به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ جام جهانی متفاوتی را در قطر شاهد خواهیم بود. پیش از هر چیز کوچک بودن مساحت این کشور است که خیلی‌ها را به این فکر واداشته بود که آیا اصلاً قطری‌ها می‌توانند از پس جام جهانی بر بیایند یا نه. جالب است که بدانید فاصله شمالی‌ترین ورزشگاه جام جهانی 2022 تا جنوبی‌ترین ورزشگاه 50 کیلومتر است. یعنی تمرکز ورزشگاه‌های جام جهانی 2022 قطر، هیجان فوتبال را در مساحتی بسیار محدود حفظ خواهد کرد. بزرگ‌ترین میزبان هم شهر دوحه خواهد بود که چهار ورزشگاه را در خود جای داده است. ورزشگاه خلیفه، الثمامه، رأس ابوعبود و التعلیمیه در دوحه و اطراف دوحه قرار دارند. ورزشگاه لوسیل در شهر جدید لوسیل ساخته می‌شود، ورزشگاه اختصاصی الریان در شهر الریان و دو ورزشگاه البیت در شهر الخور که شمالی‌ترین ورزشگاه جام جهانی خواهد بود و ورزشگاه الوکره در شهر الوکره که جنوبی‌ترین ورزشگاه است.
با این حال تفاوت این جام جهانی فقط مختص به مساحت کوچک قطر نیست. برای اولین بار است که جام جهانی در فصل پاییز برگزار خواهد شد. با توجه به گرمای شدید قطر در تابستان، این جام جهانی در پاییز برگزار می‌شود که دمای هوا مطلوب بازی‌های فوتبال باشد. دمایی که هنگام برگزاری جام جهانی بین 20 تا 30 درجه خواهد بود و تصمیم برگزاری جام جهانی در پاییز به نظر تصمیم درستی است. هرچند قطری‌ها نه فقط برای جام جهانی، بلکه برای طول سال تکنولوژی جدیدی را در ورزشگاه‌ها اجرایی کردند. استفاده از دستگاه‌های خنک کننده یا کولر در ورزشگاه که هنگام گرما درجه حرارت ورزشگاه را به حد مطلوبی کم می‌کند تا بازیکنان، تماشاگران و حاضران در ورزشگاه دچار مشکلی از نظر گرما نشوند.
قطری‌ها برای اولین بار این تکنولوژی را در ورزشگاه 60 هزار نفری خلیفه اجرایی کردند. ورزشگاهی که میزبان تیم‌های بزرگی چون آرژانتین، برزیل، رئال مادرید و تیم‌های دیگری بوده است. از دیدارهای معروف تیم‌های ایرانی هم می‌توان به دیدار پرسپولیس و الدحیل در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان سال 2018 اشاره کرد. در سراسر این ورزشگاه کولرهای خنک کننده‌ای قرار گرفته که می‌تواند تا هر عددی که نیاز است، درجه حرارت ورزشگاه را پایین بیاورد. البته این تکنولوژی به طوری اجرایی شده است که درجه حرارت تمام ورزشگاه به یک اندازه باشد و اینگونه نیست که بخشی از زمین گرم‌تر یا خنک‌تر از بخش دیگری باشد. حالا قطری‌ها می‌خواهند این تکنولوژی را در سایر ورزشگاه‌هایی هم که برای جام جهانی می‌سازند، به کار ببرند.آنچه اکنون قطری‌ها به آن اشاره می‌کنند، انتقال این تکنولوژی به کشورهای دیگر است.
به طور مثال قرار است جام جهانی 2026 با مشارکت آمریکا، کانادا و مکزیک و البته با حضور 48 تیم برگزار شود. این اتفاق برای اولین بار رقم می‌خورد که 48 تیم در جام جهانی حضور پیدا کنند و البته با وجود اینکه جام جهانی با دو میزبان (کره جنوبی و ژاپن - جام جهانی 2002) پیش از این تجربه شده، اما هیچگاه جام جهانی در سه کشور مختلف برگزار نشده است. آنچه قطری‌ها انجام می‌دهند، بالا بردن انتظارات از میزبان‌های بعدی جام جهانی است. چراکه جام جهانی 2026 در تابستان برگزار خواهد شد که گرمای سه کشور آمریکا، کانادا و مکزیک همانند سرماهای استخوان سوز آنها، شهرت دارد. قطری‌ها معتقدند که وقتی آنها می‌توانند برای جام جهانی 2022 با استفاده از تکنولوژی خنک کننده، درجه حرارت ورزشگاه‌ها را کم کنند، آمریکا، کانادا و مکزیک هم باید در جام جهانی 2026 این اقدام را انجام دهند.
