خبرگزاری آلمان در مطلبی با عنوان «با حجاب به سوی جام جهانی 2015 » به وضعیت فوتبال زنان در ایران پرداخته است. در این گزارش با گفت و گو با کتایون خسرویار و همچنین روزنامه نگاران ورزشی ایران سعی شده است تا به مشکلات فوتبال زنان در ایران پرداخته شود.
در بخشی از این گزارش آمده است: در کشوری اسلامی همانند ایران جایی که تمام زنان در انزار عمومی باید پوشیده باشند، بازیکنان زن فوتبال کار سادهای را در پیش ندارند. تمام آنها چه در تمرین و چه در بازیهای رسمی باید با روسری و لباسهای بلند بازی کنند.
در ادامه این مطلب آمده است: چندی پیش دستورات دینی محل مناقشه با فدراسیون جهانی فوتبال شد. تیم ملی فوتبال زنان ایران به دلیل لباسهای پوشیده و اسلامیاش از رقابتهای انتخابی المپیک در اردن حذف شد، فیفا به دلیل مسایل ایمنی پوشیدن این لباسها را ممنوع اعلام کرده بود. به این ترتیب رویای حضور کتایون خسرویار در المپیک بر باد رفت. این بازیکن 23 ساله تیم ملی زنان ایران می گوید، روشن است که این لباس در سطح جهانی استاندارد نیست، ولی با این همه باید راهی وجود داشته باشد تا ما مسلمانان هم بتوانیم در سطح جهانی فوتبال بازی کنیم. میتوان با یک طراحی مناسب این دردسر را به راحتی برطرف کرد.
خسرویار شهروندی آمریکایی از پدر و مادری ایرانی است. او همانند بسیاری از دختران آمریکایی در کودکی در زادگاهش در اوکلاهاماسیتی فوتبال بازی میکرد و بعدها بازیکن ثابت تیم محلی "تی اس سی 88" شد. او در 18 سالگی همراه با پدرش تصمیم گرفت به ایران بازگردد. خسرویار در ایران به دلیل تواناییهای فنیاش خیلی زود بازیکن ثابت تیم ملی فوتبال ایران شد و در این تیم توانست به بازیکنی بازیساز تبدیل شود.
این بازیکن ایرانی ـ آمریکایی که زبان فارسی را با لهجه آمریکایی صحبت میکند، همچنین گفت: اگر چه بسیاری از چیزها با آنچه در آمریکا وجود دارد، متفاوت است و زیرساختها بسیار پایینتر هستند، ولی دختران ما با دل و جان بازی میکنند. این لباس بحث برانگیز مشکل اصلی بازیکنان نیست، بلکه کیفیت آن است که مشکل ساز است. برای داشتن رقابت پایاپای در سطح جهانی باید لباس مخصوص ایرانیها از سوی یک تهیه کننده لباسهای ورزشی سرشناس طراحی شود. برای این هدف هم طبیعی است که باید پول خرج کرد، چیزی که فدراسیون در اختیار ندارد و یا دارد، ولی نمیخواهد خرج کند.
در بخش دیگری از گزارش خبرگزاری آلمان درباره فوتبال زنان ایران آمده است: در سرزمینی فوتبال دوست که اغلب از کمبود سازماندهی مناسب رنج میبرد، تیم ملی فوتبال زنان به صورت رسمی از سال 2005 به وجود آمده است. آمار بازیکنان زن فوتبالیست در این کشور به دو هزار نفر میرسد. هنوز پشتوانهای آموزش دیده در کار نیست و 12 تیم لیگ برتر نمیتوانند به طور پیوسته با یکدیگر بازی داشته باشند، چرا که زمین بازی مناسب برای زنان وجود ندارد. به عنوان نمونه خسرویار باشگاه ندارد و تنها به دلیل توانایی فردیاش بازیکن ثابت تیم ملی ایران شده است.
در این گزارش به کمبود پول برای فوتبال بانوان اشاره شده و آمده است که آنها حتی مجبورند هزینه سفرشان را نیز به صورت شخصی پرداخت کنند. این موضوع هم به خاطر آن است که فوتبال زنان درآمدی ندارد.
در پایان این گزارش آمده است: خسرویار که در کلاس آموزش مربیگری در سریلانکا شاگرد اول شناخته شده است و قصد دارد در رئال مادرید دوره آموزشی را سپری کند، میگوید، ایران در ابتدا باید در عرصه جهانی با رقیبانش بازی کند: ما در جام جهانی بعدی در کانادا حاضر هستیم ـ با حجاب.
251 41
نظر شما