حمید داوودآبادی با اشاره به انتشار بخشی از خاطراتش از دوران دفاع‌مقدس در کتابی با عنوان «یاد یاران» گفت: مقام معظم رهبری پس از مطالعه این اثر در سال 1371، تقریظی بر آن نوشتند و من را برای تکمیل خاطراتم تشویق و ترغیب کردند. کتاب «از معراج برگشتگان» به خاطر تاکید رهبر نوشته و نام کتاب هم از میان تقریظ ایشان انتخاب شد.
متن تقریظ مقام معظم رهبری درباره کتاب «یاد یاران» به این شرح است: در این نوشته، صفا و صداقت زیادی موج می‌زند. نویسنده غالبا نقش خود را کمرنگ کرده و یاد یاران شهیدش را برجسته ساخته است. روحیه بسیجی تقریبا با همه جوانبش در این‌‌جا منعکس است و می‌شود فهمید که چگونه جوان‌هایی در کوره گداخته جبهه به چه گوهرهای درخشنده‌ای تبدیل می‌شده‌اند. ذکر خصوصیات موقع‌ها و حادثه‌ها و آدم‌ها، تصویر باورنکردنی جنگ هشت ساله را تا حدود زیادی در برابر چشم آیندگان می‌گذارند.
سوال من از خودم این است که آیا این «از معراج برگشتگان» چقدر می‌توانند آن حال و هوا را پس از سفر من‌الحق الی‌الخلق حفظ کنند و حتی درست به یاد بیاورند؟ و برای این مقصود عالی از دست ما چه کاری ساخته است؟ و چه کرده‌ایم؟ البته قصور یا تقصیر من و امثال من، نمی‌تواند تکلیف دشوار آن‌ها را که خدا حجت خود را برایشان تمام کرده، از دوششان بردارد.
این کتاب با روح طنز و مزاحی که در همه جای آن گسترده است و به آن شیرینی و جاذبه ویژه‌ای بخشیده، از بسیاری کتاب‌های جبهه جالب‌تر و گیراتر است. آن را در شب و روزهای منتهی به بیستم ماه رمضان 1412(5/1/71) خواندم.
حمید داوودآبادی، در پاسخ به سوالی مبنی بر رمز ماندگاری جزییات و وقایع جنگ در ذهنش و انعکاس عینی آن‌ها در کتاب «از معراج برگشتگان» به ایبنا گفت: من با خاطراتم از دوران جنگ زندگی می‌کنم. در زمان جنگ، از خاطرات و حوادث آن یادداشت‌‌برداری می‌کردم و همین موضوع، در ماندگاری خاطرات کمک زیادی کرد.
نویسنده کتاب «کمین جولای 82م ادامه داد: نگارش کتاب «از معراج برگشتگان» حدود 6 سال طول کشید و تمامی خاطراتم از دوران کودکی، انقلاب و جنگ تا پذیرش قطعنامه 598 در آن بازگو شده‌اند.
داوودآبادی درباره محتوای فصل‌های کتاب تصریح کرد: دوران کودکی تا پیروزی انقلاب و پایان سال 1358 در بخش‌های ابتدایی این کتاب و بر اساس دیده‌ها و شنیده‌هایم بیان شده‌اند.
وی اضافه کرد: خاطرات مربوط به جنگ نیز از نخستین اعزامم به جبهه در سال 1360 تا پذیرش قطعنامه 598 در بخش‌های دیگر بازگو شده‌اند.
مدیر مسوول سایت ساجد در ادامه اظهار داشت: برخی در خاطره‌گویی جنگ، به تعریف و تفسیر آن می‌پردازند. اما من در دوران نوجوانی به جبهه رفتم و بیش از این‌که درگیر جنگ باشم، با حضورم در جبهه درگیر بوده‌ام. در واقع مخاطب کتاب «از معراج برگشتگان»، حمید داوودآبادی را با همرزمان هم سن و سال خودش و همچنین جنگ را از نگاه یک رزمنده 16 ساله می‌بیند.
