به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، «جبهه شما همان زمین مسابقه است و نشاطی که شما به مردم پشت جبهه می دهید، اجر همان رزمندگان را دارد.» این جمله تاریخی امام خمینی(ره) که جمله مشهور «من ورزشکار نیستم اما ورزشکاران را دوست دارم» ، چاشنی آن بود ، پایانی شد بر تمامی تندروی ها و مانع تراشی تندروها علیه محبوب ترین و مردمی ترین ورزش در ایران پس از انقلاب. تندروی هایی که ناشی از پیروزی انقلاب اسلامی گریبان خیلی از مسائل از جمله فوتبال را گرفت.
همین تفکرات فوتبال ایران را تا مدتی بعد از پیروزی انقلاب به انزوا برد. تکلیف تیم های پرطرفداری چون تاج و پرسپولیس مشخص نبود،لیگ به صورت نامنظم و بی برنامه برگزار می شد و تیم ملی هم انسجام خوبی نداشت. همه این ها اما با ورود امام به مقوله فوتبال خاتمه پیدا کرد و همه چیز هم از پرسش علی پروین از حاج احمد خمینی آغاز شد. پروین که رابطه خوبی با فرزند امام داشت، از او درباره نظر رهبر انقلاب درباره فوتبال جویا شد و با بیان سخت گیری هایی که در مورد فوتبال وجود داشت از ایشان نظر خواست که امام در پاسخ، جبهه فوتبالیست ها را همان زمین مسابقه دانست و نقش آن ها را در پشت جبهه بسیار مهم و اثربخش توصیف کرد و دقیقا از همین جا بود که تغییر نگرش به فوتبال در جمهوری اسلامی ایران آغاز شد و دیگر کسی نمی توانست با تنگ نظری به فوتبال نگاه کند زیرا دست حمایت امام پشت فوتبال قرار گرفته بود.
بسیاری از فوتبالیست ها، از جمله علی پروین به خاطر بالابردن روحیه رزمندان به جبهه ها می روند. در این دوران بر اساس فتوای امام مبنی بر دفاع سراسری، بسیاری از فوتبالیست ها در کنار مردم در جبهه ها حاضر می شدند.
بیشتر بخوانید:
-
واکنش جانشین فرمانده کل سپاه به توهین حسن عباسی علیه فوتبالیست‌ها
- نفرت پراکنی شیفتی رائفی پور و حسن عباسی / آب به آسیاب چه کسانی می ریزند؟
۲۱۲۳۱
نظر شما