به طور مثال در جام جهانی 1994 آمریکا تیم‌های ایتالیا، ایرلند، مکزیک و نروژ در یک گروه قرار داشتند. بازی مرحله گروهی بین تیم‌های مکزیک و ایرلند در شهر اورلاندو برگزار می‌شد که گرمای بی سابقه در شهر اورلاندو باعث شد روی کین، ستاره تیم ایرلند پس از پایان 90 دقیقه 5 کیلوگرم از وزنش کم شود. علاوه بر این تماشاگران زیادی هم به خاطر گرما دچار مشکل از جمله گرمازدگی شدند. با این حال قطری‌ها معتقدند که آمریکایی‌ها هم که میزبان اصلی جام جهانی 2026 خواهند بود و با کانادا و مکزیک مشارکت خواهند کرد، باید بتوانند از این تکنولوژی بهره ببرند.
در کنار تمام این مسائل، قطری‌ها می‌خواهند از نظرهای دیگری هم تفاوت خود را به رخ بکشند. به طور مثال در بخش جابه‌جایی هواداران جام جهانی و حمل و نقل عمومی یا اسکان مسافران. با توجه به اینکه قطر موظف است 90 هزار تختخواب را در هتل‌های مختلف برای هواداران آماده کند، آنها نمی‌توانند چنین ظرفیتی را تا جام جهانی تکمیل کنند. نه اینکه از پس ساخت و ساز آن بر نیایند، بلکه در صورت ساخت هتل‌ها، نمی‌توانند در آینده از آنها بهره‌ای ببرند. به همین دلیل بخشی از این نیاز قرار است با ساخت هتل فراهم شود و بخش دیگری هم با استفاده از کشتی‌های تفریحی که در مدت زمان جام جهانی به بندرگاه‌های قطر می‌آیند تا 25 هزار تختخواب با این کشتی‌های تفریحی فراهم شود. کشتی‌هایی که نقش هتل‌های دریایی را در مدت زمان جام جهانی ایفا خواهند کرد. قطری‌ها سه خط مترو هم از دوحه راه‌اندازی می‌کنند که این خطوط مترو شهرهای لوسیل، الخور، الوکره و الریان هم خواهد رفت. همچنین قرار است برای اولین بار از اتوبوس‌های حمل و نقل عمومی در قطر استفاده شود. تاکسی، مانوریل و البته تاکسی‌های دریایی بخش دیگری از حمل و نقل عمومی قطری‌ها در حین برگزای جام جهانی خواهد بود.
یکی دیگر از تفاوت‌هایی که قطری‌ها رقم خواهند زد، در بخش مدیا خواهد بود. آنها قصد دارند ساختمانی که نزدیک دوحه است، تبدیل به مدیا سنتر برای رسانه‌ها کنند و البته برای اولین بار IBC را کنار مرکز رسانه‌ای قرار بدهند. در هیچکدام از جام جهانی‌های برگزار شده سابقه نداشته که مدیا سنتر و IBC کنار هم باشند، چون ظرفیت آن وجود نداشته است. معمولاً مدیا سنتر در ورزشگاه‌ها قرار می‌گیرد و IBC نیز جایی در نزدیکی ورزشگاه. با این حال طبق قوانین فیفا IBC باید مساحتی حدود 25 هزار متر مکعب داشته باشد که ساختمانی که قطری‌ها برای این کار معرفی کرده‌اند، 30 هزار متر مکعب است و 5 هزار متر مکعب هم بالاتر از استانداردهای فیفا دارد.
در خصوص مدیا سنتر، طرحی که قطری‌ها دارند این است که تمام نشست‌های خبری مربیان پیش از بازی در این مرکز صورت بگیرد. همچنین بلیت بازی‌ها برای رسانه‌ها نیز همینجا به خبرنگاران، عکاسان و گزارشگران داده شود. شاتل‌هایی نیز از این مرکز برای ورزشگاه‌ها قرار می‌دهند و فقط آنهایی که بلیت بازی را داشته باشند می‌توانند از شاتل‌ها استفاده کنند تا در ورزشگاه شلوغی ایجاد نشود. البته اینطور نیست که برای رسانه‌ها در مدیا سنتر شرایط مناسبی فراهم نشود، سالن‌هایی برای پخش بازی‌ها در نظر گرفته شده که صفحه نمایش این سالن‌ها از کریستال است و وضوح تصویر هنگام پخش بازی‌ها می‌تواند همه را هیجان‌زده کند.
41255
نظر شما