امروز، 8 اسفند ماه 1389، مهمانشهر بنی نجار، که روزی پناهگاهی موقت برای پناهندگان عراقی بود، بار دیگر قابل اسکان شده و افتتاح می شود، این بار جهت پذیرایی حداکثر1500 پناهنده افغان. بر پایه طرح مشترک کمیساریا و دفتر اتباع و با بهره مندی از کمکهای سال 2010 دولتهای استرالیا، برزیل، جمهوری چک و نروژ خدمات اولیه شامل برق، سیستم آبرسانی، مرکز بهداشت و مدرسه در این اردوگاه برقرار شده است.
کارلوس زاکاگنینی، نماینده کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد در ایران گفت، "ضمن تشکر از تمام کشورهای دانر به خاطر کمکهای سخاوتمندانه شان به این پروژه، باری دیگر یادآوری میکنیم که ایران نه تنها یک کشور میزبان پناهندگان است، بلکه یک کشور دانر نیز هست. زیرا این کشور دومین جمعیت بزرگ پناهنده در جهان را به مدت بیش از سه دهه و با کمکهای محدود از جانب جامعه بین الملل میزبانی نموده است و پناهندگان از همان یارانه هایی بر خدمات اولیه که ایرانی ها از آن برخوردار بوده اند، بهره برده اند." با اشاره به برنامه حذف یارانه ها، زاکاگنینی افزود، "در پی اجرای این طرح، پناهندگان به کمک بیشتری نیاز دارند و در نتیجه از جامعه بین الملل می خواهیم مسئولیت بیشتری در زمینه پناهندگان ساکن این کشور بپذیرد."
دولت جمهوری اسلامی ایران، بر اساس سیاستهای امنیتی داخلی خود، کل استان خوزستان را برای اتباع بیگانه ممنوع اعلام کرد و به پناهندگان ساکن این منطقه دو گزینه برای انتخاب ارائه کرد: بازگشت داوطبانه به کشور خود و یا نقل مکان به مناطق تعیین شده توسط دولت که یکی از این مناطق، مهمانشهر بنی نجار است . 5000 از 6000 پناهنده افغانی که در مناطق ممنوعه زندگی می کنند گزینه دوم را انتخاب کردند..
از پناهندگان عراقی ساکن مهانشهر بنی نجار، که اکنون کمتر از 100 نفر هستند هم خواسته شده است که به هممیهنان خود در مهمانشهر انصار ملحق شوند و به آنها مهلتی یک ماهه (تا 1 فروردین 1390) جهت انجام این کار داده شده است. هرچند، چنانچه آنها تصمیم به بازگشت داوطلبانه به عراق یا جابه جایی به سایر استانها داشته باشند ، به آنها تا تیرماه سال آینده مهلت داده شده است.
بر اساس آمار دولت جمهوری اسلامی ایران، از اول ژانویه 2011، بیش از 000/027/1 پناهنده ثبت شده افغان و 000/42 پناهنده ثبت شده عراقی در ایران ساکن هستند که حدود 000/30 از این تعداد در اردوگاهها ساکنند.
42
نظر شما