وی نوشته است: " ترکیه قدرتمندترین ارتش منطقه را دارد اما ایران نیز از نظر استراتژیک و نظامی قدرت دفاع از خود را در زمینه های تهدید داراست.
از زمان مطرح شدن سپر دفاع موشکی در سال 2008 جهان در تلاطم قرار گرفته است یک سوی این بازی ایالات متحده، ثروتمندترین کشور جهان است که اگرچه ابتکار این طرح از اوست، اما صحنه بازی جایی دیگر در آن سوی اقیانوس اطلس در قلمرو ناتوست که اروپا را شامل می شود. کشورهایی کوچک اما ثروتمند، که با ضعف ژئواستراتژیک در جغرافیای خود، نیازمند دفاع مشترک هستند. اکنون که حوزه عمل اتحادیه اروپا همه کشورهای قاره اروپا را در برگرفته است و پارلمان اروپا از نظر سیاسی و ناتو از نظر نظامی آن را اداره می کند، بنابراین تصمیم گیری درباره تامین امنیت نیز در راس امور قرار می گیرد. امنیتی که منوط و مشروط به تصمیم گیری جمعی است."
امیر اجمدیان نوشته است: " زمانی قرار شده بود این سامانه در کشورهای اروپای شرقی، متحدان سابق پیمان ورشو و اقمار شوروی مستقر شود. سامانه موشکی در لهستان، در بخش شمالی اروپا و سامانه راداری سیستم در چک. هر دو در همسایگی نزدیک روسیه. با وجودی که گفته می شد این سامانه برای دفاع در برابر تهدیدهای ایران و کره شمالی است، اما روسیه به دلایل بسیار آن را در راستای تهدیدهای خود ارزیابی می کرد. با مطرح شدن این طرح روسیه به تکاپو افتاد و از مرحله اعتراض، به مرحله تهدید و در پایان به مرحله آمادگی برای همکاری و شاید نوعی تقاضا و خواهش را هم دنبال کرد. اوباما مدتی این طرح را به تعویق انداخت. روسها بسیار نگران شده بودند. زیرا اگرچه آمریکا اعلام می کرد این سامانه برای تهدید روسیه نیست، اما روسیه ادعا می کرد که این سامانه برای تهدید روسیه است و دلیل آن را استقرار در همسایگی خود می دانست."
وی به موارد زیر اشاره کرده است:
•ترکیه منافع ملی خود را دنبال می کند.
•ترکیه عضو ناتوست و ناگزیر است که از تصمیات تمکین کند
•ترکیه در شرایط کنونی در مهمترین ترتیبات منطقه ای و بین المللی به بازیگری تاثیر گذار تبدیل شده است
•در بهار عربی ترکیه توانسته است به ایفای نقش بپردازد
•قدرت میانجیگری ترکیه در منطقه افزایش یافته است
•در آموزه های سیاست خارجی مدل عثمانی، مسائل خود با کشورهای همسایه را به حداقل رسانده است
•در امنیت انرژی اروپا به تامین کننده انرژی تبدیل شده و در آینده توانایی تبدیل شدن به هاب انرژی را داراست
•بخشی از ناتوست و در صورت مشارکت در امنیت دسته جمعی در درون مرزهای سازمان، نمی توان ایرادی بر آن وارد ساخت.
در بخش دوم یادداشت وی نگرانی های ایران نیز تشریح شده است. برای مطالعه متن کامل این یادداشت لطفا اینجا را کلیک کنید.
نظر شما