وقایع روز هفتم محرم

به گزارش پایگاه فکر و فرهنگ مبلغ، وقایع در روز هفتم محرم به این شرح می‌باشد.

۱- حضرت موسی به نبوت مبعوث شد.

بنابر روایت موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل بیت(ع)، موسی بن عمران بن یصر بن قاهث بن لاوی بن یعقوب علیه‌السلام با اهل و عیال و اموال خود از مدین خارج و رهسپار مصر می گردید شبی در بیابان سینا پیاده شدند و هوا سرد بود به فکر آتش افتاد موسی از دور نوری مشاهده کرد به خیال اینکه آتش است عصا را به دست گرفته به طرف (طور) نور آمد شاید آتش تهیه کند.

خطاب رسید انّی انا ربّک فاخلع نعلیک انّک بالوادالمقدس طوی وانا اخترتک فاستمع لما یوحی (طه ۹ - الی آخر ۳۶).

موسی، من پروردگار تو هستم کفشت را از پای بیرون آر زیرا در مکان مقدسی قرار گرفتی من ترا به پیغمبری برگزیدم پس بشنو آنچه وحی می شود البته نیست غیر از من معبود به حقّ پس مرا عبادت کن و نماز برپادار (و دو معجزه به موسی عنایت شد).

۱- موسی در دستت چیست؟ عرض کرد آن عصای منست، خطاب رسید بزمین انداز، موسی به زمین انداخت به صورت مار درآمد و می خزید فرمود بگیر آنرا و نترس همان عصا خواهد بود.

۲- دستت را از گریبان بیرون آر نور سفید و صاف خارج می شود، با این دو نشانه پروردگار به مصر پیش فرعون برو که او اطمینان کرده عرض کرد پروردگارا شرح صدر و قلب نیرومند به من عنایت فرما و کار را آسان کن و گره از زبانم بردار تا قول من نافذ باشد با برادرم هرون پشتم را محکم کن و او را به من برسان خطاب رسید قد اوتیتُ سؤ لک یا موسی دعایت مستجاب و آنچه خواستی داده شد.

۳- آب را به روی اهل بیت عصمت(ع) بستند ۶۱ ق
امروز از ابن زیاد ملعون به عمر بن سعد نامه رسید به این مضمون: یابن سعد میان حسین و آب فرات حائل شو و کار را برایشان تنگ بگیر و نگذار یک قطره آب بنوشند چنانکه به عثمان کردند، ابن سعد همان وقت عمر و بن حجاج را با پانصد سوار بر شریعه موکّل گرداند.

عطش بر امام و اصحاب کرام غالب شد برادرش عباس را خواند و با سی نفر فارس و بیست پیاده شبانه با بیست مشک به طلب آب فرستاد عمروبن حجاج سر کرده موکلین آب صیحه زد شما کیستید نافع جواب داد منم پسر عموی تو آمدم بیاشامم گفت بخور گوارا باد.

نافع گفت وای بر تو می گوئی من آب بخورم حسین و اهلبیتش تشنه بمیرند عمرو گفت راست گفتی اما به ما دستور داده اند مانع شویم نافع باصحاب صیحه زد داخل فرات شوید و عمرو هم صیحه زد مانع شوید و بجنگید عده ای از اصحاب جنگ می کردند و عده ای مشکها را پر می نمودند و کسی از اصحاب امام کشته نشد و آب را به خیام رساندند و اهل  بیت  آب خوردند.

منبع: کتاب حوادث الایام، سید مهدی مرعشی نجفی