حبیبه بدری: پرویز داوودی که معاون اول و مشاور احمدینژاد در دولت نهم بود، در دوره جدید ریاست جمهوری احمدینژاد تنها مشاور اوست. او به دنبال گلایههایی که از احمدینژاد دارد حاضر به پذیرش سمت وزارت امور خارجه نشده است. شاید محقق نشدن آنچه درباره تصدی داوودی برای وزارت اقتصاد شنیده میشد دلیل گلایه این روزهای مرد اقتصاد باشد.
نقشی را که دکتر پرویز داوودی در کابینه دولت نهم ایفا میکرد به دلیل تمرکز و نفوذ او براقتصاد ایران بیش از معاون اول رئیسجمهور بود. هرچند ایفای چنین نقشی با توجه به سابقه استادی او در دانشگاههای معتبر کشور اجتنابناپذیر به نظر میرسد. دانشگاههایی چون شهید بهشتی، دانشگاه تربیت مدرس و سرانجام مؤسسه آموزشی امام خمینی (ره) متعلق به آیتالله مصباح یزدی.
داوودی در سال 1359 دکترای اقتصاد خود را از دانشگاه آیووا آمریکا دریافت کرد، دانشگاهی که برخی از نزدیکترین دوستان او مانند حسین نمازی و محمدخان نیز از آن فارغالتحصیل شدهاند. تصدی سمتهایی چون معاون اقتصادی وزیر اقتصاد در دولت هاشمی، معاون اقتصادی قوه قضاییه، مشاور اقتصادی رئیس قوهقضاییه، رئیس سازمان سرمایهگذاری وزارت اقتصاد او را به تنها معاون اول که چهار سال مرد اول اقتصاد بود تبدیل کرد. گروهی داوودی را مرد واقعی و تأثیرگذار در بسیاری از عزل و نصبهای اقتصادی دولت نهم میدانند؛ چرا که هر کس از مردان اقتصادی این دولت با داوودی درافتاد، ورافتاد! مراسم تراژیک دوم اردیبهشتماه با اشکهای دانشجعفری و انتقاد تند داوودی به او و همفکرانش نتیجه این ادعاست. جانشین موقت دانشجعفری نیز به داوودی نزدیک بود. ماجراهای دنبالهدار طهماسب مظاهری با داوودی نیز نمونه دیگر است. مظاهری پس از جلوس بر وزارت اقتصاد در اواسط دولت خاتمی، عذر عدهای، از جمله داوودی را از وزارت اقتصاد خواست و طبیعی بود که به خاطر اختلافهای این دو، چه در زمان قائممقامی مظاهری در وزارت اقتصاد دولت نهم و چه در زمان ریاست او در بانک مرکزی، اختلافات این دو اوج بگیرد.
نظر شما