این درحالی است که طبق شاخص‌های مرسوم، این مشکلات نه تنها اختصاص به ایران ندارد؛ بلکه از چند جهت، ایران را باید جزو کشورهای پیشرو و پیشگام در این صنعت دانست.
اغلب شبکه‌ها و وبسایت‌های جریان معاند با انقلاب اسلامی را می‌توان به‌عنوان منابع تولید این تصویرسازی رسانه‌ای نام برد؛ رسانه‌هایی همچون بی‌بی‌سی فارسی (وابسته به وزارت خارجه انگلیس)، ایران اینترنشنال و ایندیپندنت و العربیه فارسی وابسته به دربار سعودی، پیک ایران و توانا نزدیک به جریان نفاق و... همگی رسانه‌هایی هستند که این خطوط را دنبال می‌کنند. اما شبکه سلطنت‌طلب من و تو را باید به‌عنوان قطب پیشران عملیات روانی حول محور تحریک رانندگان و نمایش تصویری سیاه از وضعیت حمل‌ونقل جاده‌ای کشور در نظر گرفت که هم از حیث کمیت و هم از لحاظ کیفیت، پیشران جریان‌ها و رسانه‌های دیگر است.
این رسانه‌ها بدون اشاره به تأثیر تحریم‌های صورت گرفته توسط دولت یا دولت‌های متبوعشان روی این صنعت، صرفاً بر کلیدواژه‌ها و گزاره‌های «ناکارآمدی» و «تبعیض» و مانند آن تأکید می‌کنند. همچنین، در کنار فضای رسمی ضدانقلاب، باید به یک سلسله اکانت در بستر اینستاگرام و توئیتر اشاره کرد که فضای غیررسمی این عملیات روانی را تشکیل می‌دهند؛ حساب‌هایی که صاحبان آنها مدعی هستند خود راننده هستند و پس از طرح شعارهای سیاسی که حس عدالت‌طلبی شغلی را به مخاطب القا می‌کند، مسائلی را تلقین می‌کنند که سنخیتی با مطالبات شغلی، صنفی و معیشتی رانندگان ندارد.
23302
نظر شما