میثاق‌نامه هنرمندان بسیجی سازمان بسیج هنرمندان آذربایجان شرقی منتشر شد

به گزارش خبرآنلاین به نقل از روابط عمومی سازمان بسیج هنرمندان آذربایجان شرقی، در متن این میثاق نامه آمده است:

باسمه تعالی

آنزمان که پرتو انوار الهی، از پشت ابرهای تیره ی جهالت بشریت نمایان گردید، همگان شاهد تلالو خط نوری شدند که، چونان ریسمان الهی، دل های پاک و مشتاق زنجیره ی والای کرامت را، دور آن جمع کرد، و مهر همگان را برای سرسائیدن به بوته های کمال و رشد، بر آن رهنمون شد.

آنزمان که ندا آمد: بخوان بنام پروردگارت، هنر، سربرآورد و روح تعهد، در نهاد آدمیان دمیده شد. گلهای ناب محمدی(ص) سربرآوردند و عطری دل انگیز، مهر همگان را فراگرفت. هنر، سربرآورد تا زنجیره ی کرامت، انقلابی در نهاد بشریت پدید آورد که، تا زمان باقیست، زنجیره ی والای کرامت، خود را از آن خط نوری، جدا نبیند. و شاید، همان شد که ندا آمد: واعتصموا بحبل الله جمیعا و لاتفرقوا.

هنر، زیبایی باهم بودن است. و تعهد، لباسی ماندگار، بر جاودانه بودن. هنر انقلاب را محمد(ص) پایه نهاد و بلال، آن را ندا زد. علی(ع) آن را استوار ساخت و فاطمه(س)، آن را بر بار نشاند.

حسن(ع)، آن را سردار نمود و حسین(ع)… .

حسین(ع) هنر را آبرو بخشید. و اهلبیت(ع) آن را برای سلایق زمان، فریاد زدند.

برگ و بارهای زائد را، نمی توان نادیده گرفت. همانهایی که، بر سر هنر، خاکستر ریختند، آن را خانه نشین کردند، بر صورتش سیلی زدند، او را تنها گذاشتند و درنهایت، سر بریدند.

زنهار از این که، خون، درخت ها آبیاری کند و، استواریها بنیان نهد. بلال، فریاد برآورد. و نور، دریچه ای نو، پیدا کرد. ولایت، سربرآورد، و دل های بربار نشسته، قامت استوار نمودند. خط نور را، نمی توان دیوار کشید. و هنر انقلابی را نمی توان در سایه نهاد. او، خود، سایه ایست بر سر گلبوته های سربرآورده از همان انوار تابناک. آنهایی که گل ها را می شکنند و گلبرگ ها را لگدمال می کنند، میراث از برگ و بارهای زائد دارند.

می بایست، گام ها را محکم نهاد، بنیه هارا زیرین تر، انقلاب ها را تمدنی تر، و خط نورها را پر رنگ تر. مثمرثمرها، سربرآوردند و مفیدترین ها، سر خم کردند. و این، را ه و رسم دلداده گیست.

ولایت، بار دیگر، سربرآورد، انقلاب، بار دیگر، قامت بلند کرد و تعهد، لباسی فاخر شد بر اندام هر عاشق دلداده ای. امام(ره)، فریاد کرامت برآورد، موذن ها، بانگ برداشتند، و دل های شیدایی، سربرآوردند. اینان را نمی توان خاکستر پاشید. خانه نشین کرد، تنها گذاشت و، سر برید.

زمان، زمانه ی عجیبیست؛ چرا که، حسین بن علی ها، به مسلخ نخواهند رفت!

