سیدمسعود میرکاظمی، وزیر روزهای گرانی بعد از آنکه وسایل شخصی‌اش را از طبقه پنجم ساختمان وزارت بازرگانی در میدان ولیعصر جمع کرد و به ساختمان محل کار جدیدش وزارت نفت در خیابان طالقانی برد به رسم این روزهای وزرای کابینه دولت دهم در جلسه تشریفاتی تودیع خود و معارفه مهدی غضنفری، وزیر جدید بازرگانی شرکت کرد تا برای آخرین بار در جمع «بازرگانی‌های ناموفق» حضور پیدا کند.
اما جلسه تودیع میرکاظمی و معارفه غضنفری با دیگر جلسات یک فرق اساسی داشت و آن اینکه میرکاظمی در این جلسه نه تنها غمگین نبود بلکه وقتی محمد نهاوندیان در سخنرانی خود یک قصه ادبی گفت و شعری از حافظ خواند [صد شکر که این آمد و صد حیف که آن رفت] و رفتن میرکاظمی از وزارت بازرگانی را به پایان رمضان تشبیه کرد و وزیر شدن غضنفری را به عید فطر، میرکاظمی لبخندی بر لب به روزهای آینده نفتی‌اش فکر می‌کرد.
دیگر تفاوت این جلسه نیز این بود که غضنفری تنها معاون وزیری است که در کابینه دولت دهم وزیر شده است و پا جای صندلی ریاست رئیس خود گذاشته است، گرچه وزیر صندلی نرم‌تری را تصاحب کرده است.
در این جلسه که یحیی آل‌اسحاق، محمد نهاوندیان، رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس و ثمره‌هاشمی حضور داشتند، مفتح، معاون میرکاظمی در وزارت بازرگانی که دیگر قرار نیست در وزارت بازرگانی بماند و غضنفری همین روزها حکم خداحافظی وی را امضا خواهد کرد نخستین نفری بود که پشت تریبون رفت و به مدح میرکاظمی پرداخت.
وی میرکاظمی را فردی تحول‌گرا و برنامه‌ریز توصیف کرد و گفت: «میرکاظمی به حق معمار بازرگانی نوین ایران است.» گفته‌ای که با همهمه حاضران در جلسه همراه شد، حاضرانی که بخش اعظم آنها را مدیران وزارت بازرگانی تشکیل می‌دادند. مفتح در حضور بزرگانی چون محمد نهاوندیان، خاصه یحیی آل‌اسحاق، وزیر بازرگانی دولت دوم هاشمی‌رفسنجانی این سخن را به گزافه ایراد کرد. آل‌اسحاقی که بسیاری وی را بهترین وزیر بازرگانی تاریخ سی ساله انقلاب می‌نامند.
اما بعد از مداحی مفتح در وصف میرکاظمی، محمد نهاوندیان بر خلاف همیشه و در فضایی صمیمی میرکاظمی را عامل وحدت دولت و فعالان اقتصادی نامید و گفت: «یکی از مهمترین دستاوردهای وی در طی 4 سال گذشته برقراری روابط سازنده بین دولت و فعالان اقتصادی کشور بود.»
میرکاظمی از وزارت بازرگانی به وزارت نفت رفت.
کد خبر 16603
نظر شما