مقام معظم رهبری پس از وقایع یکشنبه سیاه مجلس در سال ۱۳۹۱ پس از گلایهای بیبدیل از نوع رفتار احمدی نژاد، خطاب به مجلس گفتند: «آن طرف قضیه هم، اصل این استیضاحی که در مجلس انجام گرفت، غلط بود. خب، استیضاح باید یک فایدهای داشته باشد. چند ماه به پایان کار دولت، استیضاح یک وزیر، آن هم باز با یک علت و دلیلی که مربوط به خود آن وزیر نیست، چه معنی دارد؟ چرا؟ این هم غلط بود... وقتی ما همه با هم برادریم، وقتی دشمن مشترک جلوی روی ما هست، وقتی توطئه را می بینیم، چه کار باید بکنیم؟ تا امروز مسئولین در مقابل توطئههای دشمن همیشه کنار هم ایستادهاند، حالا هم باید همین جور باشد، همیشه هم باید همین جور باشد.»
این منطق به احتمال قوی در حال حاضر نیز کاملاً صادق است. استیضاح رئیس جمهور در شرایط موجود کشور که بیش از پیش نیاز به همدلی و همافزایی حس میشود چه فایدهای میتواند داشته باشد؟ تصور شود رئیس جمهور به مجلس آمد و به سوالات پاسخ داد. نتیجه از دو حالت خارج نیست؛ یا مجلس باید عملکرد رئیس جمهور را بپذیرد و بر آن صحه نهد، که حاصلی جز گرفتن وقت مجلس، رئیس جمهور و مردم ندارد و یا آنکه رأی به عدم کفایت رئیس جمهور دهد که تضعیف کلیت نظام در شرایط جنگی پیشرو است و موجب افزایش تنشها، ناآرامیها، اضطرابها و خصومتها در کشور خواهد شد و مسیر و تمرکز مسئولین، دستگاهها و مردم را از حل مشکلات کشور و مقابله با دشمنیهای ترامپ و اسرائیل منحرف میکند.
مجلس بهتر است به جای این قبیل کارها که غالباً از سوی مردم، سیاسی بازی و سنگ اندازی در مسیر دولت تلقی میشود، اگر پیشنهادی برای اصلاح کشور و حل مشکلات موجود دارد، آن را طرح و با استفاده از ابزارهای خود تا رسیدن به نتیجه پیگیری و نظارت کند. نظام جمهوری اسلامی بر پایه تفکیک قوا برقرار شده است و هر یک از قوا میتواند و موظف است در حل مشکلات کشور نقش آفرین باشد، به ویژه مجلس شورای اسلامی که بایستی با اصلاح و تصویب قوانین بستر حل مشکلات را هموار و فراهم سازد. انداختن مشکلات به گردن یکدیگر و انجام حرکات نمایشی نتیجهای جز هدر رفت انرژی و ظرفیتهای کشور نخواهد داشت.
23302
نظر شما