پردیس افکاری از بازیکنان گزیده کاری است که این روزها مشغول بازی در مجموعه تلویزیونی «پنج کیلومتر تا بهشت» به کارگردانی علیرضا افخمی و تهیهکنندگی داود هاشمی است. وی در این مجموعه نقش مهشید - مادر آیدا - را بازی میکند.
او ماه رمضان سال گذشته هم در مجموعه «در مسیر زایندهرود» نقش ایفا کرد و یک بازی بهیادماندنی از خود بر جای گذاشت. گفتوگوی ما را با او در پی میخوانید.
شما جزو بازیگران گزیده کار هستید و پارسال هم در نخستین تجربه کار مناسبتیتان در مجموعه «در مسیر زایندهرود» به کارگردانی حسن فتحی نقشتان را به خوبی ایفا کردید. میخواهم بدانم وقتی پیشنهاد بازی در مجموعه تلویزیونی «پنج کیلومتر تا بهشت» به شما شد، چه عنصری از کار شما را ترغیب به انتخاب کرد؟
عوامل مختلفی در انتخابم مؤثر بوده است. علیرضا افخمی جزو کارگردانانی است که هر بازیگری دوست دارد با او همکاری داشته باشد. وقتی هم فیلمنامه مجموعه تلویزیونی «پنج کیلومتر تا بهشت» را خواندم آن را دوست داشتم. از آن فیلمنامههایی بود که میتوانستم با آن ارتباط برقرار کنم؛ در ضمن گروهی حرفهای خوب و دوستداشتنی کار را انجام میدادند. تجربه خوب پارسال هم برایم خیلی ارزشمند بود. از سوی دیگر اتفاق خوبی که پارسال برایم افتاد و تجربه موفقی بود، به من انگیزه داد و علاقهمند شدم که باز هم کار مناسبتی انجام بدهم.
حال با این توصیف از تجربه کار مناسبتی امسالتان راضی هستید و فکر میکنید توانستهاید به آن چیزی که مد نظر داشتید، برسید؟
بله، تجربه خوبی بود و دوستانی که کار را دنبال میکنند به من گفتند قصه جذابیتهای لازم را دارد البته در این مجموعه نقش مادر را بازی کردم و اگر به غیر از علیرضا افخمی کسی این نقش را به من پیشنهاد میداد، قبول نمیکردم.
چرا؟ مگر نقش مادر را دوست نداشتید؟
دوست دارم، اما این اتفاق باید سالهای بعد بیفتد، چون من جوان هستم و ایفای نقش مادری که بچههایی به سن آیدا و جمشید داشته باشید برایم زود است؛ ولی چون کار مناسبتی و به کارگردانی علیرضا افخمی بود آن را پذیرفتم.
علیرضا افخمی به غیر از کارگردانی، نویسندگی این مجموعه را هم برعهده دارد. آیا نویسنده بودن کارگردان میتواند تأثیری در کار بازیگر داشت باشد؟
آقای افخمی خودش فیلمنامه را همراه سجاد ابوالحسنی مینویسد. معمولاً کارگردانانی که خودشان فیلمنامه را مینویسند تسلط بیشتری به متن دارند و به گونهای دیگر با آن زندگی میکنند تا کارگردانانی که به او متن داده میشود و از او میخواهند کارگردانی کند.
این کار را از جهاتی بهتر است و از برخی جهات نیز برای بازیگر سختتر میشود. به دلیل اینکه به لحاظ لحن، ریتم، حرکت و ضربآهنگ آنچه را که نوشته، کارگردانی میکند. بازیگر هم موظف است همه این موارد را با هماهنگی کارگردان رعایت کند. افخمی جزو کارگردانانی است که حساسیت زیادی به کار دارد و راحت از هر صحنهای نمیگذرد و مرتب برداشتهای مختلف میگیرد تا به آنچه که مدنظر دارد، برسد.
فکر نمیکنید با پذیرفتن بازی در مجموعهای که فیلمنامه آن آماده نبود، خطر کردید؟
نه، فرصت نکردهام، فقط دو، سه قسمت این مجموعه را دیدهام،چرکه همزمان با این مجموعه در یک فیلم سینمایی با نام «قلادههای طلایی» به کارگردانی ابوالقاسم طالبی هم بازی میکنم، اما با دوستان و همسایههایم که در ارتباط هستم، متوجه شدم آنها از این مجموعه استقبال کردهاند و آن را دوست دارند.
شما مثل برخی بازیگران که هر یک از شبکههای تلویزیونی را میزنید آنها را در یک مجموعه یا فیلم مشغول بازی میبینید نیستید و به ندرت نقشی را میپذیرد. آیا با وقفهای که در بازی برایتان پیش میآید مشکلی ندارید؟
نه، برایم مشکل نیست، چون دوست ندارم خیلی دیده شوم.
چرا؟ این خلاف نظر برخی بازیگران است. برخی هنرپیشهها معتقدند باید مرتب بازی کنند تا فراموش نشوند؟
من دوست دارم به ندرت بازی کنم و زمانی نقش را بپذیرم که دل مردم برایم تنگ شده باشد. دوست ندارم برای بیننده تکرار شوم.
58301
نظر شما