سبد رای کاندیدها را چه کسانی پر کردند و نتایج چه شد؟

مهسا مژدهی: اوضاع انتخابات ایالات متحده برخلاف پیشبینی های اولیه پیش می رود. در شرایطی که به نظر می آمد آمریکایی ها از قلدری ترامپ به ستوه آمده و نگرانی زیادی بابت بی کفایتی اش در زمینه کرونا دارند و به دنبال یک گزینه معقول تر می گردند؛ آرا نشان داد که حداقل در ایالات مهم و تاثیرگزار آمریکا، ترامپ هنوز جایگاه خوبی دارد. او حالت خودش را رئیس جمهور آمریکا دانسته و می گوید رای کافی برای اینکه در کاخ سفید بماند را به دست آورده است. در مقابل بایدن هم خود را پیروز میدان می داند. دموکرات ها امیدوارند که رای های پستی به دلیل بیماری کرونا به نفع بایدن باشد. این پیشبینی چندان دور از ذهن نیست.  سیستم انتخاباتی ایالات متحده می گوید تا لحظه آخر اعلام نتایج باید برای اطمینان از آن صبر کرد.

در خبرآنلاین با دکتر هادی اعلمی فریمان کارشناس ارشد مطالعات آمریکا به گفتگو پرداختیم:

ترکیب آرا با آنچه که در هفته های منتهی به انتخابات پیشبینی می شد متفاوت است. در نظرسنجیها به نظر می آمد که بایدن قلب آمریکایی ها را فتح کرده اما آمار اولیه ای که از رای گیری روز سه شنبه بیرون آمده می گوید که ترامپ محبوبیت خود را از سال 2016 تاکنون حفظ کرده است. دیدگاه شما در مورد ترکیب آرا تا کنون چیست؟

چیزی که قبل از همه باید بدانیم این است که انتخابات آمریکا وابسته به نظرسنجی های پیش از آن نیست. تلقی این است که دموکرات ها بیشتر از جمهوری خواهان در نظرسنجی ها شرکت می کنند و به همین دلیل رقم بالاتری نصیب کاندیدایشان می شود.

بخشی از کسانی که به ترامپ و به طور کلی جمهوری خواهان رای می دهند، کارگرانی هستند که اغلب تحصیلات ویژه ای ندارند و در نظرسنجی ها شریک نمی شوند. در مورد دیگر اقشار حامی جمهوری خواهان هم این موضوع صدق می کند و آنها علاقه مند نیستند که زودتر از موعد اعلام کنند قصد رای دادن به چه کسی را دارند. به ویژه سفید پوستان مسن تر که با چنین مفاهیمی کنار نمی آیند. به همین دلیل نظر آنها در پیش از انتخابات در نظر گرفته نمی شود.

از سوی دیگر به نظر می رسد که یک حرکت زیرپوستی در جریان بوده که جمهوری خواهان به صورت مداوم یکدیگر را تشویق می کرده اند که به ترامپ رای دهند. حتی آرای خاکستری که دفعه قبل به سمت ترامپ رفته بود هم تنها دو یا سه درصد ریزش داشته و جمهوری خواهان سنتی هرچند که با او زاویه داشتند، اما رای خود را به نام کاندیدای جمهوری خواه به صندوق انداختند و حاضر نشدند که کاندیدای دموکرات ها را انتخاب کنند.

دموکرات ها هم طبق معمول همان سبد رای خود را حفظ کرده اند. یعنی بخشی از اسپانیش ها و مسلمانان و زنان و... که معمولا به دموکرات ها اعتماد بیشتری دارند، باز هم به بایدن رای دادند و به همین خاطر فاصله بین دو کاندیدا بسیار کم است و توصیه می شود که تا پایان شمارش همه آرا بهتر است صبوری کرد. آرای پستی هنوز شمرده نشده اند و بیشتر آنها در مناطقی هستند که بایدن طرفدار بیشتری دارد.

نگرانی هایی در داخل آمریکا و حتی در جهان بابت شکست احتمالی بایدن وجود دارد. ما شاهد بودیم که کشورها، حتی متحدان ایالات متحده منتظر دیدن شکست ترامپ بوده اند و حتی فکر می کردند که این شکست آسان تر از این حرف ها به دست می آید. اما ترس از باخت بایدن جای امیدواری ها را گرفته است. اگر بایدن نتواند به کاخ سفید راه بیابد، ایالات متحده به چه سمتی حرکت خواهد کرد؟

دیدگاه لیبرال ها دیدگاه جهانی است  و در طول تاریخ ایالات متحده سیاست این کشور بر همین اساس چیده شده است. آنها تلاش کرده اند تا رهبری خود را در جهان حفظ کرده و در عین حال به توافقات و معاهده هایی که در آن وارد شده اند، عمل کنند تا بتوانند نقش خود را به عنوان ژاندارم نظام بین المللی حفظ کنند.  به ویژه در زمان هایی که دموکرات ها روی کار بوده اند، این سیاست مبتنی بر سازش و گفتگو و... به خوبی پیش رفته است و مشکلی در اجرای آن نبوده.

