رامی خوری سردبیر نشریه دیلی استار در نگاهی تازه به نقش آمریکا در معادلات خاورمیانه می نویسد:
ده روز گذشته را مشغول مزه مزه کردن تجربه جدید در نیویورک، پاریس، بیروت و دمشق بودم. چهار کشوری که رابطه های پیچیده و البته عجیب و غریب با هم دارند. در تمامی این کشورها، لبنان محور اصلی بحث بود. البته هسته پرسش ها و نگرانی ها این نبود که در بیروت چه رخ می دهد و یا قرار است چه بلایی بر سر این کشور بیاید. لبنان بهانه بود برای قید نام اسرائیل، ایران و سوریه و نقش هرکدام از آنها در منطقه. همه با کنجکاوی آمیخته به نگرانی این سوال را مطرح می کنند که حکم دادگاه بین المللی رفیق حریری چه خواهد بود؟ آیا انگشت اتهام به سمت حزب الله لبنان نشانه خواهد رفت؟ نتیجه متهم کردن حزب الله لبنان بر تحولات داخلی و منطقه ای چه خواهد بود؟
دو سال است که سناریویی برای رابطه دیپلماتیک میان سوریه و ایالات متحده نوشته شده است . هفته گذشته باراک اوباما فصل جدیدی از این سناریو را تعریف کرد. روبرت فورد از ده ماه پیش منتظر تایید سنا برای انتقال به سفارتخانه ایالات متحده در دمشق است. باراک اوباما در نهایت عنان بازی را در اختیار گرفت و برای نخستین بار با استفاده از حق قانونی خود روبرت را راهی دمشق کرد تا سرپرستی موقت سفارتخانه آمریکا را به وی سپرده باشد . این حرکت باراک اوباما از سوی هرکدام از طرف های درگیر در این بازی به استراتژی متفاوت تعبیر شد. سفیر آمریکا در لبنان مائورا کونلی در بیانیه ای در توضیح علت این حرکت از سوی باراک اوباما می نویسد : اوباما با این حرکت می خواهد به جهانیان بفهماند که امریکا در حال اعمال بیشتر بر سوریه است . واشنگتن از دمشق نشین ها می خواهد که قوانین حاکم بر جامعه بین المللی را بپذیرد.
متن کامل این یادداشت را اینجا بخوانید. 48
نظر شما