مظفری‌زاده می‌تواند همان گزینه داخلی باشد

سال گذشته اعتراض‌های بسیاری به نحوه داوری‌ها صورت گرفت، ولی کارشناسان معتقد بودند که جدول نهایی لیگ برتر بر اساس لیاقت و شایستگی تیمها ترسیم شده نه اشتباهاتی که داوران در طول فصل مرتکب شده‌اند، اما در این فصل وضعیت به شکلی متفاوت درآمده و اشتباهات به گونه‌ای بوده که رئیس کمیته داوران هم اعتراف کرده نتیجه بسیاری از بازیها به دلیل اشتباهات داوران تغییر کرده و حاصل این اشتباهات، انتقاد و نارضایتی مجموعه تیمهای حاضر در لیگ برتر بوده است. اتفاقات داوری در این فصل نکاتی را در پی داشته که لازم می‌دانم به همه آنها به صورت مختصر اشاره کنم:
1- نقطه عطف تصمیمات کمیته داوران در فصل قبل و این فصل استفاده از داوران جوان برای بازیهای نه‌چندان حساس پرسپولیس و استقلال بود تا از طریق پخش زنده تلویزیونی به مردم معرفی شوند. فغانی، بخشی‌زاده، مظفری‌زاده، جهانبازی و حق‌وردی از جمله داورانی بودند که در این دو فصل به فوتبال ما معرفی شدند و به واسطه همین اعتبار، وارد فهرست بین‌المللی داوران ما هم شدند.
2- در سال گذشته محسن ترکی به عنوان داور اول ایران به کنفدراسیون فوتبال آسیا معرفی شد و در 3 مسابقه در چارچوب بازیهای زیر نظر کنفدراسیون، آنقدر کارت داد که صدای همه درآمد و AFC در نامه‌ای به فدراسیون فوتبال ایران اعلام کرد تمامی کارتهای او درست بود، اما در هیچ‌یک از موارد نباید ترکی از جیبش کارت بیرون می‌آورد و بهتر است راه اداره بازی غیر از دادن کارت را هم یاد بگیرد.
3- مدیر وقت باشگاه استقلال در انتهای فصل قبل مدعی شده بود تیم فوتبال باشگاه او 17 پنالتی از کمیته داوران طلبکار است و این فصل شرایط به شکلی کاملا اتفاقی برای باشگاه رقیب تکرار شده و این پرسپولیس است که هنوز لیگ به پایان نرسیده، خود را طلبکار کمیته داوران می‌داند. البته اگر بخواهم در این بخش کمی جسورانه‌تر حرف بزنم باید بگویم آنچه باعث شد ماجرای داوری‌های چند مسابقه پرسپولیس پررنگ جلوه دهد، طرفدارانی بود که این تیم در رسانه ها داشت و باعث شد پرسپولیس مظلومتر از آن چیزی جلوه داده شود که تیمهای دیگر لیگ برتر در این جور مواقع هستند. این اشتباهات ناخواسته که امتیازهای فراوانی از پرسپولیس گرفت باعث شد رویای قهرمانی نیم‌فصل اول افشین قطبی بر باد رود و او خیلی زود ایران را ترک کند.
4- اشکالی که در کار کمیته داوران دیده می‌شود این است که تمامی کلاسهای آموزشی داوران ایرانی فقط توسط شخص عنایت اداره می‌شود و آنها مجبورند حرفهای تکراری و کلیشه‌ای او را گوش کنند. کسی که اصلا سابقه‌ای در سوت زدن ندارد و معلوم نیست چگونه می‌تواند داوران لیگ برتر را برای مسابقات آماده کند. ماجرای کلاسهای داوری توسط یک نفر مثل این است که کسی بخواهد فقط با یک ساز، مانند یک ارکستر آهنگ بنوازد. بالا رفتن اطلاعات مردم و نظارت بیشتر رسانه‌ها باعث شده بینندگان مسابقات فوتبال و خوانندگان مطبوعات حتی از کارشناسان داوری هم ایراد فنی گرفته و اظهار نظرهای مصلحتی آنها را هم نپذیرند. در این شرایط کمیته داوران باید بپذیرد که کارش فوق‌العاده سخت است.  
5- کمیته داوران و کلا فدراسیون فوتبال در داربی رفت این فصل هم قصد داشت قضاوت را به داور ایرانی بدهد، اما مسائلی باعث شد این اتفاق نیفتد. اشتباهات فاحش محسن قهرمانی در بازی مس کرمان و برق شیراز که گل سالم شیرازی‌ها را مردود اعلام کرد، نگرفتن هند علی حمودی در بازی مس و پرسپولیس که باعث شد پرسپولیس آن بازی را واگذار کند و بخصوص عدم مهارت داوران در مصاحبه‌های مطبوعاتی باعث شد جو نامطلوبی علیه داوران ایرانی در رسانه‌ها ایجاد شود؛ به گونه‌ای که تفکر سپردن داربی 65 به داور ایرانی در ذهن مدیران فدراسیون فوتبال دفن شد. کمیته داوران برای آن بازی، مسعود مرادی را در نظر گرفته بود، ولی همان خطای هند بازی مس و پرسپولیس باعث شد مرادی که رعناترین داور ایرانی به حساب می‌آمد به صورت مهره‌ای سوخته درآید و برای آن داربی هم از داور خارجی استفاده شود.
6- به نظر می‌رسد با توجه به آن بازی پرسروصدا، نگاه مطلوبی به داوری مرادی وجود ندارد و تلقی خوبی هم از قضاوت او نمی‌شود. ترکی و ممبینی هم ذهنشان را روی بازی‌های خارجی معطوف کرده‌اند که هم آرامش بیشتر و هم درآمد مناسب‌تری دارد. نکته جالب توجه در لیگ امسال برخورد بازیکنان پرسپولیس و استقلال با سعید مظفری‌زاده است که بیشتر به رفتار آنها در برابر داوران خارجی شبیه است. راز پنهان ماجرا در این است که او با چهره‌ای کاملا سینمایی و با شخصیتی جذاب قادر است مسابقه‌اش را بی‌جنجال به پایان ببرد و حتی اشتباهاتش هم مشکلی برای او ایجاد نکنند. البته باید اعتماد به نفس او را هم به این مزایا اضافه کنیم. موضوعاتی که می‌تواند در این مقطع عصای دست کمیته داوران برای انتخاب داور داربی باشد.