به گزارش خبرآنلاین، ریما رامینفر که در نشست نقد و بررسی «یه حبه قند» در کافه خبر سخن میگفت، درباره تمریناتی که پیش از حضور در این فیلم داشتند، اظهار داشت: «در مورد این کار که خیلی زیاد. هم باید به لهجه یزدی مسلط میشدیم و هم به این دلیل که باید در میان شخصیتها خودمان را پیدا میکردیم قبل و در هنگام فیلمبرداری تمرینهای زیادی داشتیم.»
او با اشاره به ماکت فیلم که با حضور نابازیگران ساخته شده بود، گفت: «شاید هیچوقت این را هنگام کار نگفتم، اما من به عنوان بازیگر در مقابل این ماکت مقاومت داشتم. همه میزانسنها طراحی شده بود و آن را به من میدادند. این در حالی بود که من معتقدم باید خودم درک میکردم چطور باید حرکت کنم.»
رامینفر گفت: « ویژگی آقای میرکریمی این بود که اگر شما 1000 پیشهاد میدادید و او همه آن را نپذیرفت باز هم از ما میخواست پیشنهاد هزارو یکم را بدهیم. من سعی میکردم آن زندگی که ساخته شده بود، مال خودم کنم، اما جاهایی هم که نمیتوانستم میگفتم و معمولا حل میشد. ما سر این کار هیچ بداهه نداشتیم.»
متن کامل نشست نقد و بررسی «یه حبه قند» را در کافه خبر اینجا بخوانید.
58243
نظر شما