آنچه که در طول حداقل سی سال گذشته در کشور مشاهده میکنیم این بوده که نگاه حاکمیت ( حداقل رهبری ) به سمت و سوی توسعه یافتگی کشور بوده و است و البته و صد البته که توسعه یافتگی به معنی مستقل و بدون وابستگی از هر نوع قدرت و بدون وابستگی به شکل و نوع برده داری های مدرن .
وقتی به تاریخ سی سال گذشته نگاهی می اندازیم مشاهده میکنیم مجالس ما نیز در این راستا با صرف هزینه های ده ها میلیارد تومانی از سال ۱۳۷۰ تا امروز ۶ قانون برنامه توسعه کشور را مصوب کردند و دولت ها تا کنون 5 برنامه را اجرا کردند که متوسط پیشرفت اجرایی در این ۵ برنامه در خوشبینانه ترین شرایط حدود کمتر از ۳۵٪ بوده و احتمالا برنامه ششم با این شرایط ممکن است به ۳۰٪ برسد یا نرسد ؟
از طرف دیگر در سال ۱۳۸۴ با ابلاغ رهبری دولت ها مکلف شدند طبق سند چشم انداز سال ۱۴۰۴ آنرا اجرا نمایند و ایران را به سمت و سوی توسعه یافتگی و کشور اول منطقه هدایت نمایند و نهاد ناظر نیز بخش چشم انداز در مجمع تشخیص مصلحت نظام است .
پس مشخصا ما سی سالی است که هم هدفگذاری و هم برنامه برای توسعه یافتگی کشور داشته و داریم از طرف دیگر به موضوع دمکراسی برای توسعه یافتگی عنوان و اشاره شد که در این مورد نیز قوانین بسیاری از قانون اساسی تا قوانین پایین دستی دلالت بر دمکراسی و آزادی در کشور دارد و البته دمکراسی که مد نظر قانون است از نوع ناهنجار و هرج و مرج نیست و ممکن است آن دمکراسی که مد نظر دیگران باشد را نمیتوانیم در موردش بگوییم ، اما در مجموع در کشور دمکراسی بصورت عمومی وجود دارد .
پس مشکل کجاست که صحبت از عدم توسعه یافتگی و نبود دمکراسی مطرح میشود؟ مشکل در باور ها و خودکامگی و قانون گریری مجریان و ناظران ما نسبت به موضوع توسعه یافتگی و برنامه های توسعه یافتگی کشور است که متاسفانه سالهاست مشاهده میکنیم و هیچ وقت هم اجازه نمیدهند که درمورد این موضوع و برنامه ها و حرکت به سمت و سو تحقق برنامه های توسعه یافتگی صحبت و یا پاسخگویی شود ؟
نتیجه اینکه قدرت وقتی در دست اهلش که پاسخگو نباشد میشود همین ؟ همین یعنی به نام خدمت می آیند و بدنبال سلطه و تحمیل اهداف و نظرات خودشان هستند و میشود تحریف و تخریب و خواسته و نا خواسته بصورت مستقیم یا غیر مستقیم اسباب تبعیض و رانت و فساد و چپاول و ...... میشوند . به نظر شما چه باید کرد؟
جمعه دوم اسفند، روز انتخاب
دوستان ، این مقدمه ساده را نوشتم‌که بگویم جمعه دوم اسفند 98 روز انتخاب است. با تجربه چهل سال رای دادن و انتخاب نمودن که تقریبا اغلب آنها احساسی بوده ، نباید مجددا احساساتی شد و تحت تاثیر بده ها ، انتخاب بد داشته باشیم اما با نگاه به سی سال قبل انتخاب های بد داشتیم و نتیجه اش همین اقتصاد فشل و پول ضعیف و عقب ماندگی ها نسبی نسبت به همسایه هایمان است ؟
جمعه روز انتخاب است و مهم این است که این دوره آدم هایی که به کشور و مردم و انقلاب باور دارند را باید انتخاب کنیم اما چقدر سخت است که امروز در میان این همه آدم های جور وا جور که فقط عکس هایشان و القابشان را نشان دادند چی و چه کسانی را انتخاب کنیم. آدم هایی که ظاهرا هیچ حرفی برای گفتن نداشتند جز تخریب و تحریف رقبا ؟
آدم هایی که هیچ حرفی از اهداف و برنامه ها و تعهدشان نسبت به گفته هایشان و شناخت خودشان نسبت به وصعیت موجود کشور و مردم و انقلاب را اظهار ننمودند . آدم هایی که فقط انتظار هم دارند که آنها را به عنوان ناجیان کشور انتخاب کنیم و به آنها وکالت بدهیم که بجای ما تصمیم بگیرند ما شهروندان ایران زمین چگونه زندگی و تعامل کنیم ؟
حقیقتا وسط این میدان و جمعه بازار رقابت چگونه باید انتخاب کرد ؟ قدر سخت است این نوع انتخاب ؟ البته وقتی آدم ها حرف و دلیلی برای گفتن ندارند نباید هم ازشان انتظار معجزه و نجات داشت همانطور که در طول سی سال گذشته خیلی ها شعار دادند اما عملی در کار نبود ؟
اما برای حفظ و اساس و امنیت کشور باید رفت پای صندوق و از بین همین آدم ها انتخاب نمود اما با خودمون عهد کنیم که بعد از انتخابات و ورود همین منتخبین به مجلس یک لحظه نگذاریم به امان خدا دنبال کارهای دیگه بجز خدمت باشند و به هر شکل قانونی شده باید ازشون بخواهیم در پشت تریبون مجلس بایستند و درمورد عملکردشان به مردم توضیح بدهند و اگر ضعفی وجود دارد به مردم بگویند تا بخاطر عدم انطباق وعده هایشان ایجاد نارضایتی نشود .
این مبشود یک رای منطقی و یک انتخاب خوب . فقط چند روزی وقت مانده تا بک تصمیم خوب بگیریم . یک تصمیم منطقی و خوب برای امروز و آینده خوب کشور و مردم و خانواده ام و خودم . یک تصمیم خوب برای توسعه یافتگی کشور و برای فقر و محرومیت زدایی و برای اعتلای ایران سرفراز . یک تصمیم درست و صحیح ، بدون تعصب و بدون دخالت دادن احساس . با عقل و درایت و بصیرت و منطق . باید خوب فکر کنیم و خوب تصمیم بگیریم و خوب هم انتخاب کنیم و محکم و مصمم و با استعانت از خداوند رای بدهیم و پای رای خودمان بایستیم .
حتما بدانیم و تجربه هم همین را گفته که اگر احساسی رای بدهیم انتظار معجزه هم نباید داشته باشید. ان شاءالله و باذن الله خیر است . جمعه منتظر شما هستیم. فَبَشِّرْ عِبَادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ.
نظر شما