با آمدن دونالد ترامپ به صحنه سیاسی آمریکا، نوعی دگرگونی استراتژیک در ایالات متحده پیش آمد و ساختار سیاسی به سمت ملی گرایی پیش رفت. ترامپ شروع به پولی کردن امنیت کرد و این سوال را ایجاد کرد که چرا آمریکا باید سواری مجانی بدهد و در تعهدات مختلفی شریک باشد بدون اینکه سود چندانی از آنها ببرد؟

این سوالاتی بوده که در بین بخشی از نخبگان سیاسی ایالات متحده همیشه مطرح می شده است که چرا آمریکا باید همه جا خود را دخالت دهد؟ دونالد ترامپ محصول این سوال و تردیدهاست که در قرن بیستم بارها پرسیده شده بود و بعد از اینکه انتخاب شد سعی کرد که این طرح ها را جامه اجرا بپوشاند.  پس به سمت کاهش تعهدات آمریکا رفت و تمرکزش را بر مسائل داخلی بیشتر از قبل کرد. به نظر من بعید است که حتی اگر بایدن رئیس جمهور شود، این روندی که ترامپ پایه گذاشته به زودی قابل تغییر باشد. در چهارسال می شود تعهدات زیادی را زیرپا گذاشت اما بازگشت به حالت قبلی کار سخت تری است.

ترامپ متهم است که در دوره کرونا با عملکرد ضعیفی که از خودش نشان داده، باعث مرگ هزاران آمریکایی شده است. برخی هم معقتدند او در زمینه پاندمیک، کشور را رها کرده است. با این حال سبد رای او کم نشده است و حتی بسیاری از کسانی که دوره قبلی رای نداده بودند، به پای صندوق رای آمدند و اسم ترامپ را بر روی برگه ها نوشتند. چرا ترامپ با وجود پرونده های فساد اقتصادی و اخلاقی و عملکرد ضعیف در بسیاری از موارد هنوز مورد استقبال قرار می گیرد؟

ما باید اول به شعارهای ترامپ از همان  ابتدا، یعنی سال های 2015 و 2016 نگاه کنیم. او موضوعاتی چون کاهش مالیات، ممانعت از ورود مهاجران و بازسازی صنایعی که به نحوی فسیلی به حساب می آمدند و حتی موضوع نفتا، اشاره دارد. می توان نتیجه گرفت که شعارهایی که جنبه وطن پرستانه دارند و منافع اقتصادی آمریکایی ها را تامین می کنند، مردم را به خود جلب می کند. 

برای آنها بحث مالیات بسیار مهم است و حتی هر سنت را حساب می کنند. این موضوعات از سیاست خارجی و حتی کرونا هم برای آمریکایی ها با اهمیت تر است. در واقع سبد رای ترامپ را کسانی تشکیل می دهد که ترس چندانی از کرونا ندارند و اصلا مخالف محدودیت ها برای این بیماری هستند و مانند خود دونالد ترامپ به این موضوع نگاه می کنند. به همین خاطر است که آن مواردی که دموکرات ها در موردش تبلیغ می کرده اند، برای کسانی که به موارد بالا اهمیت می دهند، مطرح نبوده است.

همین بحث دیوار مرزی اهمیت زیادی داشت. ترامپ می گفت بایدن اگر رئیس جمهور شود، ایالات متحده به حال خود رها خواهد شد و هر کسی می تواند از مرزها وارد شود. این موضوع ترسناکی برای بخشی از جامعه آمریکایی است و آنها امیدوارند که ترامپ بتواند مهاجرت به این کشور را کاهش دهد.

برخی منتظرند که یک چرخش کامل باعث شود که بایدن رای بیاورد یا کار به انتخاب توسط نانسی پلوسی برسد. آنها در واقع بیشتر منتظر آرای پستی هستند و امیدوارند در ارای الکترال بایدن، ترامپ را بگیرد.  چقدر چنین چیزی ممکن است؟

من بعید می دانم که اگر وضعیت به همین منوال پیش برود ناگهان چرخش ویژه ای ایجاد شود یا کار به انتخاب توسط رئیس مجلس نمایندگان و خانم نانسی پلوسی برسد. اما به هر حال این یکی از سازوکارهای ایالات متحده است و اگر ارای الکترال برابر باشند، پلوسی رئیس جمهور را تعیین می کند و مشخصا آن فرد ترامپ نخواهد بود.

یک موضوع دیگری که مطرح می شود و من آن را تقریبا غیرممکن می دانم، ایجاد درگیریهای مسلحانه و شدید است. ساختار سیاسی در آمریکا منظم و مشخص است و افراد را وادار می کند تا نتایج به دست آمده از صندوق های رای و آرای الکترال را بپذیرند. شاید در گوشه و کناری درگیری های خشونت امیز رخ دهد، اما اینکه تمام کشور یا حداقل ایالت های مهم درگیر چنین اتفاقی باشند، به نظر من بعید است. نام هر کسی که به عنوان رئیس جمهور آمریکا اعلام شود، پروسه به صورت عادی طی خواهد شد.

متحدان ایالات متحده به شکل واضحی منتظر روی کارآمدن بایدن هستند. برای آنها یک متحد دموکرات بسیار بهتر از جمهوری خواهی است که علاقه ای به روابط بین دو طرف ندارد و همه چیز را از دریچه پول در آوردن می بیند. اما اگر ترامپ بالا بیاید و دوباره در کاخ سفید بماند، آنها چه رویکردی را انتخاب خواهند کرد؟

متحدان آمریکا به ویژه اروپائی ها ناچارند که خود را با هر آنچه که در ایالات متحده اتفاق می افتد تنظیم کنند. ساختار سیاسی اروپا به وضعیت پیشین یعنی دوستی و همراهی با آمریکا عادت کرده است و حتی اگر کسی در کاخ سفید روی کار بیاید که مانند قبل منافعشان را تامین نکند، باز هم با انعطاف پذیری به نحوی با او کنار خواهند آمد. به ویژه انگه بحث های مالی و تجاری بین دو طرف خیلی قوی است و نیاز به ادامه روابط نزدیک وجود دارد. 

312 310