فرنوش صفوی‌فر: در مطالعه‌ای که در دانشگاه ادینبوروی اسکاتلند انجام شده، مشخص شده که میانگین ضریب هوشی افراد کشته‌شده در خط مقدم جنگ جهانی دوم، از میانگین جمعیت عمومی هم‌سالان آنها بالاتر بوده است.
به نوششتهپایگاه اینترنتی «نیوساینتیست»، این نتایج، بر اساس آزمایش‌های انجام‌شده بر روی کودکان 11 ساله اسکاتلندی در سال 1932 میلادی، به دست آمده است. در آن سال، آزمایش‌های خاصی، شامل استدلال کلامی، ریاضیات و درک فضایی از همه بچه‌ها به عمل آمد که طی آن معلوم شد میانگین هوش‌بهر یا IQ پسربچه‌ها در این سن، 4/97 بود، در حالی که آن عده از این کودکان که در جریان جنگ به جبهه رفته و کشته شده بودند، یعنی 491 نفر از آنها، میانیگین هوش‌بهر 8/100 داشتند.
به گفته یکی از روان‌پزشکان دخیل در این مطالعه، شاید این امر به دلیل استفاده از سلاح‌های پیشرفته در جریان جنگ جهانی دوم بوده که لزوم استفاده از افراد متخصص، دوره‌دیده و باهوش را در خط مقدم، افزایش می‌داده است. این در حالی است که مطالعات پیشین نشان داده بود که در جنگ‌های دوره‌های قبل، افراد با هوش پایین‌تر کشته می‌شدند و افسران عالی‌رتبه، که طبعا باهوش‌تر هم بودند، از پشت جبهه به هدایت عملیات می‌پرداخته‌اند و آمار کشته‌ها در بینشان پایین بود.
اپیدمیولوژیست‌ها معتقدند می‌توان امتیاز هوش‌بهر را در دوران کودکی، نشانه‌ای از هوشمندی کودک در سال‌های بعدی و در دوران بزرگسالی او دانست. آنها می‌گویند افراد با هوش و توانایی کلامی بالاتر، امکان بیشتری برای رهبری گروهی پیدا می‌کنند و این امر در تشکیلات نظامی هم صادق است.
نتایج این مطالعه در شماره دسامبر نشریه «اینتلیجنس» (هوش) منتشر شده و می‌توان آن را چنین تفسیر کرد که در سال‌های بعدی عمر بشر، هر بار وقوع جنگ، معادل است با از دست دادن تعدادی از نیروهای نخبه و باهوش‌ترین منابع انسانی یک جامعه. همچنین می‌توان نتیجه گرفت که پیشرفته‌تر شدن سلاح‌های نظامی، نمی‌تواند جان نیروهای انسانی را در جریان جنگ حفظ کند؛ حداقل این امر در مورد نیروهای باهوش و توان ذهنی بالاتر اتفاق نمی‌افتد و برعکس، باعث قربانی شدن بیشتر این دسته از افراد هم می‌شود.
نظر شما