از دیگر شرق شناسانی که امام حسین (علیه السلام) را ستود، رينولد آلين نيكُلسون[3] (1945ـ1868م.) انگلیسی است. او می گوید: «[امام] حسين (ع) به خود ترديد راه نداد و با گروه معدودي که تعدادي زن و بچّه نيز جزو آنها بودند و روي هم دويست نفر نمي شدند، به سوي شمال برگشت و در کنار فرات، در کربلا خيمه زد. در اين وضع نا اميد کننده او شرايطي را پيشنهاد کرد، اگر شمر ذي الجوشن که براي هميشه به رسوا و ملعون معروف شد، عبيدالله را ترغيب به اين محاصره بلاشرط نمي کرد، شايد اين امکان بود که پيشنهاد او مورد قبول واقع شود. و [امام] حسين (ع) يارانش را ـ تني چند از مردان و پسران ـ عليه سپاه محاصره کننده برانگيخت. ذکر همه جزئيات اين حادثه دلخراش توأم با غم و رنج هم، به سختي مي تواند صحنه هاي آن فاجعه را بازگو کند. .... بني اميه، سركش و مستبد بودند، قوانين اسلامي را ناديده انگاشتند و مسلمين را خوار نمودند..... و چون تاريخ را بررسي كنيم، گويد: «دين بر ضد فرمان فرمايي تشريفاتي قيام كرد و حكومت ديني در مقابل امپراتوري ايستادگي نمود. بنابر اين، تاريخ از روي انصاف حكم مي كند كه خون [امام] حسين(ع) به گردن بني اميه است.»
نيكُلسون در هشتم آگوست 1868م. در «کیگلی» به دنیا آمد. پس از فرا گرفتن زبان یونانی و لاتین در دانشگاه، به زبان های فارسی و عربی روی آورد. در 1901م. استاد زبان فارسی شد و سال ها در دانشگاه کمبریج تدریس کرد. در 1926م. جانشین ادوارد براون در کرسی زبان عربی «توماس ادامز» شد. وی سرانجام در 27 آگوست 1945م. در «شستر» در گذشت. از آثار وی ترجمه و شرح «مثنوی معنوی» و «تاریخ ادبیات عرب» و مقالات متعدد در «دایرة المعارف دین و اخلاق» و «دایرة المعارف اسلامی» اشاره کرد.
منبع : کتاب رینولد نیلکسون، تاریخ ادبیات عرب، ترجمه کیوانداخت کیوانی، تهران، ویستار، 1380، ص211.
/6262
نظر شما