به گزارش خبرآنلاین از یزد، محمدرضا ماندگاری، مدیرعامل شرکت شهرک صنعتی جهانآباد میبد با انتشار یادداشتی تحت عنوان «ضرورت تغییر نگرش به شهرکهای صنعتی بهعنوان نهادهایی اجتماعی، اقتصادی و مدنی» نوشت:
نقش شهرکهای صنعتی در تحقق اهداف اقتصادی کشور بر کسی پوشیده نیست. با این حال، چالش اساسی امروز، نگاه تقلیلگرایانهای است که این مجموعهها را صرفاً مراکزی تولیدی و صنعتی تلقی میکند. چنین نگرشی نهتنها مانع توسعه زیرساختهای اجتماعی در این شهرکها میشود، بلکه موجب محرومیت نیروی کار شاغل و سرمایهگذاران در این مناطق از خدمات پایهای مانند انتظامی، سلامت و مدنی است؛ خدماتی که در سایر سکونتگاههای شهری بهطور طبیعی در دسترس شهروندان ، اصناف و کارگاههای داخل محدوده شهر قرار دارد.
دستگاهها و نهادهای خدماترسان، با ادعای اینکه ساکنان شهرکها و نواحی صنعتی باید خودشان خدمات مورد نیازشان را تأمین کنند، در بسیاری موارد از ارائه خدمات پایهای به شهرکهای صنعتی خودداری میکنند؛ خدماتی که در شهرها بهطور طبیعی به شهروندان و واحدهای اقتصادی ارائه میشود. این رویکرد، باعث ایجاد تبعیض در ارائه خدمات عمومی شده و پویایی و کیفیت زندگی در این نواحی را تحت تأثیر قرار داده است. این در حالی است که با وجود نقش مهم این مجموعهها در تولید ثروت و رفاه برای مردم و اقتصاد کشور، خودشان از دریافت خدمات یادشده محروماند.
در عمل، برخی سازمانها استقرار واحدهای تولیدی در شهرکهای صنعتی را فرصتی برای تحمیل مطالبات غیرمنطقی خود میدانند و تحت عناوینی چون «مسئولیت اجتماعی»، نیازها و مشکلات خود را به این مجموعهها تحمیل میکنند. این دیدگاه نهتنها کارایی و بهرهوری شهرکهای صنعتی را کاهش میدهد، بلکه کیفیت زندگی کارگران و صنعتگرانی را که در این مجموعهها مشغول کار و زندگی هستند تحت تأثیر منفی قرار داده و علاوه بر آن، موجب تحمیل هزینههای اضافی به مجموعههای تولیدی میشود.
به باور ما، شهرکهای صنعتی صرفاً مراکز اقتصادی نیستند، بلکه یک اکوسیستم اجتماعی، اقتصادی و مدنیاند. در این مجموعهها، هزاران کارگر و صنعتگر با تعهد و انگیزهای مشابه با سایر شهروندان زندگی میکنند و به تولید میپردازند. از اینرو، تغییر نگرش در سطح سیاستگذاری و اجرایی کشور، امری ضروری است. اگر این تغییر نگرش صورت گیرد و ادارات مربوطه خدماتی مانند آتشنشانی، پلیس، بهداشت و درمان و سایر خدمات شهری را همچون سایر شهرها به شهرکهای صنعتی ارائه دهند، نتایج مثبتی به همراه خواهد داشت:
آثار مثبت تغییر نگرش:
برای اجتناب از اطاله کلام، تنها به چند نمونه از مزایای تغییر نگرش به شهرکهای صنعتی اشاره میشود:
صیانت از سرمایههای انسانی و اقتصادی: دسترسی به خدمات بهداشتی، امنیتی و امدادی موجب افزایش ایمنی و سلامت نیروی کار و سرمایهگذاران شده و زمینهساز پایداری فعالیتهای تولیدی میگردد.
افزایش بهرهوری: ارائه خدمات پایهای به شهرکهای صنعتی، راندمان کاری و تولید را افزایش میدهد.
کاهش هزینههای تولید: بهرهمندی از خدمات عمومی در محل استقرار واحدهای تولیدی، هزینههای سربار را کاهش داده و قیمت تمامشده محصولات را پایین میآورد.
افزایش توان رقابتپذیری: کاهش هزینهها و افزایش بهرهوری، منجر به رقابتپذیری بیشتر در بازارهای داخلی و خارجی میشود.
جذب سرمایهگذاری: وجود زیرساختها و خدمات مناسب، انگیزهای مؤثر برای جذب سرمایهگذاران جدید خواهد بود.
بنابراین، میتوان گفت که تغییر نگاه به شهرکها و نواحی صنعتی و درک اهمیت آنها بهعنوان یک زیستبوم تولیدی، اجتماعی، اقتصادی و مدنی، میتواند به بهبود شرایط زندگی و کاری صنعتگران، افزایش سرمایهگذاری و رشد اقتصادی کشور بینجامد. با ارتقای خدماترسانی توسط دستگاههای مسئول و شکلگیری رویکردی جامع نسبت به این مناطق، گامی مؤثر در مسیر توسعه پایدار و متوازن کشور برداشته خواهد شد.
با این حال، مسئولیتها صرفاً متوجه نهادهای بیرونی نیست. شهرکهای صنعتی نیز همواره خود را متعهد به نقش خود در ارتقای تعامل با جامعه و محیط پیرامون دانسته و میدانند؛ نقشی که میتواند در قالب مشارکت در توسعه فرهنگی و آموزشی منطقه، شفافسازی عملکرد زیستمحیطی، و گسترش فضای سبز و محیط کاری سالم تجلّی یابد.
نظر شما