مجید جویا: فضاپیمای کاسینی در ادامه ماموریت خود به گرد زحل، توانست گنجینه‌ای از یک قمر و ساختارهای عمودی جدید را کشف کند که با نزدیک شدن این سیاره به یکی از دو نقطه اعتدال خود، آشکار شده‌اند.
به گزارش اسپیس‌فلایت‌ناو، نقطه اعتدال که در هر بار گردش به دور خورشید، دو بار روی می‌دهد؛ وقتی که خورشید مستقیما از فراز خط استوا بر یک سیاره می‌تابد. در زمین، این پدیده هر سال 2 بار در تاریخ اول فروردین و اول مهر روی می‌دهد؛ اما در سیاره زحل، این پدیده هر 15 سال زمینی یک بار رخ می‌دهد و در این هنگام پرتوهای خورشید در صفحه‌ای می‌گذرند که حلقه‌های زحل را در خود دارد.
این الگوی بی‌نظیر تابش، سبب می‌شود جزئیات عمودی فراوانی در منظومه زحل ظاهر شود. در حالی که زحل در تاریخ 11 آگوست / 20 مرداد به نقطه تعادل خود نزدیک می‌شد، زاویه تابش خورشید به حلقه‌ها کمتر می‌شد و همین، سبب شد که ساختارهای خارج از صفحه، سایه‌های بلندی بر روی حلقه‌های پهناور آن بگذارند، و به این ترتیب کشف آنها ممکن می‌شود. البته شایان ذکر است که در همین زمان، حلقه‌های زحل از دید ناظران زمینی ناپدید شد و در بهترین تصاویر، تنها خطی باریک در استوای زحل دیده می‌شد که ضخامت چند ده متری حلقه‌های زیبای این سیاره منظومه شمسی را به نمایش می‌گذاشت.
در میان اطلاعاتی که در آخرین دور رصد کاسینی از زحل به زمین فرستاده شده‌اند، یک قمر جدید در حلقه نازک B این سیاره کشف شده است. این قمر در فاصله تقریبی 480 کیلومتر از لبه خارجی حلقه قرار دارد، وجود آن نیز به دلیل سایه 41 کیلومتری این قمر بر روی حلقه تشخیص داده شد. از طول سایه چنین می‌توان تشخیص داد که این قمر قطری برابر 400 متر دارد و در فاصله 200 متری بالای صفحه این حلقه گردش می‌کند.
کاسینی همچنین توانست یک سری تصاویر را از ساختارهای اسرارآمیز عمودی این سیاره در حلقه F بگیرد و به زمین بفرستد. در یکی از این تصاویر، سایه شیئی ناشناخته که از میان حلقه F می‌گذرد و موادی را با خود می‌برد، پیداست.
در تصویری دیگر، سایه‌ای از محدوده روچ می‌گذرد و در حلقه A آشکار می‌شود. (منطقه روچ که در فاصله بین حلقه‌های A و F قرار دارد، جایی است که گرانش سیاره زحل مانع از تشکیل قمر یا هر جسم صلب دیگری می‌شود).
گروه عکس برداری کاسینی در حال کار جهت درک منشا این ساختارها هستند و شکی نیست که در روزهای آینده، ساختارهای جدید دیگری نیز کشف خواهند شد.
نظر شما