پیدا شدن یک جسد در مخزن آب پونک از آن اتفاق‌هایی است که آدم با شنیدنش باید تلاش کند تا باور کند. اینکه کارشناسان سازمان آب برای نمونه‌برداری از آب موجود در مخزن آب شرب پونک به این مخزن رفته‌اند و پس از برداشتن در مخزن با بوی تعفن شدید ناشی از یک جسد متلاشی شده مواجه شده‌اند، با وجود تمام تأیید و تکذیب‌هایی که در مورد این مسئله وجود دارد باید بگوییم این موضوع امری نیست که بتوان راحت از کنار آن گذشت. حالا اگر قرار باشد اداره آب و فاضلاب طی نامه‌ای توضیحاتی را اعلام کند و در آن تأکید کند که حجم مخزن یاد شده تنها 17 هزار متر مکعب بوده نه 17 میلیون متر مکعب که در خبرها ذکر شده است و یا اینکه اعلام کرده باشد که این‌گونه مخازن هر 30 تا 45 روز یک‌بار به صورت دوره‌ای و به جهت بررسی‌های فنی و پایداری سازه‌ای به صورت چشمی بازدید می‌شوند که جریان کشف جسد در این بازدید اتفاق افتاده است و بلافاصله پس از این اتفاق به دستور مقامات قضایی و جهت حصول اطمینان بیشتر، توزیع آب شرب در شبکه متوقف و اقدام به شستشو و کلرزنی مجدد مخازن شده که آزمایش‌های کارشناسان وزارت بهداشت حاکی از سلامت کامل آب موجود در شبکه است.
در اینجا موضوع این نیست که حجم این آب چقدر بوده است و غیره، بلکه باید جواب این مسئله را پیدا کنیم که این آب برای مصرف شهری بوده یا خیر و اگر بوده، باید به دنبال مقصر گشت. مسئله دوم این است اگر این اتفاق افتاده، به جای اینکه بیاییم و اطلاعیه‌های نامستند منتشر کنیم، بهتر است از خود بپرسیم چرا این مخزن حفاظت نداشته و یا چرا نگهبانی وجود نداشته و یا اینکه اصلاً وظیفه محافظت از این مخازن در شهر تهران به کجا برمی‌گردد. از طرف دیگر اگر این آب برای آشامیدن استفاده می‌شود که وضع بدتر است و در روزهای آینده باید به دنبال بیماری‌های جدید برآمده از این اتفاق هم باشیم. هرچند در این مواقع سازمان مربوطه فقط به دنبال این است که عملکرد غلطش را در مورد اتفاق رخ داده توجیه کند ولی در هر حال این نفی‌کننده این قضیه نیست که باید سازمان بازرسی کل کشور و وزارت نیرو این مسئله را بررسی کنند و از سازمان آب و فاضلاب تهران پاسخ بخواهند. هرچند به نظر می‌رسد قانون هم سازوکارهایی برای چنین اتفاقاتی داشته باشد.
عضو کمیسیون بهداشت مجلس
نظر شما