چرا دفتر رئیسجمهور از نشر برخی اخبار مربوط به محمود احمدینژاد خودداری میکند؟ این انتقادی است که به تازگی در رسانههای رسمی و عمدتا غیر رسمی مطرح شده است. عدم انعکاس خبری دیدار رئیسجمهور از آیتالله محمد یزدی عضو فقهای شورای نگهبان و رئیس جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در نشر گسترده این انتقاد تاثیر بسیاری داشته است.
البته این امر مسبوق به سابقه نیز هست و دیدار محمود احمدینژاد از منزل محسن رضایی و عرض تسلیت برای درگذشت فرزندش نیز از سوی دفتر رئیسجمهور بازتاب نیافته بود. در گذشته نیز برخی از دیدارهای انتخاباتی و سیاسی بخصوص دیدارهای مربوط به مسائل اصولگرایان که از سوی برخی چهرههای سیاسی اصولگرا انجام شده بود نیز انعکاس نیافت. اینکه چنین مسئلهای ناشی از سهلانگاری باشد و بازتابهای خبری اخبار مهم فوق الذکر ریشه در برخی نواقص رسانهای داشته باشد، عذر بدتر از گناه محسوب میشود.
اما چنانچه این مسئله از روی عمد بوده و در واقع هر گونه پوشش خبری اینگونه دیدوبازدیدها مغایرت اساسی با برخی منافع مطروحه آنان دارد، این سوال باید پاسخ داده شود که چه منافعی برای این طیف خاص متصور است که حاضرند هر گونه بازتاب خبری اخبار مهم رئیسجمهور را در کنترل خود داشته باشند؟ آیا این کار آنان مصداق عینی سانسور خبری رئیس دولت نیست؟ مسئله انجا اهمیت وپژه مییابد که رصد خبری دفتر رئیسجمهور ما را متوجه این نکته میسازد که اخبار مربوط به وحدت اصولگرایان و دیدارهای انتخاباتی با چهرههای سیاسی اصولگرا در زمره اصلیترین مصداقهای این سانسور ویژه خبری به حساب میآیند.
رئیس دفتر رئیسجمهور و اعضای دفاتر رسانهای و سیاسی وی در این خصوص بیشترین نقش را بر عهده دارند. بررسی مواضع و دیدگاههای اعضای ارشد جریان مزبور که در رسانههای جمعی به عنوان جریان انحرافی شناخته میشوند، نشان میدهد که از بدو روی کار آمدن دولت نهم و همچنین در طول دولت دهم، تمام هم و غم لیدر این جریان و تیم تابعهاش بر این بوده است که از هر گونه تشدید پیوند علقهای، سیاسی و تشکیلاتی رئیسجمهور با گروهها و شخصیتهای اصولگرا جلوگیری کرده و اصولا محمود احمدینژاد را شخصیتی متعلق به اصولگرایان معرفی نکند.
این در حالی است که بدون اجماع تشکیلاتی و همچنین حمایتهای گروههای مختلف اصولگرا در هر دو دوره دولت نهم و دهم امکان پیروزی انتخاباتی احمدینژاد و جود نداشته است. دفتر رئیسجمهور در این راستا تلاش دارد که ضمن جداسازی رئیسجمهور از مجموعه اصولگرایان و همچنین تضعیف عقبه اصولگرایی دولت، با استفاده از شعارهای ملی گرایانه، اصلاح طلبانه و گاهی ساختارشکنانه، حلقههای فکری، گفتمانی و سیاسی دولت را به بدنهای کاملا متضاد با تشکیلات انتخاباتی و فکری اصولگرایان متصل سازد. چه این حلقههای گفتمانی متعلق به مجموعه ساختار شکنان باشد، چه متعلق به مخاطبان اصلاح طلب و چه کاملا طیف مخاطبان خاصی را هدف قرار دهد، این رویه آنان خلاف گفتمان سیاسی رئیسجمهور به شمار رفته و از آنجا که پی ریزی استراتژی متناقضی را در پی دارد، نتیجهای در پی نخواهد داشت.
/2929
نظر شما