافزاید: سه هنرمند حاضر در این میزگرد متفقالقول تصریح کردند که از طریق ارائه هنر خود جوانان و سایر اقشار جامعه را توانمند خواهند سازند همانگونه که موسیقی رپ آنها را توانمند ساخته است. آنها از موسیقی رپ بهعنوان ابزاری در راستای گسترش صلح استفاده نموده و همچنان به بهرهبرداری خود از این هنر برای فراگیر شدن در آمریکا، خاورمیانه و جامعه بینالمللی ادامه خواهند داد.
آنها اذعان دارند که موسیقی رپ میتواند به کسانی قدرت بخشد که صرفنظر از شرایط خاص خود در حاشیه هستند، پس این هنر جهانی نقش ارزشمندی در گفتمان صلح دارد.16148
نظر شما