آنچه نباید مردم بدانند

اولین روزی که بر سر کلاس درس دانشگاه حاضر شدم، استادی سبزه رو که نامش را به خاطر ندارم برای آنکه ما دانشجویان تازه وارد را با رشته ای که در ان قبول شده بودیم بیشتر آشنا کند ضمن تعریف خاطرات کاری خود از نقش اقتصاد در زندگی روزمره گفت و نمی دانم چه شد که در دقایق پایانی کلاس حرف به سیاست کاری در عرصه اقتصاد کشیده شد.

این استاد جوان که با لهجه شیرین کرمانی صحبت می کرد و از لابلای حرف هایش متوجه شدیم به عنوان کارشناس در یکی از بخش های سازمان برنامه و بودجه هم مشغول به کار است، گفت متاسفانه برخی از دوستان سیاسی کار به واقعیت های اقتصادی کاری ندارند و آنچه را از کارشناسان می خواهند، توجیه چیزی که به عنوان عملکرد ارایه می دهند.

بعد خاطره ای تعریف کرد که در موضوعی گزارشی کارشناسی تهیه کرده بودم که چند بار به دفتر مدیر مربوطه ارجاع شده بود و برای اصلاح بازگشته بود. در نهایت بعد از آنکه بر روی نتایج گزارش پافشاری کرده بود از بالا عنوان شده بود گزارش شما با اهداف برنامه همخوانی ندارد و تا زمانی که این همخوانی را پیدا نکرده گزارش شما مورد تائید قرار نخواهد گرفت!

این رویه متاسفانه در دورانی که سازندگی کشور مدنظر بود با توجیهات گوناگون که اگر مردم فلان نکته را بدانند نمی توان فضای روانی بازار را مهار کرد و... جا افتاد و بعد از آن مدیرانی که با این رویه خو گرفته بودند کم و بیش به همین شیوه عملکرده و می کنند.

اما به نظر می رسد امروز دیگر این شیوه کارایی ندارد، در فضایی که مردم به اطلاعات از منابع گوناگون دسترسی دارند نقد گزارش های عملکرد و پیدا کردن تناقض بین گزارشات رسمی و واقعیات کاری به مراتب سهل تر از دورانی است که در ابتدای مطلب به ان اشاره کردم.

اما رویه دیگری به اشتباه در حال رایج شدن است که آنهم ریشه در همین تفکر مردم نباید بدانند دارد، اواخر سال گذشته محمدرضا فرزین به عنوان دبیر ستناد طرح تحول در جلسه ای که رادیو اقتصاد برای برنامه سازان رادیویی ترتیب داده بود حاضر شد تا در مورد جزئیات طرح هدفمندسازی توضیحات بیشتری بدهد، در این جلسه انتقادات به حدی رسید که معاون وزیر اقتصاد عصبی شده خطاب به برنامه سازان می گفت چرا شما به نحوی عمل می کنید که به نگرانی ها مردم دامن بزنید، اگر مردم به این طرح اعتماد نداشته باشند به نتیجه نخواهد رسید و... او هم در این جلسه فضای روانی جامعه را مشکل اجرای درست طرح هدفمندسازی می دانست!

حال با این تفکر به نظر می رسد چیزهایی که مردم نباید بدانند افزایش پیدا کرده است، شورای عالی آمار که اتفاقا محمدرضا فرزین نیز از اعضای آن است بیش از سه سال است جلوی انتشار آمار مربوط به رشد اقتصادی را گرفته اند شورایی که اعضای اصلی آن بانک مرکزی، وزارت اقتصاد و دارایی، وزارت صنایع و معادن(وزارت جدید صنعت و معدن و تجارت)، وزارت کار و امور اجتماعی(وزارت جدید کار،تعاون و رفاه) و... هستند.

همین شورا از ابتدای سال جاری انتشار دیگر آمارهای اقتصادی را نیز محدود کرده و البته به نظر می رسد جدیدترین محدودیت به محرمانه شدن آمار مربوط به شاخص تورم باز می گردد که یکی از نمایندگان مجلس در انتقاد به آن با خبرگزاری ایسنا مصاحبه کرده است.

سئوالات بیشماری با اظهاراتی که این نماینده مجلس به نقل از رئیس مرکز آمار مطرح کرده پیش می آید که چرا نباید شاخص تورم اعلام عمومی شود؟ آیا واقعا اگر مردم ندانند و آمارهای مربوط به تورم، بیکاری، رشد اقتصادی و... منتشر نشود، دولت می تواند در فضای واقعی اقتصاد شاخصها را بهبود ببخشد؟، آیا می توان گفت دولتی که اینگونه عمل می کند به مردم اعتماد دارد؟، آیا...

/22231