رضا امیرخانی ، نویسنده :
آقای دعایی ابتدا با خود شوخی میکرد و با آن دیگران را تحت تاثیر قرار میدادند. این زیبنده کسی است که از نفس خود عبور میکند. در میان طنز عجیب سخن ایشان عبور از نفس وجود داشت.
اینکه نزدیکان یک شخصیت مشهور برای او سوگواری کنند طبیعی است اما وقتی گروهی از کارمندان برای مدیر سوگواری میکنند این کبریت احمر روزگار ماست. ۲۰ سال پیش مطایبهای وجود داشت که ایستگاه مترو حقانی را آقای دعایی فقط برای کارمندان خودش به آنجا کشانده است.
از نظر من آقای دعایی «سید گسلبندزن» بود که تلاش میکرد گسلها را به هم نزدیک کند. کار او این بود که کجا گسلی وجود دارد که او تلاش کند دو سوی این گسل را به هم نزدیک کند. برای امروز کشور ما این کارویژه مهم و حیاتی بود. در آینده که گسلها تعمیق یابد، فقدان آقای دعایی مشخصتر میشود من امروز میخواهم آن روز را به همه تسلیت بگویم.
۲۱۲۱
نظر شما