دردسرهای اوپک تمام شدنی نیست/ الجزایر به لیبی دوم بدل می‌شود؟

ایسنا نوشت: در حالی که تولید نفت لیبی همچنان بی ثبات مانده و بحران سیاسی و اقتصادی، تولید نفت ونزوئلا را به سقوط کشانده است، یکی دیگر از کشورهای عضو اوپک با اعتراض‌های داخلی روبه‌رو شده که ممکن است فعالیت صنعت نفت این کشور را متاثر کند.

شاید به نظر برسد که اعتراضات ضددولتی در الجزایر پس از انصراف عبدالعزیر بوتفلیقه برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری امسال برای پنجمین بار، به پایان رسیده باشد. اما در واقع اعتراضات در این کشور آفریقایی تولیدکننده نفت و گاز پس از این که بوتفلیقه از انتخابات کنار کشید، شدت گرفت و اکنون بیم آن می‌رود که الجزایر به یک لیبی دیگر تبدیل شود و به ابهامات در داخل اوپک بیافزاید.

جولین لی، مفسر بلومبرگ درباره وضعیت در الجزایر و ادامه خشونت‌هایی که روی امنیت تولید نفت سایه افکنده، هشدار داده است. اگرچه فعلاً صنعت نفت الجزایر مختل نشده و احتمال اختلال آن در آینده، تنها یک احتمال است. با این حال غول‌های نفتی برای اجرای برنامه‌های خود در این کشور رغبتی نشان نمی‌دهند. به عنوان نمونه شرکت‌های اکسون، BP و اکوئینور برنامه‌های سرمایه گذاری در این کشور آفریقایی را متوقف کرده‌اند. اکسون قرار بود یک توافق مقدماتی با شرکت سوتاترک برای تشکیل یک جوینت ونچر بازرگانی تا چند ماه دیگر، امضا کند. شرکت‌های BP و اکوئینور حضور طولانی مدتی در الجزایر دارند و هر دو تصمیمات سرمایه گذاری جدیدی داشتند.

تولید اوپک+ اعضای اوپک

الجزایر حدود ۱.۱ میلیون بشکه در روز نفت تولید می‌کند که با تولید نفت لیبی قابل مقایسه است. ذخایر نفتی این کشور ۱۲ میلیارد بشکه برآورد شده‌اند. اما طبق آمار دولتی آمریکا، الجزایر همچنین تولیدکننده بزرگ گاز طبیعی بوده و یک سوم از ذخایر گاز شیل جهان به میزان ۲۰ تریلیون فوت مکعب را در اختیار دارد. تولید این کشور در سال ۲۰۱۷ حدود ۹۴.۷۸ میلیارد متر مکعب بود که از این میزان، ۵۳.۸۹ میلیارد متر مکعب صادر شد. صادرات نفت حدود نیمی از تولید الجزایر را تشکیل می‌دهد.

به عبارت دیگر این کشور در هر دو بخش نفت و گاز یک بازیگر مهم بوده و اختلال تولید آن به حتم روی هر دو بازار به ویژه نفت تأثیر می‌گذارد. در حال حاضر اعتراضات گسترده اما آرام هستند. نیروهای امنیتی محتاط بوده و خشونت هنوز به ذهن کسی خطور نکرده است. با این همه این اعتراضات به صنعت انرژی رسیده‌اند.

به عنوان نمونه کارکنان بزرگترین میدان گاز طبیعی الجزایر در واکنش به برنامه‌های نخست وزیر جدید برای تمدید دوره چهارم ریاست جمهوری بوتفلیقه به جای برگزاری انتخابات جدید، دست به اعتراض زدند. نخست وزیر الجزایر اعلام کرده که دولت جدیدی از وزیران بدون وابستگی‌های سیاسی تشکیل می‌دهد اما این برای معترضان کافی نبوده است.

درخواست آنها اکنون برای انتخابات جدید و اصلاحات وعده داده شده‌ای است که هرگز تحقق پیدا نکردند. بوتفلیقه انتخابات را که قرار بود در آوریل برگزار شود را تا زمان تصویب قانون اساسی جدید که در واقع دوره چهارم وی را طولانی‌تر خواهد کرد، به تعویق انداخته است.

بر اساس گزارش رسانه‌هایی که وضعیت الجزایر را پوشش می‌دهند، این کشور آماده تغییرات اساسی در دولت و تغییر در نخبگان حاکم است که تاکنون شامل مقامات قدیمی مستقل و نظامیان بوده‌اند. با این حال تشکیلات و احزاب سیاسی دیگری وجود دارند که از اعتراضات مسالمت‌آمیز برای پیشبرد اهدافشان استفاده می‌کنند.

اوپک به یک ناآرامی دیگر در میان اعضایش نیاز ندارد. این گروه نه به قیمت‌های بالاتر باثبات نیاز دارد نه افزایش قیمت‌هایی که ناشی از وحشت کمبود عرضه بوده‌اند. بازارهای نفت هم به یک تولیدکننده بی ثبات نیاز ندارند زیرا قیمت‌های نفت به حد کافی نوسان داشته است. با این حال وضعیت در الجزایر در حال وخیم شدن است و به نظر می‌رسد یک تولیدکننده بی ثبات دیگر برای اوپک و بازارهای نفت غیرقابل اجتناب است.

۱۷۲۲۴

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید.
کد خبر 1243902

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 5 =