سال 1369 که کشتارگاه بزرگ میدان بهمن در جنوب تهران تعطیل شد، این امیدواری در طرفداران محیط‌زیست شهری به وجود آمد که دوران کشتارگاههای درون شهری به آخر رسیده است. اما اکنون حدود 20 سال از آن زمان می‌گذرد و همچنان کشتارگاههای مجاز و غیرمجاز فراوانی در بافت شهری پایتخت مشغول فعالیت هستند.
مسئولان سازمان محیط‌زیست تاکنون بارها در مورد مضرات فعالیت کشتارگاههای غیر استاندارد در شهر تذکر داده‌اند.
اما همچنان شاهد فعالیت علنی بسیاری از این واحد‌های آلاینده هستیم. آن هم در شرایطی که وزارت صنایع، به بهانه حفاظت از پاکی‌شهر، اجازه احداث هیچ مجتمع صنعتی در شعاع 120 کیلومتری تهران را نمی‌دهد. هر چند یک کشتارگاه غیر استاندارد، هزاران برابر یک کارگاه کوچک بیسکویت‌سازی آلودگی وارد آب، هوا و خاک شهر می‌کند، اما در نهایت این کارگاه بیسکویت‌سازی است که به خارج شهر انتقال می‌یابد نه کشتارگاه.
کشتارگاه‌ها نقش مهمی در فراگیر شدن بیماری‌های مشترک دام و انسان دارند. دکتر پرویز کردوانی عضو هیأت علمی دانشگاه در این خصوص به «خبر» می‌گوید: آلودگی کشتارگاه‌ها و مرغداری‌ها، نقش مهمی در بروز بیماری‌های دام و انسان دارد.
باکتری‌هایی که ناشی از وجود کشتارگاه‌هاست، از طریق چاه‌های جذبی وارد آب‌های زیرزمینی می‌شود و سلامتی بسیاری از شهروندان را به مخاطره می‌اندازد.
وی می‌افزاید: بسیاری از روستاییان ترجیح می‌دهند کشتار دام و مرغ را در بیرون از روستا انجام دهند آن وقت ما شهری‌ها به راحتی اجازه می‌دهیم کشتارگاههای کوچک و بزرگ در داخل شهرها فعالیت کنند.
این کارشناس محیط‌زیست ادامه می‌دهد: کشتارگاه‌ها از طریق هوا نیز آلودگی را در سطح شهر پراکنده می‌کنند. هر چند باد غالب تهران از سمت غرب به شرق می‌وزد و برخی کشتارگاههای بزرگ در شرق تهران قرار دارند، با این حال آلودگی از طریق باد خروجی از کشتارگاه‌ها نیز بسیار جدی است.
متن کامل این گزارش را با عنوان لاشه محیط زیست، آویزان بر سلابه کشتارگاه‌ها بخوانید.
نظر شما