در انتخابات کنگره ایالات متحده بهترین حالت آنکه دموکراتها همین اکثریت میلیمتری خود را حفظ کنند که اوضاع کنونی بدون تغییر ادامه پیدا خواهد کرد و اگر این اکثریت را از دست دادند که قرائن چنین نشان میدهد جمهوریخواهان با اسراییل در شکست مذاکرات هستهای همداستانند.پس کدام اتفاق دلخواه ما ممکن است رخ دهد که فشار عظیمی به کاخ سفید وارد و او را مجبور به دادن امتیازات بزرگ کند؟
واقعیت آن است که امریکا کاملا متوجه خسارات وارده به ایران از طریق ادامه تحریمها هست و اگر بتواند لغو تحریمها را یک روز به تاخیر بیندازد از آن استنکاف ندارد، بزرگترین خواسته انواع ایرانستیزان در داخل و خارج از رقیب تا دشمن آن است که اقتصاد ایران رنجور و بیمار و ضعیف بماند و بستر جامعه برای اعتراضات مهیا باشد.
پیشرفت هستهای ایران هم برای وادار کردن واشنگتن به امتیاز دادن سقف معینی دارد که اگر از آن عبور کنیم کل مذاکرات را بلاموضوع میکند و باید منتظر دایمی شدن تحریمها بمانیم.
اگر آقای رییسی از گوهر ناب مجاورت پرتعداد با مردم برخوردار شود و نبض جامعه کاملا دستش بیاید نه تنها برای رفع تحریمها عزم مضاعفی خواهد کرد که جلوی شعاردهندگان بیدرد خواهد ایستاد.
چه خوب است رییس دولت سیزدهم در دیدارهای مردمی برخی شعاردهندگان را با خود همراه کند و بعضا آنها را وادار سازد تا به مردم جواب دهند. خوبتر آنکه در یک اقدام تاریخی بر شعار دادن مالیات ببندند تا هر کس که تریبونی دارد و با سخنانش برای مردم بینوا هزینه بیحساب میتراشد حد نگه دارد و با معیشت میلیونها ایرانی بازی نکند.
آنها که با شعارهای تند زندهاند غم مردم ندارند و مزه گرسنه دیدن زن و فرزند را نچشیدهاند.مالیات سنگین و فشار اندک به معیشت سوپرانقلابیها میتواند تواضع و احترام و واقعگرایی بیاورد تا در جنگ اقتصادی مردم را جلو نفرستند و خود در امنیت کامل اقتصادی فریاد لنگش کن برنیاورند.
21302
نظر شما