۱۹ مستند بلند در جشنواره سینماحقیقت رقابت می‌کنند

اسامی فیلم‌های منتخب بخش مسابقه ملی مستندهای بلند (بیش از ۷۰ دقیقه) سیزدهمین دوره‌ جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» اعلام شد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، با پایان کار اعضای هیات انتخاب بخش مسابقه ملی مستندهای بلند جشنواره سینماحقیقت و از جمع ۷۴ فیلم متقاضی، ۱۹ فیلم به بخش مسابقه مستندهای ‌بلند راه یافتند.

اسامی فیلم‌های منتخب بخش مسابقه ملی مستندهای ‌بلند سیزدهمین جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» به ترتیب حروف الفبا به این شرح است:

۱) «بانو عصمت» (محمد حبیبی‌منصور)

۲) «پروژه ازدواج» (حسام اسلامی، عطیه عطارزاده)

۳) «تارهای ممنوعه» (حسن نوری)

۴) «جایی برای فرشته‌ها نیست» (سام کلانتری)

۵) «خُسوف» (محسن استادعلی)

۶) «خط باریک قرمز» (فرزاد خوشدست)

۷) «رنج زیر پوست» (محسن جعفری‌راد)

۸) «روزگار یک چهل ساله» (امین قدمی)

۹) «روزی که رفت» (هادی معصوم‌دوست)

۱۰) «زمستان است» (مهرداد زاهدیان)

۱۱) «صحنه‌هایی از یک جدایی» (وحید صداقت)

۱۲) «صد سال تنهایی» (مهدی فارسی)

۱۳) «عالیجناب» (سجاد ایمانی)

۱۴) «فرزندان شب» (بهروز نورانی‌پور)

۱۵) «قُرقبان» (فتح‌الله امیری، نیما عسگری)

۱۶) «قصه دختران فروغ» (خاطره حناچی)

۱۷) «مهدی که به دنیا آمد» (امیرمهدی حکیمی، حجت بامروت)

۱۸) «نت‌های مسی یک رویا» (رضا فرهمند)

۱۹) «نه کوچک نه بزرگ» (محمدصادق رمضانی‌مقدم)

اعضای هیات انتخاب بخش مسابقه ملی مستندهای ‌بلند جشنواره «سینماحقیقت» متشکل از فرید فرخنده‌کیش، مهدی شامحمدی، کوروش عطائی بود.

تهیه‌کنندگان و مستندسازان ۱۹ اثر مستند برگزیده‌ بخش مسابقه ملی مستندهای ‌بلند جشنواره سینماحقیقت می‌بایست تا روز یکشنبه ۱۰ آذر ۹۸، نسخه اصلی فیلم خود را به دبیرخانه جشنواره ارائه کنند، در غیر این‌صورت فیلم از بخش مسابقه حذف خواهد شد.

سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» طی روزهای ۱۸ تا ۲۵ آذر ۱۳۹۸ به دبیری محمد حمیدی‌مقدم در پردیس سینمایی چارسو شهر تهران برگزار خواهد شد.

