به گزارش خبرآنلاین، فاطمه معتمدآریا که صبح چهارشنبه 22 تیر در جمع خبرنگاران سخن میگفت، در این زمینه که آیا وقتی در نقشی حرفی از یک طبقه اجتماعی بیان میکند با انرژی بیشتری مقابل دوربین میرود، اظهار داشت: «من اصراری ندارم که حتما حرف خاصی در فیلمها بزنم. اصرار من روی این مسئله است که شخصیت خاصی را بازی کنم. خیلی دوست دارم از طبقهای حرف بزنم که هیچکس از آنان حرف نمیزند؛ از معضلات یک طبقه مرفه. اما برای بیان زندگی این طبقه محدودیت زیادی وجود دارد؛ نوع لباس پوشیدن آنان تا محیطی که در آن زندگی میکنند و رفتارها و موقعیتشان در سینما دیده نشده است. نوع سطحی روایت زندگی از آنان را در نظر ندارم منظور من واقعیتهاست. بیان واقعیتهای زندگی آنان سخت است؛ پس من نقشهایی را بازی میکنم که اجازه بیشتری برای بیان زندگیشان موجود است و هم زندگی آنان جاذبه بیشتری در جامعه دارد.»
او در پاسخ به این سئوال که پایانبندی فیلم تغییری کرده است، گفت: «نه تاجایی که میدانم پایانبندی تغییر نکرده است. علاقه شخصی من در مورد این کار همانی بود که در نمایش تنسی ویلیامز وجود دارد؛ همان تلخی که حاصل وضعیت است. ولی بعد که فیلم را در جشنواره نمایش دادند و خیلی از همکاران مطبوعاتی و سینماگر ابراز خوشحالی میکردند که هالهای از امید و خوشحالی در آن وجود دارد برایم جالب بود. تصور میکنم این مسئله در ذهن آقای توکلی وجود داشت که همه چیز را در تعلیقی قرار دهد تا هرکس براساس برداشت خودش به کار نزدیک شود.»
معتمدآریا در پاسخ به سئوال خبرآنلاین درباره شباهتها و تفاوتهایی که در نقشهای ایفا شده از سوی او در جایگاه مادر از «صد سال به این سالها» تا «ننه گیلانه» و «اینجا بدون من» وجود داشته، اظهار داشت: «سینمای ایران از «مادر» آقای حاتمی که عنوان فیلم هم مادر بود تا آخرین فیلمی که میخواهد اکران شود صدها مادر به خود دیده است؛ مادرهایی از طبقات مختلف و اشکال مختلف.»
او ادامه داد: «آنچه که همه اینها را به هم متصل میکند همان حس مادر بودن است. شما وقتی مادر هستی خیلی چیزها را تجربه میکنی که وقتی مادر نیستی نمیتوانی تجربه کنی. تجربه اول آفرینش است. وقتی بچهای را متولد میکنید چیزی را به وجود آوردهاید و این در شما یک قدرت خدایی به وجود میآورد؛ مثل شیردادن به بچه، کلام یاد دادن و راه بردن. پس شما با چیزی که به وجود آوردهاید پیش میرود. این خاصیت همه مادران است، اما اینکه چه مقدار از آن استفاده کنند بستگی به خصوصیت اخلاقی، پایگاهی اجتماعی و سایر مسائل دارد.»
او با اشاره به نقشهایش گفت: «هر کدام از این مادرانی که من بازی کردهام در یک موقعیت اجتماعی و وضعیت اقتصادی قرار دارند و در یک موقعیت ارتباطی با فرزندش. یکی فرزند شهیدی دارد و یکی فرزندش جانباز است و دیگری فرزندش در مقابل نابهسامانیهای اجتماعی مسئله دارد. هر کدام در یک جایگاه قرار گرفتهاند پس من نه میتوانم بگویم اینها شبیه به هم هستند و نه اینکه فرق دارند برای اینکه من آنها را بازی میکنم.»
این بازیگر اظهار داشت: «به طور طبیعی من آن خصوصیات را از مادر در هر شخصیت در میآورم که از صافی خودم عبور میکند. در نتیجه هم میتوان مشترکات پیدا کرد و هم تفاوت خیلی زیاد. مثلا هیچ ربطی گیلانه به مادری که در «صد سال به این سالها» میبینم ندارند. همه این مادرها برای من دوستداشتنی هستند و هرکدام کولهبار عظیمی از عاطفهای که شاید خودم نتوانستم در رابطه با فرزندم تجربه کنند به همراه آوردند و یک تعهد بیش از اندازه و احترام وافر برای مادرانی که در شرایط سخت قرار میگیرند.»
او گفت: «من به عنوان یک مادر شرایط سختی برای ارتباط با بچهام نداشتهام. زندگیام خیلی متعارف و متعادل بوده و به عنوان یک مادر رنجی را در مواجهه با بچهام متحمل نشدهام. اما در این فیلمها آنچه که برایم اهمیت زیادی دارد احترام زیادی است که برای مادران رنجکشیده قائل شدم.»
معتمدآریا با اشاره به اینکه «سبب من» کار بهرام بهرامیان را در انتظار نمایش دارد در مورد کارهای پیش رو گفت: «دو سه تئاتر دارم که پاییز اجرا میشود و یک فیلم نیمه تمام با آقای مهدوی دارم و تعداد زیادی فیلمنامه در دست خواندن دارم و برای تدریس به دانشگاه اصفهان میروم.»
او در مورد کیفیت فیلمناهایی که این روزها به دستش میرسد، گفت:«از سال گذشته، چون همه تصمیم گرفتند کار کنند اتفاقات خوبی در سینما در حال رخ دادن است. همه صبر کردند و صبر کردند و حالا صبر آنان به نتیجه رسیده است. صبر کردن به آنان زمان و فرصت تفکر داده است و به این ترتیب کمی تظاهر کردن به خوب بودن از بین رفته است و فیلمنامههای خوبی نوشته میشود. دوست دارم کار اخیر آقای رامبد جوان«ورود آقایان ممنوع» را ببینم که چقدر از بازی خانم آسایش و سایر بازیگران تعریف شنیدم و چقدر شنیدهام که خود فیلم سالم و دوستداشتنی از آب درآمده است.»
معتمدآریا در پاسخ به سئوال خبرآنلاین درباره نگاه خود به سینماگران نسل جدید گفت: «نسل جدید فیلمسازی از آقای اصغر فرهادی تا جوانترهایی مثل نگار آذربایجانی همگی فوقالعاده هستند.»
57243
نظر شما