به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، روز جمعه، نهم خرداد، خبر اقدام به خودکشی امیرحسین مقصودلو، معروف به تتلو، در زندان، توجه افکار عمومی و فضای مجازی را به خود جلب کرد. براساس گزارش رسانه‌های رسمی، تتلو که به اتهامات متعدد اخلاقی، تبلیغ فساد و فحشا، توهین به مقدسات و تحریک جوانان به مصرف مواد مخدر بازداشت شده، با خوردن قرص در زندان اقدام به خودکشی کرده و پس از انتقال به بیمارستانی در تهران، وضعیت عمومی‌اش بهبود یافته و مجدداً به زندان بازگردانده شده است.
در این میان، شبکه اجتماعی ایکس (توییتر سابق) به محلی برای بحث‌های داغ درباره این اتفاق بدل شد؛ جایی که روایت‌ها، تحلیل‌ها، شایعات و خشم و دلسوزی درهم آمیخته بود.
روایت رسمی: «خودکشی نافرجام» و بازگشت به زندان
قوه قضاییه در بیانیه‌ای اعلام کرد که پس از اقدام به خودکشی، تتلو تحت درمان قرار گرفته و با نظر پزشکان به زندان بازگردانده شده است. رسانه‌های رسمی بدون ورود به جزئیات، از واژه «مسمومیت دارویی» استفاده کرده‌اند، اما در فضای مجازی کاربران جزئیات بیشتری را مطرح کرده‌اند که هنوز مورد تأیید مراجع رسمی قرار نگرفته است.
فضای توییتر: تردید، خشم، دلسوزی و تئوری‌های توطئه
واکنش کاربران ایرانی در ایکس را می‌توان به چند دسته تقسیم کرد:
شک‌گرایان و منتقدان نیت
بسیاری از کاربران، اقدام به خودکشی تتلو را «نمایشی» یا «ترفندی برای فرار از مجازات» دانسته‌اند. این دسته اقدام به خودکشی را یک «سناریوی طراحی‌شده» برای تعویق حکم یا جلب همدلی افکار عمومی دانستند:
یکی از کاربران نوشته است: «آدم نمی‌دونه پشیمونی، توبه کردن و زن گرفتن تتلو تو زندان رو باور کنه، یا قرص خوردن و خودکشی کردنش رو؟!!! اینم از اثرات مصرف گله.»
کاربر دیگری هم نوشته: «یعنی این جرثومه فساد و فحشا جرات همچین کارهایی هم داره یا بازی جدیدشه!»
در نگاه این گروه، نه تنها تتلو، بلکه ساختار حقوقی و امنیتی کشور نیز در مظان اتهام «نمایشگری رسانه‌ای» قرار گرفتند.
برخی هم از زاویه امنیت زندان‌ها این پرسش را مطرح کردند که:
«این قرص رو از کجا آورده؟ یعنی نظارتی نیست؟ پس همه زندانیان می‌تونن خودکشی کنن، مخصوصاً اعدامی‌ها؟»
مدافعان و هواداران
در مقابل، گروهی از کاربران از تتلو دفاع کرده و با نگرانی درباره وضعیت روانی او نوشته‌اند:
«تتلو نباید با خودکشی در زندان بمیرد!»
«امیدواریم توبه‌ی ایشون مورد قبول واقع شود و بخشایش و آزادی‌شون رو ببینیم. حیفه این انسان.»
این گروه، گاه با استناد به توبه احتمالی، گاه با ارجاع به وضعیت نابسامان روانی و گاه صرفاً بر پایه احساس دلسوزی، روایت غالب رسانه‌ای را زیر سؤال برده و خواهان نگاهی عادلانه‌تر و انسانی‌تر شدند.
برخی از کاربران نیز دخالت خانواده و به‌ویژه خواهر تتلو را در رسانه‌ای کردن شرایط وی ستوده یا نقد کرده‌اند.
تحلیل سیاسی-اجتماعی
عده‌ای این حادثه را در بستر بزرگ‌تری تحلیل کرده‌اند. یکی از کاربران نوشت: «هر اتفاقی برای تتلو بیفته عمدیه. تتلو بشدت آدم امیدواریه که عقد کرده تو زندان. این چرندیات مال گذشته‌ست. دیگه تو کت کسی نمی‌ره.»
و کاربری دیگر مدعی شد:«یا برنامه‌ست که بکشنش به اسم خودکشی یا فیلم جدیدشه واسه سفید کردنش و آزاد کردنش.»
از منظر این گروه، هیچ رویدادی در سطح چهره‌های مشهور بی‌ارتباط با محاسبات سیاسی و رسانه‌ای نیست. حتی بازگشت تتلو از ترکیه به ایران، به‌زعم برخی از این کاربران، نه از سر اختیار، بلکه تحت فشارهای بیرونی و اضطرار قضایی بوده است.
نگرانی‌های عمومی درباره سلامت روان زندانیان
فارغ از شخصیت تتلو، برخی کاربران به نکته مهم‌تری اشاره کرده‌اند: «وضعیت سلامت روان زندانیان، به‌ویژه محکومان به اعدام.» یک کاربر نوشته است: «بدون اینکه بخوام در مورد تتلو قضاوت کارشناسی کنم، به نظرم او در سال‌های اخیر در شرایط روانی و روحی مناسبی نبوده…»
این موضوع بار دیگر اهمیت روان‌درمانی، نظارت دقیق بر زندانیان و پاسخگویی شفاف به افکار عمومی را مطرح می‌کند.
۵۹۵۹
نظر شما