۵۷۵۷

کد خبر 1325922

برچسب‌ها

خدمات گردشگری

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
0 + 0 =

نظرات

  • نظرات منتشر شده: 10
  • نظرات در صف انتشار: 0
  • نظرات غیرقابل انتشار: 0
  • ناشناس RO ۱۷:۰۸ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
    2 0
    حقیقیت چیست؟ راستی حقیقت چیست؟ حقیقت آن است که از آن جشنواره ساختیم. آن را در بوق و کرنا کردیم. بودجه گرفتیم . بین المللی اش کردیم. حقیقت چیست؟ حقیقت همان است که حقیقت زندگی کودکان کار را عریان فیلمبرداری کردیم و نیز کارتن خوابها را ونیز بی خانمان ها را و نیز زندانیان را و نیز دختران فراری را و نیز بزهکاران را. دوربین مان را بردیم در پستو به پستوی خانه شان. پستو به پستوی تنهایی شان. پستو به پستوی اسرارشان. بی آنکه خود بخواهند. بی آنکه خود بدانند . چراکه آنها در افسون قابهای دوربین مان بودند و ما در افسون تندیس های بلند افتخار. در افسون جایزه و جایزه و جایزه. در افسون بازار فیلم و بازار فیلم و بازار فیلم. حقیقت چیست؟ حقیقت آن است که به آبروی کسی نه فکر کردیم و نه احساس. حتی ککمان هم لحظه ای نگزید. دریغ از سری سوزن وجدان و دریغ از دانه ای ارزن انصاف. راحت و ساده قضاوت کردیم. دقیق طراحی کردیم. هوشمندانه دکوپاژ ساختیم و قدرتمندانه میزانسن بستیم و سرانجام شاهکارمان را در جشن اکران رونمایی کردیم. و بیچاره آنها که در ازدحام و هیاهوی قاب بستن های ممتد ما هیچ نشنیدند و هیچ ندید
    • IR ۱۸:۰۸ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
      1 1
      حالا چرا این قدر عصبانی ؟؟؟؟؟
    • بهادر IR ۱۹:۲۷ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
      2 0
      من هم کاملا حق می دهم. سال گذشته آثار انتخابی رو دیدم. در بعضی موارد کار یک بی آبرویی بود. بدون رعایت اخلاق سوژه صرفا جهت دیده شدن اجازه داده بود هر چیزی در مورد زندگی سوژه انسانی اش نمایش دهد. کاری که قطعا خود مستند ساز اجازه نمی دهد کسی در مورد زندگی خصوصی اش انجام دهد.
  • RO ۱۷:۱۰ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
    3 0
    حقیقت آن است که پای تدوین نشستیم و فنجان داغ چای را با کلوچه نارگیلی خوردیم و راشهای کودکان گرسنه کار را تدوین زدیم و خروجی گرفتیم و از نتیجه کار لذت بردیم. برایش موسیقی چنان ساختیم تا مطابق با تمپویی باشد که کارتن خوابها زیر برف سنگین دی ماه میان جویهای بتنی شهر دارند و لابلای قبرستان و در کالبد فسرده و بی رمق یخ زده شان. آن جا که سرما را از زیر پوست به استخوان چسبیده و چروکیده ی زبر و خشن شان تا آخر دنیا فریاد می زنند. و چه حقیقت زیبایی شد وقتی آن موسیقی و آن تمپو با هم هماهنگ شد و با آن به راستی پایکوبی کردیم چراکه می دانستیم این فرصتی خواهد شد برای آنکه در میان تمامی چشمها دیده شویم ما. و در میان تمامی گوشها شنیده شویم ما.
  • RO ۱۷:۱۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
    3 0
    حقیقت چیست؟ حقیقت آن است که در سالن نمایش برای مان و برای فیلم سوزناک مان دست زدند. هورا کشیدند. فیلمی از نداری و گرسنگی کودکان تهیدست کار. و ما با آن دستها و با آن هوراها چندان در سر و دو چندان در دل دست افشانی کردیم و اشتهایمان چه خوب باز شد تا در آن شبهای پر رونق جشنواره و در رستوران مجلل هتل شش ستاره اش، قرص ماه را تماشا کنیم و ستاره ها را بشماریم و بشقابهایمان را از مرصع پلوهای رنگارنگ پر کنیم با سالاد و دسر و کارامل و شیشلیک و مدام به فیلمهای موفق بعدی مان فکر کنیم.
  • IR ۱۸:۰۹ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
    0 3
    چیه فیلمت پذیرفته نشده که داری از همه بد می گی؟
    • ارسلان IR ۱۹:۲۹ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
      3 0
      ظاهرا شما انتخاب شده اید . بهتون صمیمانه تبریک میگویم.
    • IR ۲۳:۳۱ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
      2 0
      دقیقا نگارنده حالتی عصبی هستند ولی تو هم عمق مطلب رو نگرفتی که متن نگارنده بیانگر یک حقیقت تلخه و سریع برچسب خودت رو زدی روی یک روایتگری درست. کاش بیشتر به چشم توجه داشتی تا ابرو.
    • شهاب IR ۰۲:۱۳ - ۱۳۹۸/۰۹/۱۰
      2 0
      از کسی بد نگفته. حقیقت رو ایشون داره میگه. شاید هم حقیقت نداره. ولی باز از کسی بد نگفته. هنوز تو بلد نیستی درست متن رو تحلیل کنی
  • IR ۲۳:۳۵ - ۱۳۹۸/۰۹/۰۹
    1 0
    من سال گذشته مستندی دیدم که گستاخانه به مهاجران افغان متاسفانه داشت توهین و تحقیر می کرد. سال قبل باز در مستندی دیدم که خصوصی ترین مسائل زندگی دختران فراری رو روایت می کرد بدون در نظر گرفتن حریم آنها و خانواده هایشان. به هر دوشون هم متاسفانه جایزه دادند... این ها تاسف داره. تاسف . تاسف. ترویج یک بی اخلاقیه. نباید به اسم هنر و برای هنر اخلاق رو خدشه دار کرد. چیزی که این روزها حتی متولیان هنر و فرهنگ هم بشه بی توجه اند. حیف از این منابع ملی که اینگونه در مسیر انحرافی خرج میشه

آخرین اخبار