به گزارش خبرآنلاین، محمد عجم درباره اینکه آیا دست های پشت پرده موجب ناآرامی ها و افزایش تنش ها بین هند و پاکستان شده است می گوید: هر منازعه ای دارای طرف های ثالث و خارج از گود است که برنده اصلی هستند. در موضوع تشدید تنش های هند و پاکستان کشورهایی وجود دارند که این بحران سود می برند. در راس همه می توان از رژیم صهیونیستی نام برد. این دولت روابط عمیقی با هند دارد. تنش ها در کشمیر می تواند توجه جهان اسلام را متوجه این منطقه کند و این قضیه موجب می شود تا اسرائیلی ها از آن سود بسیاری کسب کنند. در مورد آمریکا هم به همین شکل است. حتی ممکن است پای چین نیز به این مناقشه باز شود و از پاکستان حمایت کند که این مساله به چرخ اقتصادی پکن ضرر خواهد زد و اقتصاد آن را تحت تاثیر قرار خواهد داد و آمریکا در فرسنگ ها آن طرف و خارج از گود از این قضیه سود خواهد برد و مایل است کشوری مانند چین که به لحاظ اقتصادی در دنیا جهش و جایگاه ویژه ای دارد درگیر این موضوع شود.
این کارشناس همچنین درباره هشدار اخیر هند به چین برای عدم دخالت در امور کشمیر اظهار داشت: چین و هند با هم 3 بار درگیر جنگهای خونینی شده اند و هر بار هند شکست خورده است. چین ظرفیتهای زیادی دارد که از این بحران علیه هند استفاده کند چین و هند در چندین منطقه در مرزهای دو کشور اختلاف اساسی دارند مرزهای هند با چین و پاکستان مرزهای موقتی است و به آن منطقه حایل می گویند چیزی حدود 4 هزار کیلومتر دعاوی مرزی وجود دارد. چین تبت و سیاچین و مناطق دیگری را تصرف کرده است که هند مدعی آن است.
عجم درباره اثر درگیری های کشمیر بر همسایگی ایران با پاکستان نیز عنوان کرد: این اتفاق بر روابط ایران و پاکستان تاثیر خواهد گذاشت. ایران به عنوان کشوری مهم در جهان اسلام نمی تواند نسبت به این قضیه بی تفاوت باشد. بخش های مذهبی و قومی در ایران وجود دارند که نسبت به موضوع بحران کشمیر حساسیت بالایی دارند و می توانند دولت را ترغیب و یا تحت فشار قرار دهند که به نفع پاکستان موضع گیری کند. جمهوری اسلامی ایران در وضعیتی نیست که بتواند توجه جدی و عمیقی نسبت به مسائل مختلف منطقه داشته باشد. مسائل مهم و استراتژیک مانند تحریم ها راه را دشوارتر می کند و محدودیت ایجاد می کند. به نظر نمی رسد ایران اقدام ویژه جانبدارانه ای بکند ولی این مساله بر روابط تهران و دهلی نو تاثیرگذار است. اگرچه در 10 یا 15 سال اخیر روابط اقتصادی تهران با دهلی نو و اسلام آباد با موضوع کشمیر مرتبط نشده و از موضوع تفکیک شده است.
این پژوهشگر جهان عرب درباره اینکه آیا ایران می تواند در مساله کشمیر میانجی گری کند می گوید: ایران قادر به میانجی گری است ولی ظرفیت های تهران محدود است. افراد تندرویی مانند آمیت شاه وزیر کشور هند جز آن دسته از افرادی نیستند که حاضر باشند از مواضعشان عقب نشینی کنند و بخواهند به گفتگوهای حسن نیست و مساعی جمیله و میانجی گری صادقانه پاسخ مثبت بدهند. اگر فضایی برای میانجی گری وجود داشته باشد خوب است تهران وساطت کند بخصوص در جلوگیری از جنگی ناخواسته که خدای نکرده می تواند شعله آن دامن منطقه را در گیرد.
مشروح این گفت و گو را ایــــنـــــجــــــــا بخوانید.
310311
نظر شما