موذن های انقلاب، زیر سنگ های جهالت، ناپیدا شدنی نیستند. و آنچه جاریست، عصاره ی نابیست از همان انقلاب و اسلام ناب محمدی(ص). عصاره ای، ۱۵۰۰ ساله. موذن های انقلاب را آوینی ها، باکری ها، سلیمانی ها و، هزاران هزار تمدن ساز دیگر، باید شناخت. و جوان امروز، همان جوانه ی دیروز است که، روزانه، ۵ نوبت، با موذن های انقلاب، سربر می آورد. پس ای موذن، بانگ بردار… .

اگر نبرد تاریکی و نور، همان است، جهالت نیز، همان است. و اگر امام، همان امام است، پیرو نیز، همان است؛ و انقلاب نیز، همان. می بایست راه را رفت. می بایست در مسیر ساخت تمدن نوین اسلامی گام برداشت. چرا که ولی را تاریخ، دیگر تنها نخواهد دید.

باهمیم، و در کنار هم. در مسیری که برایمان به ارث رسیده است. زیر پرتو نوری که، برسرمان می تابد. و ما زمانی هنر می کنیم که آنچه برایمان به ارث رسیده است را، در تمدن شهر احساس کنیم. خیمه ای نو، برپا شده است و، ولایتی جوان، سربرآورده است.

و اینک مائیم. مائیم و خیل عظیم موذنین انقلابی که، اسلامیست؛ با چشم اندازهایی بیست ساله، و بیانیه هایی برای گام دوم. گام اول را برداشتند و گام دوم نیز، به ارث رسید.

«خوشا به حال آنهایی که در این قافله ی نور، سر باختند». ما، سربر آورده ایم. چونان حصار محکمی که، فریاد لا اله الا الله، انسان را امن می دارد در برابر شیاطین. ما را مدافعان حرم و حریم آفریده اند. و ما، مدافعان آن حریمی هستیم که از محمد(ص) برایمان به یادگار ماند. هنر انقلاب، چشمه ی جوشانیست که، هر عاشق تشنه کام معرف و حقیقت را سیراب می کند.

دورهم گردآمده ایم به بهانه ی هفته ای که، هفته ی هنر انقلاب اسلامی است تا:

– آرام نگیریم؛ و موجی باشیم که آسودگیمان، عدممان باشد.

– حصاری باشیم بر حریم و حرم؛ همان حریمی که ولایت است و همان حرمی که، مامن دلدادگان است و قدمگاه ملائکه الله.

– تمدن ساز نوین اسلامی باشیم در بیانیه ی گام دوم انقلاب اسلامی.

– گوش به فرمان ولی امرمان باشیم، تا ثابت کنیم که: آذربایجان اویاقدی، انقلابا دایاقدی.

– قدردان تلاش هایی باشیم که موذن های انقلاب اسلامی بانگ برآورند، تا، در پرتو خون های جاری آنان، همواره از وضوی خون و نماز عشق، غافل نمانیم.

– تا ثابت کنیم که، در فراق باغبان انقلاب، بوی گل را از که جوییم، از گلاب.

– تا باور کنیم که: ما می توانیم.

– و پرچمدار آن میراث گرانبهایی باشیم که، ما را وارثان آن، برگزیده اند.

– و حاملان آن پرچم همیشه سرافراز و سربلندی باشیم که، نام الله را در قلب آن نهاده و ایران سربلندمان را، با آن می شناسند.

ما، پیش می رویم؛ و هنر انقلاب اسلامی را، به نیکی برای آیندگان، می رسانیم. ما فرزندان حیدر کراریم که در برابر فتنه ها و بادهای لرزان اخرالزمان، سر خم نخواهیم ساخت. ما، همین مردم هستیم؛ باهم و در کنار هم:

فارسدا منم، ترکده منم

کورد، لر، بلوچ، ترکمنم

سن ده منم، من ده سنم

بیز هامیمیز ایرانلییوخ

سایه ی مقام معظم رهبری، مستدام باد.

۲۷ فروردین ماه سال ۱۳۹۹

جمعی از هنرمندان بسیجی سازمان بسیج هنرمندان آذربایجان شرقی

48