توماس فریدمن
بهار عربی خیزش های مردمی را علیه رهبران خودکامه جهان عرب باعث شد. تابستان در سرزمین های اشغالی با به خیابان ریختن بیش از 250 هزار معترض و منتقد این رژیم آغاز شد.مایه اعتراض هم مشکلات اقتصادی نظیر نبود مسکن و نحوه اداره مالی اسرائیل بود. از آتن تا بارسلونا ،خیابان های کشورهای اروپایی را جوانان پرشوری پر کرده اند که در مقام انتقاد از بیکاری و فاصله های طبقاتی دست به اعتراض زده اند. در ایالات متحده هم جنبش ناآرام و با ماهیت اعتراضی به اسم تی پارتی از ناکجا آباد راه خود را به راس هرم مبارزه های انتخاباتی باز کرده است.
اینجا چه خبر است؟
می توان دلایل بسیاری را برای این انفجارهای مردمی خودجوش برشمرد اما در تمامی این حرکت ها یک فاکتور مشابه وجود دارد که می توانیم آن را در شعارهای معترضان اسرائیلی بیابیم: ما برای آینده ای دست یافتنی می جنگیم.
در سرتاسر جهان هم شاهد این هستیم که طبقه متوسط و یا متوسط رو به پایین به این حس قطعی رسیده اند که آینده متعلق به آنها نیست. اکنون این طبقه این حس را مخفی نمی کند و با اعتراض های خود آن را به رخ رهبرانش می کشد.
اما پرسش اساسی تر این که : چرا اکنون؟ این ماجرا با این حقیقت کلید خورد که انقلاب بزرگی در عرصه جهانی سازی و تکنولوژی رخ داده و این ماجرا وارد دوران تازه ای شده است . به کمک تکنولوژی های کامپیوتری و ماهواره ای مانند اسکایپ، گوگل،تویتر ، فیس بوک و خدمات ارزان قیمت در بسیاری از نقاط دنیا فاصله میان مردمان کم و ارتباط گیری آنها با هم بیشتر شده است. این مساله مهم ترین گرایش جهان امروز است. دلیلی قاطع و برهانی قوی برای توجیه نیاز شما به مطالعه بیشتر ، کار زیرکانه تر و قدرت تطبیق بالاتر از گذشته. این تکنولوژی و سرعت غیرقابل پیش بینی جهانی شدن هر روز بیش از دیروز برنامه های منظم و از پیش تعیین شده ای را که طبقه متوسط جامعه به آن عادت کرده بود ، بر هم می زند.
ظهور جهانی سازی و علمی به اسم و رسم فناوری اطلاعات مادر دستاوردهای بسیاری بخصوص در حوزه ذخیره زمان بوده است. امروزه روز کارمندان می توانند کار را آسان تر ، کم هزینه تر و با جایگزینی بیش از پیش ماشین به جای نیروی انسانی به اتمام برسانند.
پیش از این رسم بر این بود که تنها نیروی بدنی خارجی خوب یافت می شود اما امروزه روز به راحتی می توان نخبگان خارجی را هم با کمک این تکنولوژی ها به کار گرفت. بر اساس همین پیشرفت ها است که سهامداران هر روز ثروتمندتر می شوند و نیروهای انسانی متوسط ضعیف تر. حرفه های خوب هنوز موجود است اما به تحصیلات بیشتر و مهارت های فنی تر نیاز دارد. نرخ بیکاری حتی امروز هم برای افرادی که تجصیلات آکادمیک دارند پایین است. اما تصاحب این درجه و تطبیق دادن آن با شغلی مناسب نیازمند این است که هر فرد بازی خود را آغاز کند و این امری دشوار است.
نیم نگاهی به گزارش تایم مورخ فوریه گذشته بیندازید:در کالج کوچک گرینل در منطقه روستایی ایالت آیوا که 1600 دانشجو دارد از هر ده فرم تقاضای ثبت نام که برای سال 2015 پذیرش می شوند یک نفر چینی است. در این یادداشت تاکید شده است که در بسیاری از کالج ها و دانشگاه های دیگر هم وضع بر همین منوال است. در بخشی از این گزارش هم آمده است که نیمی از چینی های درخواست داده برای تحصیل در امریکا نمره کامل 800 را در بخش ریاضی می گیرند. این مساله نه تنها منجر به حرفه آموزی بیشتر برای بهینه انجام دادن کار می شود بلکه دولت دیگر برای افرادی که نمی توانند بازی را اداره کنند هم امکانات رفاهی چندانی قایل نخواهد بود. تا 50 سال پس از جنگ جهانی دوم، رئیس جمهور بودن، شهردار شدن و یا رئیس دانشگاه بودن به معنای واگذاری امور به مردم بود اما امروزه روز به معنای سلب برخی اختیارها از مردم است.
این ماجراها در حالی رخ می دهد که انقلاب فناوری اطلاعات جهانی سازی خشم را هم منجر می شود. این معترضان هم اکنون از هم الهام می گیرند. برخی معترضان اسرائیلی پلاکاردهایی را در دست داشتند که بر روی آن نوشته شده بود: "مانند یک مصری راه بروید."درست است که تکنولوژی دلیل این خیزش های اجتماعی نیست اما این فناوری نقش هیزم یا سوخت این حرکت ها را بازی کردند.
این انقلاب جهانی سازی و فناوری اطلاعات نیروی فوق العاده ای هم به افراد بخشیده است. نیرویی که می توانند با مدد آن طبقه بندی های سنتی قدرت در تمامی حوزه ها از علم تا حکومتداری را بر هم بزنند. به کمک این انقلاب است که اقلیت قدرتمند شکل می گیرد و اداره امور سخت تر می شود. به عنوان نمونه می توانید در فرهنگ لغات به دنبال معنای عبارت تی پارتی بگردید.
یکی از صحنه های ناب تحولات اخیر تصویر به دادگاه برده شدن حسنی مبارک فرعون مدرن مصر برای سه دهه بود. وی و دو فرزندش به اتهام سرکوب اعتراض های مردمی محاکمه شدند. تمامی رهبران به این تصاویر واکنش نشان دادند حتی یک تحلیل گر مسائل سیاسی اسرائیل در این خصوص نوشت: هرم قدرت وارونه شده است!
بهتر است خلاصه داستان را مرور کنیم:ما به راحتی کسب اعتبار می کنیم و کارهای از پیش برنامه ریزی شده و دولتی را انجام می دهیم و البته فاصله خود با طبقه متوسط جامعه را بیشتر و بیشتر می کنیم. همه این کارها را در زمانی انجام می دهیم که به مهارت و دقت بیشتری برای حفظ موقعیت نیازمند هستیم. در زمانی که شهروندان عادی به انواع رسانه ها برای برنامه ریزی و رهبری یک جریان دسترسی دارند. در زمانی که همین انقلاب فن آوری و اطلاعات حقوق زیادی را برای افراد متبحر و حرفه ای خلق کرده است. تمام این تکه های پازل را کنار هم بچینید و می بینید که صفحات نخست خبری امروز را پیش روی خواهید داشت.
نیویورک تایمز 13 آگوست / ترجمه: سارا معصومی
5151
نظر شما