به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، داوود فتحعلی‌بیگی استاد پیشکسوت نمایش ایرانی، پیش از حمله اسرائیل به ایران در بامداد جمعه ۲۳ خردادماه در حال اجرای نمایش «شب‌نشینی با مولیر» براساس نمایشنامه‌ای از خودش در تماشاخانه سنگلج بود. این کارگردان، بازیگر و مدرس نمایش ایرانی ضمن اشاره به ناتمام ماندن اجرایش که قرار بود تا آستانه ماه محرم روی صحنه باشد گفت: «آن‌چه این روزها بیش از هر چیز موجب ناراحتی ماست، از دست رفتن جان‌های بی‌گناه و مجروح و مصدوم شدن عده‌ای دیگر است.»
فتحعلی‌بیگی در گفت‌وگو با خبرآنلاین در مورد لزوم همبستگی حول مفهوم «ایران» فارغ از اختلاف‌نظرها و انتقادات گسترده از رفتار نظام سیاسی پیش از آغاز جنگ، گفت: «ایرانیان نشان داده‌اند که همواره در شرایط سخت، به‌ویژه در هنگام هجوم بیگانگان، با یکدیگر متحد می‌شوند و اگر هم حرفی، حدیثی یا گله‌ای هست، داخلی است و به بیگانگان ارتباط پیدا نمی‌کند. به عبارت دیگر، آن‌ها در طول تاریخ ثابت کرده‌اند که در ارتباط با وطن و آب‌وخاک در مقابل متجاوز متحدند. حتما دیده‌اید که حتی کسانی از میان منتقدان نظام سیاسی که در زندان به سر می‌برند، در شرایط کنونی، اقدام به انتشار پیام‌هایی کرده‌اند. پیام‌هایی که در آن‌ها تاکید شده است حساب وطن از نظام سیاسی جداست. پیام‌هایی که نشان‌دهنده غیرت ملی نگارندگان آن‌هاست و نشان می‌دهد که ما در یک امر مشتریکم؛ در امر وطن‌پرستی.»
این استاد نمایش‌های آیینی- سنتی در پاسخ به این که چگونه می‌توان این نقطه اشتراک را تقویت کرد، افزود: «این نقاط قوت خوشبختانه تا حدودی تقویت شده است. با این حال، بعد از آن که ان‌شاالله این بحران برطرف شد، باید زمینه‌های گله‌گذاری را مرتفع کرد. همه ما در یک کشتی نشسته‌ایم و همه‌مان در یک آب و خاک هستیم. اختلاف نظرها و اختلاف سلیقه‌ها نباید موجب شود که گروه‌های گوناگون در مقاطع مختلف از قطاری پیاده شوند که همه‌مان مسافر آن هستیم. درواقع نمی‌توان به شکل مرتب به این و آن گفت این‌جا، جای تو یا تو نیست. مگر در سال ۱۳۵۷ که مردم علیه حکومت پهلوی به خیابان‌ها می‌آمدند چنین خط‌کشی‌هایی وجود داشت؟ خیر. هدف همه آن‌ها پایان دادن به حکومتی دیکتاتوری و استبدادی و دست یافتن به حکومتی مردمی و عدالت‌خواه بود. حکومتی که ان‌شاالله بستر شکل‌گیری‌اش فراهم‌تر از آن‌چه اکنون هست می‌شود و زمینه‌های گله‌گذاری برچیده خواهد شد.»
داوود فتحعلی‌بیگی در پاسخ به این که در شرایط کنونی از هنرمندان چه انتظاری می‌توان داشت، ادامه داد: «پررنگ‌ترین نقشی که ما می‌توانیم ایفا کنیم همراهی و همدلی است. چراکه در حال حاضر کار دیگری از عهده‌مان برنمی‌آید. ضمن این که اگر قرار است دست به قلم ببریم و اثری خلق کنیم، باید اثری آغشته به بوی وطن‌پرستی و دفاع از آب‌وخاک‌مان باشد. اثری که ممکن است در قالب نمایشنامه‌های تاریخی، اجتماعی و حتی کمدی روی صحنه برود.»
او با تاکید بر این که «وطن» و «وطن‌پرستی» عاملی مهم و عنصری اثرگذار در همبستگی است، این مفهوم را به پرچمی تشبیه کرد که همگان با هر سلیقه‌ای در سایه آن گرد می‌آیند. به عقیده او، همه ما پشت هم، در یک جبهه ایستاده‌ایم و آن جبهه، جبهه دفاع از میهن و ایران است.
۵۹۲۴۲
نظر شما