تصور بالا نشستن منچستر امسال کمی سخت بود. گلیزرها با وجود همه اعاهایی که داشتند خرید خاصی برای منچستر نکردند. سرالکس مانده بود، فندرسار ورونی و یک عده بازیکنی که اگر در هر جای دیگر اروپا باشند خریدار چندانی ندارند اما پیرمرد عصای جادویش را برداشت به جان همین جوان‌ها و پیرمردها زد و قهرمانی دیگری را برای خودش و منچستر ثبت کرد. حالا بالاخره رویای او به حقیقت پیوست و لیورپولی را در تعداد قهرمانی لیگ‌برتر جا گذاشت.
اگر قبل از فرگوسن لیورپول 18 قهرمانی داشت ومنچستر 9 قهرمانی ، حالا شیاطین فقط دو امتیاز از دست داده و همه را در اولدترافورد شکست داده است. فرگوسن با چه بازیکنانی به این نتیجه رسیده است؟ جواب این سؤال کیفیت آقای مربی را به نمایش می‌گذارد. فن درسار، رونی، رایان گیگز ، هرناندز و... بازیکنانی که به غیر از رونی در اول فصل هیچ مشتری‌ای نداشتند. فرگوسن در فصل اخیر بعضی وقت‌ها مدیریت کرد، با بعضی مشکلات جنگید و گاهی هم شانس آورد. عواملی که در موفقیت او نقش داشتند به شرح زیر است:
خاویر هرناندز
گل‌های سه امتیازی چجوان مکزیگی اثر جادوی فرگوسن را نشان می‌دهد. استاد دقیقاً می‌دانست چه می‌خواهد و حالا برای فصل بعد منچستر یک ستاره در پیشانی حمله خود دارد؛ ستاره‌ای که بسیار ارزان خریده.
فندرسار
منچستر همیشه دروازه‌بان خوب نداشته است. به غیر از دوره‌ای که پیتراشمایکل درون دروازه شیاطین بود، قرمزها همیشه مشکل داشتند؛ چه زمانی که بوسنیچ اضافه شد و چه زمان دیگری. اما فندرسار با این شرایط سنی عملاً موهبتی بود که به سرمربی هدیه داده شد.
برباتوف
وقتی که منچستر قراردادی با مایکل اوون امضا کرد خیلی‌ها برباتوف و ناموفق بودنش در منچستر را مثال زدند. می‌گفتند که شم پیرمرد از بین رفته و پیرمردهای به دردنخور می‌خرد. اما مهاجم پرتغالی با درخشش میان فصلش آبروداری کرد؛ آن هم دو فصل بعد از اینکه خریده شد؛ یعنی فرگی می‌داند چه کار می‌کند.
کارلو آنجلوتی
دشمن ضعیف یکی از عوامل قهرمانی منچستر بود. این مسئله در بازی آخر این دوتیم دو هفته مانده به پایان رقابت‌ها نمود زیادی داشت. چلسی آنجلوتی آن قدر قوی نبود که بتواند حتی یک مساوی از منچستر بگیرد و دو هفته پایان لیگ‌برتر را جذاب کند.
رایان گیگز
پیرمرد در پست هافبک دفاعی بازی می‌کند، پیرمرد دربال چپ بازی می‌کند، پیرمرد مهاجم کاذب می‌شود. رایان دراین فصل هر جایی که فرگوسن خواست، بازی کرد و برای خودش ستاره‌ای هم بود. منچستر یک دوجین از این پیرمردها روی نیمکت دارد. اما خب شانس است دیگر؛ یکدفعه رایان در 38 سالگی مثل 19 سالگی‌اش بازی می‌کند.
ویژگی آلکس‌فرگوسن
آلکس فرگوسن را می‌شود بدون تردید چشمه فوتبال دانست که هرسال یک چیز جدیدی رو می‌کند. این وجه تمایز سرآلکس فروسن با همه مربی‌های همدوره‌اش است. او با توجه به ویژگی‌های بازیکنانش سیستم جدیدی طرح‌ریزی می‌کند و با آن به موفقیت هم می‌رسد. منچستر در زمانی که اریک کبیر بازی می‌کرد یک روش را در زمین داشت. با دیوید بکام بازی قرمزها جور دیگری بود و زمان ستاره بودن کریس رونالدو مدل دیگری. تنوع تاکتیکی تیم‌‌های فرکوسن بسیار شگفت‌اور است. شاید او از علم دستیارانش فوق‌العاده استفاده می‌کند اما به هر حال تنها کسی است که در 20 سال گذشته تیمش هر سال متفات با سال قبل بازی کرده و با هرمدل به یک قهرمانی هم رسیده است.
وین‌رونی
شاید اگر رونی نبود تیم منچستر امسال به هیچ‌چیز نمی‌رسید. غیبت او در چند بازی میانی فصل، بیش از همه چیز این تئوری را تقویت کرد. او حتماً یکی از شانس‌های فرگوسن در امسال بوده اما فراموش نکنید که منچستر پول خوبی را برای خرید وین‌رونی پرداخت کرد و این نشان می دهد که فرگوسن کارش را بلد است.
نظر فوتبالی ها:
عادل فردوسی‌پور
یک مرد تمام نشدنی جاه‌طلب
مزدک میرزایی
مربی تمام نشدنی‌ای است که هیچ وقت کهنه نمی‌شود و به نظر من بهترین مربی تاریخ فوتبال جهان است.
امیر حاج‌رضایی
من فرگوسن را دوست دارم. تیمی که او هدایت کرده مربی محور بوده و ستاره تیمش خودش است. در 25 سال اخیر این تیم بی‌نظیر است. هرکدام از ستاره‌های تیمش هم که رفته‌اند، مانع قهرمانی این تیم نشده‌اند.
مسعود معینی
مربی‌ای که اصلاً به سن توجه ندارد و به خاطر اشتیاق زیادش به فوتبال آدم متفاوتی است. او مدیر فوق‌العاد‌ه‌ای برای منچستر و یک مربی فوق‌العاده‌تر برای بازیکنانش است. فرگی خوب می‌داند که چطور بازیکنان را برای موفقیت آماده کند و این رمز اصلی اوست.
مرتضی محصص
نکته جالبی که در مورد فرگوسن وجود دارد علاقه او به فوتبال است. او در 24 سالگی اولین دوره مربیگری را پشت سر گذاشته. فرگوسن حتی زمانی که ازدواج می کند به ماه عسل نمی‌رود و به جایش در کلاس مربیگری حاضر می‌شود. در مورد او هیچ‌وقت نمی‌شود گفت که موفقیت را شانسی به دست آورده چون برای تمام چیزهایی که امروز دارد، زحمت کشیده.
مک‌لارن در مورد او می‌گوید که فرگوسن نظیرندارد. امروز در تمام کلاس‌هایی که در اروپا برای آموزش مربیان برگزار می‌شود او یک مثال و ضرب‌المثل است. نکته مهم در مورد سابقه فرگوسن این است که او شاگرد جاک‌اشتاین بوده؛ کس که برای اولین بار و آخرین بار سلتیک را قهرمان جام باشگاه‌های اروپا در سال 1967 کرده است؛ آن هم زمانیکه هلینوهره مربی اینتر میلان بوده ست. او به نوعی پدر حفظ توپ و بازی ضد حمله به حساب می‌آید. فرگوسن در چنین مکتبی آموزش دیده و امروز همه مربیان دنیا به او احترام می‌گذارند.
301
نظر شما