این روزها فقدان سواد در رسانه‌های دولتی بیش از پیش عیان می‌شود.
رفتارهای رسانه‌ای تک‌سویه از سوی این دست رسانه‌ها ریزش جدی مخاطب را به همراه دارد و اقلیت باقیمانده، در محیطی آکواریومی با چشم بستن بر دیگر رسانه‌های داخلی در فضای مجازی فعالیت می‌کند.
مدیران فعلی رسانه در حاکمیت بدون داشتن استراتژی کلان و چشم‌انداز مشخص، رسانه‌های بزرگ را با بودجه‌های میلیاردی به کانال‌های تلگرامی قرارگاهی بدل کرده‌اند و همچون فعالان پرهیجان نوجوان دغدغه‌مند به هر بهانه‌ای به خیال خودشان در حال نقد غرب و نقاط سیاه آن هستند؛ این رفتار هیجانی تا جایی پیش می‌رود که نه‌تنها از رسالت رسانه و خبرگزاری خارج می‌شوند بلکه دقیقا در نقطه مقابل هدف خود، تبدیل به ابزار تبلیغ برای نگاه دشمنان خود می‌شوند.
کوتوله‌مدیران گاندو دوست، کوچکترین استقلال فکری/ رسانه‌ای ندارند و مطیع اوامر مدیرانی هستند که دست در بودجه دارند.
باید سوال کرد که در جنگ رسانه‌ای چند ماه گذشته علیه کشور، چرا بودجه‌های میلیاردی کمکی به آرامش فضا نکرد؟
با نگاهی به همین پست همجنسگرایی می‌توان درک کرد که چرا مرجعیت رسانه‌ای کشور در اختیار جریانی سعودی-انگلیسی قرار گرفته است. اینکه یک خبرگزاری در اختیار سفارش‌های قرارگاهی قرار گیرد، افول که چه عرض کنم؛ نوعی سقوط است.
بیشتر بخوانید:
۲۱۲۲۰
نظر شما