حاج احمد خمینی، دومین پسر امام خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، در دوران پیش و پس از انقلاب همواره همراه و یاور پدرشان بودند. در ۲۵ اسفند سال ۱۳۷۳ و در سن ۴۹ سالگی به طرز مشکوکی در گذشت. به همین مناسبت، صفحه اینستاگرامی تاریخ ایران و جهان که بیان روایات رهبر معظم انقلاب درباره وقایع تاریخی ایران و جهان می‌پردازد پستی منتشر کرده و نوشت:
حاج احمد آقا بعد از رحلت امام، در رابطه با مسائل رهبری و بعد هم در درجه‌ی دوم در رابطه با مسائل دولت، موضعی اتّخاذ کردند که بسیار تحسین برانگیز بود. ایشان انتقادهایی هم به بعضی از امور داشتند؛ اما این انتقادها در مورد مسائل دولت منعکس نمی‌شد یا بسیار کم منعکس می‌شد. در مورد مسائل رهبری هم، نظر ایشان با آنچه که از طرف رهبری ابراز می‌شد، کاملاً موافق اعلام می‌شد و موافق هم بودند... ایشان واقعاً از جان و دل از آن مواضع و از جمله از رهبری، دفاع می‌کردند.
دفاع بسیار جانانه‌ای که ایشان چه از اساس و اصل رهبری و چه از شخص حقیر می‌کردند، در بعضی از روحیه‌هایی که ممکن بود به گونه‌ی دیگری فکر کنند یا احساس دیگری داشته باشند، تأثیرات زیادی داشت. من معتقدم یکی از بهترین فصول زندگی ایشان، عنداللَّه، همین فصل اخیر است که ایشان واقعاً راه خدا، راه حق و راه صحیح را متقرّباً الی‌اللَّه برگزیده بودند. با این‌که یقیناً توقّعات گوناگونی از ایشان بود؛ همان‌گونه که وسوسه‌هایی هم بود.
آدم می‌بیند در اطراف بعضی از افراد، وسوسه‌هایی می‌شود. یقیناً در اطراف ایشان هم وسوسه‌هایی وجود داشت. در این شکّی نیست. لکن ایشان قرص و محکم ایستاده بودند و همان اصولی را که مورد نظر شریف امام رضوان‌اللَّه‌علیه بود، با قاطعیت تمام ابراز می‌کردند.» ۱۳۷۴/۱۱/۰۳
17۲۷۲۱۵