حمید داوودآبادی در ادامه تصریح کرد: حدود یک سال برای پیدا کردن زمان دقیق حوادث و اسامی افراد حاضر در موقعیت‌ها کار و نام رزمندگان در هر خاطره را بر اساس گفت‌وگو با دوستان و همرزمانم استخراج کردم.
وی تاکید کرد: برای کتاب «از معراج برگشتگان» نثر نساختم. بلکه خاطرات را همان‌گونه که بر زبانم جاری می‌شدند، روی کاغذ آورده‌ام. آن قدر با خاطرات دوران جنگ زندگی کرده‌ام که اگر در سال‌های بعد بخواهم آن خاطرات را تعریف کنم، دقیقا" مانند متن همین کتاب خواهد بود.
داوود آبادی ادامه داد: بر حسب اتفاق، باخبر شدم که حدود 8 ساعت مصاحبه بنده در دوران جنگ، در آرشیو سازمان حفظ آثار سپاه موجود است و نکته جالب این‌جاست که تمامی خاطراتم را در آن نوار بیان کرده‌ام، اما همچنان زمان مصاحبه را به یاد ندارم!
این نویسنده و پژوهشگر دفاع‌مقدس، با اشاره به فضای طنز موجود در کتاب «از معراج برگشتگان» گفت: من فضای طنز را در این کتاب به وجود نیاوردم. ما نوجوانانی بودیم که حتی جنگ را به سُخره می‌گرفتیم و شیطنت می‌کردیم. برای مثال در عملیات والفجر 8، در حال فرار از دست تانک‌های عراقی، به یکدیگر پشت پا می زدیم! البته لحظات ترس را هم در کنار این خاطرات بیان کرده‌ام. قصد من این است که مخاطبان بدانند، همان کسی که شجاعت خود را در جنگ نشان داده، گاهی اوقات نیز ترسیده و حتی اهل شوخی و طنز هم بوده است.
حمید داوودآبادی درباره دیدگاه مقام معظم رهبری درباره تالیفات او، گفت: آیت‌الله خامنه‌ای، تاکید زیادی بر این موضوع داشتند که خاطراتم را در قالب رمان بنویسم، اما من این توانایی را در خود نمی‌دیدم. ایشان معتقد بودند که قلم من قابلیت این کار را داراست.
وی خاطرنشان کرد: سخنان و دیدگاه‌های آیت‌الله خامنه‌ای درباره کتاب‌های تالیفی‌‌ام در حوزه دفاع‌مقدس، از منظر یک نویسنده و منتقدند. گاهی اوقات بحث و تبادل نظر ما درباره این آثار حدود یک ساعت طول می‌کشید.
داوودآبادی در بخشی از خاطرات خود درباره ماجرای پاک‌سازی سنگرهای عراقی پایگاه موشکی بندر فاو در عملیات والفجر 8 نوشته است: «بعضی از نیروها که به قول بچه‌ها فیلم آرتیستی زیاد دیده بودند، با لگد به در سنگرهای عراقی می‌‌کوبیدند و در حالی که قنداق اسلحه را در زیر بغل گرفته بودند، رگبار می‌بستند. نایب با لگد در سنگری را گشود و دستش را بر ماشه فشرد. چند تایی که تیر شلیک کرد، اول درجا خشکش زد و سپس فرار کرد. نزدیک ما که آمد با ترس گفت: رگبار بستم توی انبار مهمات! گلوله به جعبه مهمات خورده بود، ولی از شانس خوب او منفجر نشد...
من هم رفتم برای پاک‌سازی یکی از سنگرها. همین که با لگد به در کوبیدم و آن را باز کردم، ناگهان احساس کردم آدم قد بلندی جلویم ایستاده است. سریع رگبار را بستم، ولی در کمال تعجب دیدم آن‌چه فکر کردم یک سرباز غول عراقی است، چیزی نبود جز یک ران گنده گاو که از سقف آویزان بود. گلوله‌ها پت پت‌کنان به آن اصابت کرد. من زده بودم وسط آشپزخانه لشکر عراق!"
کتاب «از معراج برگشتگان» در قطع وزیری و 931 صفحه، با شمارگان 2هزار نسخه و بهای 120هزار ریال، به همت موسسه عماد چاپ شده است.
60
نظر شما