به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین به نقل از ایبنا، توفیق أبو شومر، نویسنده و تحلیلگر فلسطینی، در یادداشتی تحلیلی در رای الیوم، به بازخوانی یکی از مفاهیم کلیدی در گفتمان سیاسی و فرهنگی اسرائیل پرداخته و از آن با عنوان «عقده شمشونی» یاد کرده است؛ مفهومی که به باور او ریشه در اسطورههای دینی دارد و در سیاستهای نظامی و روایی اسرائیل بهویژه در قبال مردم غزه بازتاب یافته است.
أبو شومر در ابتدای این یادداشت به سخن معروف آموس عوز، نویسنده برجسته اسرائیلی، اشاره میکند که در واکنش به جنگ سالهای ۲۰۰۸-۲۰۰۹ در نوار غزه (معروف به عملیات «سرب گداخته») گفته بود: «دولت اسرائیل به عقده شمشونی مبتلاست». این نظر، بعدها با تأیید نویسندهای دیگر، دیوید گروسمن، همراه شد؛ او نیز هشدار داد که تنها راه نجات اسرائیل، رهایی از ذهنیت شمشونی و خشونتگرایانه است.
در ادامه این تحلیل، أبو شومر با اشاره به استفاده نخستوزیر اسرائیل، بنیامین نتانیاهو، از آیات کتاب مقدس پس از وقایع ۷ اکتبر ۲۰۲۳، چنین برداشت میکند که ذهنیت شمشونی هنوز در لایههای گفتمان حاکم اسرائیل جاری است. نتانیاهو با نقل آیهای از «سفر صموئیل» که در آن آمده «اکنون برو و عمالیق را بزن، هیچکس را باقی نگذار»، گفتمان دینی را با عملکرد نظامی گره زده است.
أبو شومر با مرور اسطوره شمشون در «سفر داوران»، روایت میکند که شمشون، قاضی بنیاسرائیل، با آتش زدن مزارع فلسطینیان، و در نهایت فرو ریختن معبد بر سر خود و دیگران، به نماد انتقام و خشونت بدل شده است. او مینویسد که این اسطوره در سینمای اسرائیل و حتی فیلمی به نام شمشون و دلیله (۱۹۴۹) بازتولید شده و فرهنگی از توجیه خشونت ایجاد کرده است.
در بخش دیگری از این یادداشت، أبو شومر به تاریخنگاران منتقد اسرائیلی مانند ایلان پاپه، توم سیگف و لطیف دوری اشاره میکند که با استناد به اسناد آزادشده در سال ۲۰۰۰، به افشای دهها مورد کشتار دستهجمعی در روستاهای فلسطینی پرداختند؛ از جمله جنایات «الطنطوره»، «کفر قاسم»، «دیر یاسین»، «اللد»، «قبیه» و دیگر مناطق.
این پژوهشگر فلسطینی تأکید میکند که مفهوم «عقده شمشونی» نهتنها در روایتهای مذهبی یا اسطورهای، بلکه در لایههای تاریخی و فرهنگی اسرائیل نهادینه شده و گفتمانی را شکل داده که خشونت و پاکسازی قومی را ابزار بقا تلقی میکند؛ همانگونه که ایلان پاپه در کتاب پاکسازی قومی در فلسطین نیز نشان داده است.
216216
نظر شما