رهبران عرب در سپتامبر 1982 در شهر فاس مراکش در حالی دور هم جمع شدند که پایگاه ناسیونالیسم عربی رفته رفته از قاهره به بغداد و دمشق دو قطب بعثی درگیر منتقل شده بود؛ این نزاع بعثی به خوبی در شیوه نشستن حافظ اسد و نگاه‌های صدام حسین نمایان است.
در هنگامه انعقاد این نشست، خاورمیانه و شمال آفریقا در شرف تحولات ژئوپولیتیکی بزرگی قرار داشت؛ از یک سو، مصر پیمان صلح کامپ دیوید با اسرائیل امضا کرده که به اخراجش از اتحادیه عرب منجر شد و از دیگر سو، در ایران تازه انقلاب شده بود. سرنوشت خیلی از این رهبران و کشورهایشان به نوعی با این دو واقعه گره خورد.
در این نشست برای نخستین بار، طرح صلحی جمعی با اسرائیل از جانب شاهزاده فهد مطرح شد که با مخالفت حافظ اسد مواجه شد و اجلاس سریعا پایان یافت. اسرائیل نیز آن را تلاشی برای نابودی خود دانست.
61264
نظر شما